Irkçı ayrımcılık, Apartheid rejimine karşı mücadelenin sembolü Nelson Mandela’nın cenaze töreninin ilk sıralarında ABD Devlet Başkanı Barack Obama, iki eski Başkanı ve Büyük Britanya’nın Başbakanı, yani, Mandela’nın da bir üyesi olduğu aprtheid karşıtı organizasyonu terörist örgüt olarak ilan eden, Reagan ve Thatcher dönemi başta olmak üzere, apartheid rejiminin ırkçı politikalarına en fazla destek veren devletlerin temsilcileri yer alacaklardır. Britanya Başbakanı sıfatıyla, “appartheid rejiminim ırkçı politikalarına karşı mücadele kahramanı Mandela’nın vefatından dolayı büyük üzüntüler içinde olduğunu bildiren” Başbakanı David Cameron 1989’da, İngiltere Muhafazakâr kanadının yükselen yıldızı ve Mandela’nın da hapiste olduğu zaman, Güney Afrika’ya bir seyahat düzenlemişti. Apartheid rejimine itiraz edenlere karşı yaptırım uygulayan, güçlü bir lobi faaliyeti yürütücüsü Strategy Network International kuruluşu tarafından bu seyahat organize edilip, finansmanı sağlanmıştı.

Güney Afrika’ya gidip, “gerçek dostunun” ölümünden dolayı yas tutacak olan demokrat Başkan Bill Clinton’a gelince; Başkanlık Makamında olduğu dönemde,1994’te Güney Afrika Başkanı olan Mandela’nın, 1997’de Libya’ya gitmemesi ve ambargo altında olduğu koşullarda, Kaddafi’nin 1999’da Güney Afrika davetine icabet etmemesi için her türlü anlamda engeli çıkarmıştı. Nelson Mandela, o dönemde meydana gelen bu gelişmeler karşısında, “hiçbir ülke dünyanın jandarması gibi davranamaz ve hiçbir devlet başka bir devletin ne yapması gerektiğini dikte edemez. Daha döne kadar düşmanlarımızın dostu olanlar, bugün kardeşim Kaddafi’nin davetine icabet etmememi gerektiğini söyleyecek kadar yüzsüzlük yapıyorlar. Demokrasi kazanma mücadelemizde bize yardımları olan Libya’ya sırtımızı dönmemizi” istiyorlar şeklinde cevap vermişti.

Güney Afrika’ya gidip, “özgürlük savaşçısı büyük şahsiyeti” Mandela’nın cenazesine katılacak olan ABD’nin Cumhuriyetçi Başkanı George Bush ise dönemin Devlet Başkanı sıfatıyla Afrika’nın yeniden fethedilmesi askeri ve siyasi enstrümanı, Afrika Komutanlığı kurucusu ve zanaatkârıydı.

Cenaze töreninde “Mandela’dan bir örnek vermeden kendi hayatımı hayal edemiyorum” diye tekraren beyanat verecek olan Demokrat Başkan Barack Obama, en zor dönemlerinde Mandela’ya destek veren Libya’ya savaş açarak yıkmıştır. Afrika Komutanlığı askeri gücüne, Pentagon’un askeri eğitim vererek, silah tedarik ederek ve finansman sağlayarak seferber ettiği Afrikalı askeri elitlere güvenerek, Washington’un gösterdiği yönde mümkün olan bütün ülkelere gitme potansiyeli yaratmıştır.

Mandela’nın cenaze töreninde, Dışişleri eski Bakanı ve muhtemel Başkan adayı sıfatıyla, Afrika’nın “ekonomik gelişme sağlamasında” aktif rol oynayan Hillary Clinton de bulunacaktır. Cameron, Merkel ve diğerlerinin yaptığı gibi, Hillary Clinton de uluslararası en büyük şirketlerin yönetin kurulu başkanlarıyla birlikte, aralarında Güney Afrika’nın da bulunduğu birçok Afrika ülkesini ziyaret etmişti. Yıllık ortalama 30 milyar dolar dolayında Nijerya petrolünün yarını tekelinde bulundurarak Nijerya halkının yarısını açlık sınırının altında bırakan şirketler. Afrika’daki bereketli toprakları üzerinde yaşayan bütün popülasyonu göçe zorlayan, sürekli artan yoksulluk ve açlıkla karşı karşıya bırakan şirketler.

Güney Afrika’ya gitmeden önce, ülkesinin matem içindeymiş gibi, bayrakları yarıya indiren Fransa Cumhurbaşkanı François Hollande, Paris’te, toplantıya çağrılan 40 Afrika ülkesi liderlerinin hazır olduğu solonda Mandela anısına saygı duruşunda bulunmuştur. Hollande, Fransa’nın Afrika’ya askeri birlik göndermesinin yanı sıra, yılda 20 bin Afrika askerine eğitim vereceğini bildirmiştir. Böylece kolonyal birlikler oluşturulacak.

Batılı devletlerin bu “büyük liderleri” - ve diğer birkaçları - dünya televizyon kuruluşları aracılığıyla, sömürgeciliğe ve ırkçı ayrımcı rejimlerine (apartheid) karşı savaşımda hayatını ortaya koyan bir şahsiyetin vefatı nedeniyle üzüntülü olduklarını bildireceklerdir. Oysa bu aynı liderler Afrika’ya yeni bir sömürgeciliği ve yeni bir apartheid rejimini dayatmaya çalışıyorlar.

Çeviri
Nizamettin Karabenk
Kaynak
Il Manifesto (İtalya)