İnsansız Hava Aracı İtalya, Libya’ya yöneliyor

Egemen devlet rolünü oynayan Matteo Renzi Hükümeti, Sicilya’daki Sigonella üssünden Libya ve ötesine silahlı insansız hava araçlarının havalanmasına « her defasında ayrıca değerlendirilmek üzere izin verdi ». Daha önce 2011 yılında Libya’da, Sigonella üssünden havalanan ve Las Vegas’tan yönlendirilen bir Predator Reapert’in, onu Mısrata milislerinin eline geçmeye zorlayacak şekilde Muammer Kaddafi’nin bulunduğu konvoya saldırdığını biliyoruz.

İtalya böylece, Afganistan, Etiyopya, Nijer, Suudi Arabistan ve Türkiye ile birlikte, sadece Pentagon’un kontrolü altında olan, ABD’li saldırı amaçlı insansız hava araçları üsleri resmi listesinde yerini almış oldu. İtalyan Dışişleri Bakanı Paolo Gentiloni, « üslerin kullanımının parlamentonun özel olarak bilgilendirilmesi şartına bağlı olmadığını » belirterek, bunun Libya’da gerçekleştirilecek « askeri müdahalenin provasından başka bir şey olmadığını » belirterek yurttaşlarını rahatlattı. Oysa gerçekte müdahale başladı: ABD, İngiliz ve Fransız özel kuvvetleri – ki Telegraph [1] ve Le Monde [2] bunu teyit ediyor- halen Libya’da sahada gizlice harekat yürütmektedirler.

ABD’nin Camp Darby üssüne komşu Pisa havalimanından aralıksız bir şekilde, güneydeki üslere ve belki de Kuzey Afrika’daki bazı üslere askeri malzemeler taşıyan, C-130 (aralarında muhtemelen ABD’ye ait olanların da olduğu) nakliye uçakları havalanıyor.

Fransa’daki İstres üssüne (Bouche-du-Rhône), Fransız avcı bombardıman uçaklarının havada yakıt ikmalleri için ABD’ye ait KC-135 tanker uçakları ulaştı. Söz konusu hareketlilik sadece Libya’ya yönelik değil. İstres, Fransa’nın Moritanya, Mali, Nijer, Çad ve Burkina Faso’da 3000 askeriyle yürüttüğü « Barkhan Harekatının » ana üssü.

Aynı bölgede ve Nijerya’da ABD, yine IŞİD ve müttefikleriyle mücadele resmi gerekçesi altında, özel kuvvetleriyle ve Kamerun’daki insansız hava aracı üssüyle harekat yürütüyor. Eş zamanlı olarak NATO, Ege Denizinde, « mülteci krizine verilen cevabı desteklemek » (ABD’nin ve NATO’nun Libya ve Suriye’ye karşı savaşlarının neden olduğu) resmi gerekçesiyle Almanya’nın komutası altında ikinci daimi deniz gücünü ve Awacs (muharebe alanının yönetimi için uçan komuta merkezleri) uçaklarını konuşlandırdı.

Bu harekata, NATO’nun, ABD, Fransa, İngiltere, İspanya, Yunanistan, Türkiye ve kendisine Katanya, Augusta ve Sigonella üslerini açan İtalya’nın hava ve deniz güçlerinin katılımıyla, İyonya Denizinde ve Sicilya Kanalında gerçekleştirdiği « Dynamic Manta 2016 » tatbikatı da ekleniyor.

IŞİD’ten kurtarma bahanesiyle Libya’nın ekonomik ve stratejik olarak en önemli kıyı bölgelerini işgal etmeyi hedefleyen « İtalya önderliğindeki barışı idame harekatı » böyle hazırlanıyor.

Bunun için sadece « davetiye » eksik ki, bunu da hayali bir Libya Hükümeti kolaylıkla yapabilir. New York Times’in yaptığı geniş çaplı araştırmaya göre « uluslararası krizlere en saldırgan yaklaşımı gösteren » Başkan adayı Hillary Clinton Libya’ya müdahale için baskı yapıyor [3]. 2011’de ayak sürten Barack Obama’yı ikna eden kendisiydi. Hillary Clinton’ın başında olduğu Dışişleri Bakanlığı onları « Libya’nın meşru hükümeti » olarak tanırken, « Başkan, Libya’da gizli harekata ve isyancılara silah verilmesine izin veren gizli belgeyi imzaladı ». Aralarında tanksavar Tow füzelerinin ve topçu tespit radarlarının da bulunduğu silahlar ABD ve diğer batılı ülkeler tarafından Bingazi ve bazı havalimanlarına gönderildi. Aynı zamanda, ABD komutası altındaki NATO, on binlerce bomba ve füzeyle, Libya devletini içerinden ve dışarıdan yerle bir ederek, deniz ve hava saldırısını gerçekleştiriyordu.

Ekim 2011’de Muammer Kaddafi öldürüldüğünde, Hillary Clinton « Wow! » diye ünleyip, « geldik, gördük, öldü » diye haykırarak, zevkten çığlıklar atıyordu. Libya’daki ikinci savaş için hangi masalı anlatacağını henüz bilmiyoruz. Öte yandan, bize kimin uzaktan kumanda ettiğini iyi biliyoruz.