Η παρουσία Κινέζων τζιχαντιστών στην Συρία έχει εξακριβωθεί από τον Οκτώβριο του 2012 [1]. Εντούτοις, αυξήθηκε δραματικά το καλοκαίρι του 2014, οδηγώντας στην ανάδυση μίας κινέζικης συνοικίας στην Rakka, την πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους.

Προερχόμενοι κυρίως από την εθνότητα των Ουϊγούρων της Δυτικής Κίνας, οι μαχητές περνούν μέσω Καμπότζης και Ινδονησίας, για να μεταφερθούν στον τελικό προορισμό τους με την βοήθεια των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ).

Τους τελευταίους μήνες, οι τζιχαντιστές που επέστρεψαν από την Συρία έχουν διαπράξει αρκετές ισλαμιστικές επιθέσεις στο έδαφος της Κίνας:
 Πλατεία Tiananmen στο Πεκίνο, 28 Οκτωβρίου 2013, πέντε νεκροί και πάνω από 40 τραυματίες·
 Σιδηροδρομικός Σταθμός Kunming, 1 Μαρτίου 2014, 29 νεκροί και 143 τραυματίες·
 Σταθμός Uruqmi, 30 Απριλίου 2014, 2 νεκροί and 79 τραυματίες·
 Αγορά Urumqi, 22 Μαΐου 2014, 31 νεκροί και πολλοί τραυματίες·
 Hotel Police Kargilik, 21 Ιουνίου 2014, 13 νεκροί και τρεις τραυματίες.
 Police Shache hotel / Yarkant, 28 Ιουλίου 2014, 96 νεκροί και πολλοί τραυματίες.

Παρότι εντείνονται οι ανησυχίες ότι παρόμοια περιστατικά μπορεί να συμβούν στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, μέχρι στιγμής οι πιο πάνω είναι οι μόνες επιθέσεις που με βεβαιότητα προέρχονται από τζιχαντιστές, μετά την επιστροφή αυτών από την Συρία στα πάτρια εδάφη τους, κι εντάσσονται στο πλαίσιο των σχέσεών τους με την Τζιχάντ [2].

Το Ισλαμικό Κράτος μοιάζει να έχει σχεδιαστεί για να επιτεθεί εν τέλει στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας [3].

Το Ιρακινό Υπουργείο Αμύνης δημοσίευσε δύο φωτογραφίες Κινέζων υπηκόων που είναι μέλη του Ισλαμικού Κράτους.

Στα μέσα Οκτωβρίου 2014, η Al-Qaeda, στο πρώτο τεύχος του αγγλόφωνου περιοδικού της, Resurgence (Αναγέννηση), δημοσίευσε άρθρο για το Ανατολικό Τουρκεστάν, προηγούμενη ονομασία της κινεζικής επαρχίας Xinjiang. Ισχυρίζεται εκεί ότι το Ισλάμ είναι απαγορευμένο στην Κίνα, ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί μία από τις 5 επίσημες θρησκείες της. Επιπλέον, το περιοδικό καλούσε το κοινό του να δράσουν κατά των διόδων εφοδιασμού της Κίνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, περισσότεροι από χίλιοι Κινέζοι τζιχαντιστές εκπαιδεύονται στο Πακιστάν για να σταλούν εν συνεχεία στην Συρία, πριν επιστρέψουν στην Κίνα.

Στην ιστορία της, η Κίνα έχει ασκήσει το δικαίωμα αρνησικυρίας (βέτο) της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε 8 περιπτώσεις: 4 φορές για να προστατεύσει την Συρία από την επιθετικότητα της Δύσεως και των χωρών του Κόλπου.

Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας -που μέχρι τώρα είχε τεθεί στο πλευρό του Πακιστάν κατά την Ινδο-Πακιστανική σύγκρουση- έχει αποφασίσει να πλησιάσει περισσότερο την Ινδία και να πραγματοποιήσει κοινά αντι-τρομοκρατικά γυμνάσια [4].

Σε απάντηση των δραστηριοτήτων της al-Qaeda στην Κοιλάδα της Ferghana, Κίνα και Ρωσία δημιούργησαν τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης για την καταπολέμηση αποσχιστικών και τζιχαντιστικών κινήσεων.

Σύμφωνα με τα κινεζικά ΜΜΕ, τους τελευταίους δύο μήνες, τουλάχιστον139 άτομα συνελήφθησαν και άλλα 256 καταδικάστηκαν ως σχετιζόμενα με τζιχαντιστικές οργανώσεις.

Μετάφραση
Α; Μ;

[1« Retour en Chine de jihadistes en Syrie » («Κινέζοι τζιχαντιστές επιστρέφουν από την Συρία»), Réseau Voltaire, 3 Ιουλίου 2013.

[2Η περίπτωση του Γάλλου Mehdi Nemmouche, κατηγορούμενου ότι σκότωσε με πυροβολισμούς 3 ανθρώπους στο Εβραϊκό Μουσείο των Βρυξελών δεν έχει το ίδιο νόημα με τις επιθέσεις που διεπράχθησαν στην Κίνα, δεδομένου ότι 2 από τα 3 θύματα ήσαν πράκτορες της Μοσσάντ, της υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ.

[3« Un djihad mondial contre les BRICS ? » («Παγκόσμια Τζιχάντ κατά των BRICS;»), Alfredo Jalife-Rahme, Traduction Arnaud Bréart, La Jornada (Mexique), Δίκτυο Βολταίρος, 18 Ιουλίου 2014. « Opération « Émirat islamique », objectif Chine » («Επιχείρηση “Ισλαμικό Χαλιφάτο”, στόχος: Κίνα»), Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), Δίκτυο Βολταίρος, 21 Σεπτεμβρίου 2014. “Ποιοι αποτελούν το «Ισλαμικό Κράτος»;”, τον Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν, Δίκτυο Βολταίρος, 22 Σεπτεμβρίου 2014.

[4China’s counter-terror drills with India are really about its fears of Pakistan” (“Οι αντι-τρομοκρατικές ασκήσεις της Κίνας με την Ινδία αφορούν στην ουσία τους φόβους της για το Πακιστάν”), Rajeev Sharma, First Post, 19 Οκτωβρίου 2014.