آیا واشینگتن می تواند هم زمان سه دولت را سرنگون کند؟

واشینگتن که در سال 2011 موفق نشد لیبی و سوریه را هم زمان بمباران کند، اکنون یک بار دیگر در پی قدرت نمائی به میدان آمده است : یعنی سازماندهی تغییر رژیم در سه دولت در سه منطقۀ مختلف در جهان : سوریه (ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحدۀ آمریکا)، اوکرائین (ستاد فرماندهی ایالات متحده در اروپا)، و ونزوئلا (ستاد فرماندهی ایالات متحده در آمریکای مرکزی و جنوبی و کارائیب).

برای چنین امری، رئیس جمهور ایالات متحده بارک اوباما تقریبا تمام هیئت مشاوران امنیت ملی خود را بسیج کرده است.

ابتدا سوزان رایس و سپس سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد سامانتا پاور. این دو زن قهرمان سخنرانی «دموکراتیک» هستند. طی چندین سال هر دو تخصص خاصی بدست آورده اند که عبارت است از، تدارک طرح پیشنهادی برای مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر به بهانۀ پیشگیری از قتل عام. ولی پشت این سخن سرائی های سخاوتمندانه، نسبت به زندگی دیگران _ غیر آمریکائی ها _ بی اعتنا هستند، همانگونه که خانم پاور در بحران سلاح شیمیائی در غوطه نشان داد. در مقام سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، خانم سامانتا پاور که کاملا از بی گناه بودن مقامات سوری آگاهی داشت، ولی همان وقتی که دولت او بشار اسد را به جرم جنایت علیه بشریت متهم می کرد، با شوهرش برای تماشای جشنوارۀ سینما، ویژۀ چارلی چاپلین، به اروپا رفته بود.

سپس، سه مسئول منطقه ای : فیلیپ گوردن (خاورنزدیک و آفریقای شمالی)، کارن دونفرید (اروپا و اروپا-آسیا) و ریکاردو زانیگا (آمریکای لاتین).

فیلیپ گوردن (دوست شخصی و مترجم نیکلا سرکوزی) عملیات تخریبی گردهمآئی صلح ژنو 2 را سازماندهی کرد، تا زمانی که پروندۀ فلسطین به شیوه ای که ایالات متحده خواستار آن می باشد حل نشود. هم زمان با دور دوّم گردهمآئی، در حالی که جان کری از صلح حرف می زد، در واشینگتن نیز با رؤسای سرویس های اطلاعاتی اردنی، قطری، سعودی و ترکیه برای تدارک چندمین حمله گردهمآئی تشکیل داد. توطئه چین ها ارتشی متشکل از 13000 نفر ایجاد کرده اند که تنها 1000 نفر از آنها به شکل مختصر برای هدایت زره پوش آموزش دیده اند، و همین ستون زرهی می باشد که می بایستی دمشق را به تصرف خود درآورد. مشکل اینجاست که این ستون زرهی ممکن است پیش از رسیدن به پایتخت توسط ارتش سوریه نابود شود. ولی در مورد نحوه ای که باید بدون تجهیزات و سلاح های دفاع هوائی عمل کنند اختلاف نظر وجود دارد، زیرا سلاح های دفاع هوائی در صورتی که علیه سوریه به کار برده شود، بعدا ممکن است اسرائیل را تهدید کند.

خانم کارن دونفرید افسر قدیمی اطلاعات ملی در منطقۀ اروپا است. او مدتها بنیاد طرح مارشال آلمان [1] را در برلن مدیریت می کرد. امروز، از چتر اتحادیۀ اروپا استفاده می کند تا مداخلات واشینگتن در اوکرائین را استتار کند. با وجود لو رفتن گفتگوی تلفنی خانم سفیر ویکتوریا نولاند موفق شد به اروپائی ها بباوراند که در کی اف اپوزیسیون می خواهد به آنها بپیوندد و برای دموکراسی مبارزه می کند. با این وجود نیمی از شورشیان میدان مایدان از اعضای احزاب نازی هستند و برخی عکس استفان باندرا [2] را در دست دارند.

_سرانجام، ریکاردو زانیگا نوۀ رئیس حزب ملی هندوراس که در عین حال هم نام حزب است و از کودتاگران سال 1963 و 1972 بود که به نفع ژنرال لوپز آرلانو عمل کرد. او مدیریت ایستگاه سی آی ای در هاوانا را به عهده داشت و افرادی را برای سازماندهی اپوزیسیون علیه فیدل کاسترو استخدام می کرد. او چپ افراطی تروتسکیست ونزوئلائی را برای سرنگون سازی رئیس جمهور نیکلا مادورا _ به اتهام تمایلات استالینیستی _ بسیج کرده است.

