اهالی مقدونیه از عضویت در سازمان ناتو و اتحادیه ی اروپا ، که دولت زایو رفراندومی به این منظور در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۸ به آنها پیشنهاد داده بود ، سر باز زدند [1] . با این حال در بعد از ظهر همان روز ، دبیر کل سازمان ناتو و اتحادیه ی اروپا برای فرو نشاندن خشم مردم ، و ادامه ی این فرایند ، از طریق مجلس این کشور اقدام نمودند [2] .
به گفته ی میلنکو ندلکوسکی ، واشنگتن بلافاصله برنامه ی خرید رای نمایندگان را طراحی کرد ، که مینا راپورت گذارش آن را در اختیار گذاشت [3] .
یکی از مسئولان دولتی ایالات متحده ٬٬تسلا ٬٬ ( میتکوس بورچسکی سابق ) ، در آپارتمان لوکس ساشو میجاکوو ، یکی از اقوام نخست وزیر پیشین مقدونیه نیکولا گرووسکی ، دفتری افتتاح نمود . نمایندگان مجلس برای دریافت دو و نیم میلیون دلار به آنجا می آمدند .
عملیات از سوی سفیر ایالات متحد در اسکوپیه ، جس ل. بایلی مدیریت می شد ( که برای ورود به جنگ ترکیه علیه لیبی و سوریه ماموریت داشت ) و در آتن ، جفری ر. پیات ( که کودتای ۲۰۱۴ را در اوکراین تدارک دیده بود )
آنها توانستند در پارلمان نام کشور مقدونیه را تغییر دهند : شرایطی که برای ورود به سازمان ناتو و اتحادیه ی اروپا لازم بود . انتخابات برای ۱۶ اکتبر در نظر گرفته شد ، و از طرف قوه ی قضاییه برای ده ها تن از نمایندگان ملی گرا به جرم جاسوسی حزب سوسیال دموکرات رای صادر شد . طرح سفیران ایالات متحده پیش بینی کرده که با برداشتن مصونیت این نمایندگان ، آنها بتوانند رای بدهند . از آنجاییکه بسیاری از آرا خریداری شده ، اکثریت پارلمان به طور طبیعی به سمت پیشنهاد نخست وزیر گرایش خواهد یافت .
[1] “اهالی مقدونیه علیه الحاق به سازمان ناتو و اتحادیه ی اروپا اقدام کردند”, ترجمه Sylvia Bejanian, شبکه ولتر, 11 اكتبر 2018, www.voltairenet.org/article203429.html
[2] “NATO and UE Joint statement on Macedonian Referendum”, Voltaire Network, 1 October 2018.
[3] “Mitko Burcevski coordinates Cash offers to MPs – $2.5m in duffel bags”, Marija Nikolovska, Mina Report, October 8, 2018.
