İslam Emirliği, 17 ve 18 Temmuz tarihlerinde Musul’da Hristyanların evlerini "N" (Arapça’da "nun") harfi ("Nasara", yani Hristyan anlamına gelen "Nasara") ile işaretledi. Bunun yanı sıra İslam dinine geçmelerini, kafir vergisi ödemelerini ya da ölmelerini öngören bir kararname yayınladı [1].

Onbeş aile din değiştirmeye hazırdı.

Bunu, şu an sayısı tam olarak bilinmeyen kitlesel bir göç izledi. Cihatçılar göçe zorlananların arabalarına el koyarak, tüm mal varlıklarını terk etmelerine ve Musul’dan 70 kilometre uzaklıktaki Tel Afer’e yüyüyerek kaçmalarına neden oldular.

18 Temmuz günü İslam Emirliği en önemli Hristiyan şehirlerine saldırdı (Fotoğraf‘ta Musul’daki Suriye-Katolik piskoposluğu alevler içinde görülüyor). Patrikler ve Levant’taki Piskoposların tüm çağrılarına rağmen, ’Batı’ daha önce Suriye’de üç yıldan beri aynı vahşeti sergileyen cihatçıları, "Alevi Diktatörlüğünü" destekleyenler cezalarını çekiyor mantığıyla destekledi. Buradaki tek fark Hristyanlara kaçmaları için sağlanan zaman: Geçmiş ile karşılaştırıldığında, yedi gün yerine iki gün.

2003 yılında Irak‘a yapılan Anglo-Amerikan işgalinden önce ülkede 1,5 milyon Hristyan yaşıyordu. İşgal güçlerinin gözleri önünde cihatçılar tarafından ülkelerinden sürülen ve başta Suriye’de sığınak arayanların sayısı 1,2 milyon idi. İslam Emirliği işgali başladığında Irak’ta 200.00 kadar Hristyan yaşıyordu.

Çeviri
Ayhan Aslan

[1İslam Devleti’nin Hristyanlar Kararnamesi”, Tercüme Ayhan Aslan, Voltaire Sitesine, 24 Temmuz 2014.