مجموع عملیات به مدیریت تبلیغاتی دان رودز بوده است. این متخصص تبلیغات رسانه ای پیش از این نگارش نسخۀ رسمی 11 سپتامبر 2001 را به عهده داشته است، به انضمام مدیریت گزارش هیئت تجسسی ریاست جمهوری. دان رودز موفق شد که هر گونه رد پا و اثری را در مورد کودتای نظامی را از بین برد تا تنها عملیات تروریستی در خاطرها باقی بماند ( ساعت 10 صبح قدرت از ژرژ بوش سلب گردید و در غروب همان روز به او بازگردانده شد، تمام اعضای کابینۀ او و به همین گونه کنگرۀ ایالات متحده به پناهگاه های زیر زمینی هدایت شدند «برای تضمین امنیتشان»).

در هر سه مورد، داستان سرائی ایالات متحده روی سه اصل تکیه دارد : متهم کردن دولت ها به کشتار شهروندان خودشان، بازشناسی مخالفان به عنوان «دموکراتیک»، مجازات کردن قاتلان، و سرانجام سازماندهی کودتا.

هر بار، جنبش با تظاهراتی آغاز می شود که طی آن مخالفان صلح آمیز کشته می شوند و هر دو جبهه یکدیگر را به خشونت متهم می سازند. در واقع نیروهای ویژۀ ایالات متحده از روی پشت بامها به سوی تظاهر کنندگان و در عین حال به سوی پلیس شلیک می کنند. این سناریو در درعا (سوریه) سال 2011 به وقوع پیوست، در کی اف (اوکرائین) در کاراکاس (ونزوئلا) نیز در هفتۀ گذشته به همین گونه روی داد. از روی بد شانسی، کابد شکافی در ونزوئلا نشان داد که دو قربانی یکی از مخالفان و یکی از طرفداران دولت توسط یک اسلحه کشته شده اند.

نسبت دموکراتیک برای مخالفان تنها یک بازی ساده در شیوۀ بیانی است. مخالفان دموکراتیک در سوریه، تکفیریست هائی هستند که توسط شنیع ترین دیکتاتورهای جهان پشتیبانی می شوند، عربستان سعودی، در اوکرائین چند طرفدار صادق اروپا بین خیلی از نازیها، در ونزوئلا جوانان تروتسکیست از خانواده های مرفه بین شبهه نظامیانی که در خدمت کارفرمایان هستند. همه جا اپوزیسیون های قلابی ایالت متحده وجود دارند، جان مک کین نیز از اپوزیسیون های قلابی واقعی محلی پشتیبانی می کند.

پشتیبانی از اپوزیسیون ها به عهدۀ بنیاد ملی برای دموکراسی است. این آژانس دولتی ایالات متحده به دروغ خود را به عنوان سازمان غیر دولتی معرفی می کند که توسط کنگره تأمین مالی می شود. ولی این بنیاد توسط رونالد ریگان، به همکاری کانادا، بریتانیا و استرالیا ایجاد شد و توسط نئو محافظه کارانی مانند کارل گرشمن و دختر ژنرال الکساندر هگ (فرماندۀ قدیمی ناتو و سپس زیر امور خارجه)، باربارا هگ. بنیاد ملی برای دموکراسی (در واقع وزارتخانۀ دولتی) است سناتور (اپوزیسیون) جان مک کین را استخدام کرده است. به این بنیاد باید انستیتو آلبرت آنشتاین، سازمان غیر دولتی ناتو را نیز اضافه کنیم که توسط جین شارپ بنیانگذاری شد و او در چهارچوب این سازمان غیر دولتی چندین شورشگر حرفه ای را در دو پایگاه صربستانی (در کانواس) و در قطر (آکادمی تغییر) آموزش داده است.

در تمام موارد سوزان رایس و سامانتا پاور مانند افرادی که مورد اهانت قرار گرفته باشند واکنش نشان می دهند، پیش از آن که مجازات ها را متوقف کنند _ به زودی توسط اتحادیۀ اروپا نیز به آنها می پیوندد _ در حالی که خودشان صاحب امتیاز خشونت هستند.

حال تنها مانده است که در کودتا توفیق بدست آورند. ولی برگ برندۀ آنها هنوز جوانه نزده است.

بر این اساس واشینگتن می خواهد به جهانیان نشان دهد که مثل همیشه ارباب جهان است. برای آن که اعتماد به نفس خود را ثابت کند، عملیات اوکرائین و ونزوئلا را طی بازیهای المپیک ساچی آغاز کرد، زیرا مطمئن بود که روسیه از ترس حملۀ تروریستی اسلامگرایان و در نتیجه به هم خوردن جشن دست از پا خطا نخواهد کرد و واکنشی نشان نخواهد داد. ولی ساچی در پایان هفتۀ گذشته تمام شد. از این پس مسکو می تواند وارد بازی شود.