موسسه یی به ریاست مادر اگنز- مریم دو له کغوه اولین فیلم های ویدیویی کشتار غوطه را فهرست کرده است و موفق گردیده تا، زمان ثبت ویدیو فیلمها و همچنان زمانی را که این ویدیو ها بروی شبکه انترنت قرار داده شده اند، تثبیت کند. بررسی این مسایل امکان تثبیت تناقضات و دستکاری های زیر را روشن میسازد :
– غوطه از مدت درازی بدینسو از سکنه تهی گردیده است. در محل بجز اشخاصی که مخالفین را حمایت میکنند و چند تن موسپیدانی که امکانات فرار را نداشتند، کسی دیگری باقی نماند است. حمایت کننده های « مخالفین » تنها نوجوانان و مردان اند. بطور استثنایی تعداد کمی از زنان و اطفال نیز بچشم میخورند.
– در ویدیو فیلمها، قربانیان عمدتا کودکان، چند تن جوان و تقریبا هیچ زنی وجود ندارد، در حالیکه دفتر طبی تثبیت شده در غوطه از تعداد زیادی از زنان کشته شده حرف میزند.
– یک خانمی کودکان خویش را جستجو میکند، اما این خانم در ویدیو فیلمهای که در پنج منطقه مختلف فیلم پری شده اند، دیده میشود، در حالیکه در دو منطقه آنها را مییابد.
– یک شاهدی واکنش خانواده خویش را در برابر بوی گاز حکایت میکند، در حالیکه گاز سارین اصلا بوی ندارد.
– یک عکسی از انقلاب مصر توسط کمیته انقلابی مساکن برزه، برای ثبوت کشتار غوطه ارسال شده بود.
– دو ویدیو، یکی ارسال شده توسط کمیته انقلابی جوبر و دوم توسط کمیته انقلابی حموریه، دو صحنه متفاوت از مرگ یک کودک را به نمایش میگذارند.
– مقایسه چندین ویدیو فیلم باهم، تصور یک صحنه سازی را در ذهن تداعی میکند، چنانچه انتقال همه اجساد در سرویس عاجل عین بیمارستان مشکل و بی معنی به نظر میرسد.
– در حالی که مخالفین از 1466 تن کشته شده حکایت میکنند، ویدیو ها تنها هشت خاکسپاری را نشان میدهند.
حملات شیمیایی در شرق غوطه برای توجیه حق حمایت از مداخله در سوریه،
به قلم مادر اگنز- مریم دو له کغوه، نهاد بین المللی برای صلح، عدالت و حقوق بشر، 11 سپتامبر 2013،
