De linkerkant van de foto werd heel uitgebreid gepubliceerd door de Atlantistische pers. Het slachtoffer, een Syrisch Koerdisch kind, Aylan Kurdi, wordt geacht door de zee te zijn aangespoeld. Zijn lichaam is haaks op de golven in plaats daarmee evenwijdig te zijn. De aanwezigheid van een officiële Turkse fotograaf aan de rechterkant van het beeld bevestigt het idee van een mise en scène. In de verte onderscheidt men badgasten.

Een golf van emoties heeft plotseling de bevolkingen die in het gebied van de Navo wonen overstroomd. Ze zijn plotseling bewust geworden van het drama van de vluchtelingen in het Middellandse Zee gebied; een tragedie die al jaren duurt in algemene onverschilligheid.

Deze ommezwaai is veroorzaakt door een foto van een verdronken kind, aangespoeld op een Turks strand. Ongeacht dat deze afbeelding een grove montage is: de zee laat ·de lichamen evenwijdig aan de golven achter, nooit haaks erop. En ongeacht dat zij onmiddellijk door bijna alle voorpagina’s van de Navo zone in minder dan twee dagen werd overgenomen. Ons is al eens gezegd dat de Westerse pers vrij is en pluralistisch.

In dezelfde geest vermenigvuldigden de televisiezenders de reportages over de exodus van duizenden Syriërs die te voet de Balkan doorkruisten. Speciale aandacht werd besteed aan de doortocht van Hongarije, dat eerst een nutteloos hekwerk van prikkeldraad had aangelegd, vervolgens meerdere tegenstrijdige beslissingen nam opdat men menigten die langs de spoorlijn op een trein sprongen kon filmen.

« Reagerend » op de emotie die ze bij hun medeburgers opgewekt hebben, betwisten de « geschokte en aangedane » Europese leiders elkaar over de manier waarop ze de vluchtelingen ten hulp zullen komen. Antonio Guterres, voormalige president van de Socialistische internationale en huidige Hoog commissaris van de Verenigde naties voor de vluchtelingen, mengt zich in hun debat en dringt aan op « de verplichte deelname van alle lidstaten van de EU. Volgens preliminaire schattingen hebben de Europese landen een werkgelegenheidspotentieel die met 200.000 plaatsen vergroot kan worden », verklaart hij.

Wat is het werkelijke probleem, wie manipuleert het en tot welk doel?

De vluchtelingen van de Middellandse Zee

Sinds de « Arabische lente » in 2011 is het aantal personen dat de Middellandse Zee probeert over te steken om de Europese Unie in te gaan aanzienlijk toegenomen. Het is meer dan verdubbeld en beloopt in 2014 626.000.

De migranten stroom naar de Europese Unie (in honderdduizendtallen)
Bron: Eurostat

In tegenstelling tot wat algemeen wordt verondersteld, gaat het hier echter niet om een nieuwe en onbeheersbare golf. In 1992, toen de Unie nog maar 15 van de 28 landen omvatte, nam ze er nog meer op: 672.000 op 380 miljoen inwoners. Er bestaat dus een aanzienlijke marge voordat de migranten de Europese economie destabiliseren en diens 508 miljoen inwoners van nu.

Deze migranten zijn voor meer dan tweederde mannen. Volgens hun eigen opgave zijn ze tussen 18 en 34 jaar oud. Over het algemeen gat het hier dus niet om families.

Aandeel mannen onder de migranten die in 2014 de Unie binnenkwamen
Source Eurostat

In tegenstelling tot wat in de media’s wordt verkondigd zijn slechts minder dan één derde hiervan oorlogsvluchtelingen: 20% zijn Syriërs, 7% Afghanen en 3% Irakezen.

De twee andere derden komen niet uit door oorlog geteisterde landen en zijn hoofdzakelijk economische migranten.

In andere woorden heeft het migratie verschijnsel slechts marginaal te maken met de « Arabische lente » en met oorlogen. De armen verlaten hun land en zoeken een betere toekomst in de rijke landen krachtens de postkoloniale orde en de globalisatie.

Dit fenomeen, nadat het van 1992 tot 2006 terugliep, heeft zich hervat en neemt langzamerhand toe. De toename is nu 0,12% van de Europese bevolking per jaar, hetgeen, —mits correct beheerd— op korte termijn voor de Unie geen enkel gevaar oplevert.

De president Ulrich Grillo van de Federatie van de Duitse Industrie wenst 800.000 buitenlandse werkkrachten extra te hebben in Duitsland. Aangezien de Europese akkoorden het verbieden en de publieke opinie er vijandig tegenover staat, doet hij mee aan de mise en scène van de « vluchtelingencrisis » om de regelgeving te doen evolueren.

Werpen de migranten een probleem op?

De migranten stroom maakt de Europese bevolkingen ongerust, maar wordt toegejuicht door het Duitse werkgevers. In december 2014 verklaarde de Duitse « baas van de bazen », Ulrich Grillo, aan het DPA Duits Pers Agentschap, terwijl hij zijn belangen schijnheilig achter goede bedoelingen verborg: « We zijn sinds lang een immigratieland en dat moeten we blijven ». « Als een voorspoedig land en ook uit christelijke naastenliefde zou ons land zich meer immigranten moeten veroorloven ». En ook: « Ik houd me heel duidelijk verre van de neonazi’s en racisten die zich in Dresden en elders verzamelen ». Serieuzer: Op grond van onze demografische ontwikkeling verzekeren we ons van economische groei en van voorspoed met de immigratie » [1].

Deze redevoering herneemt dezelfde argumenten als die van de Franse werkgevers van de jaren 70. Tegenwoordig zijn de Europese bevolkingen relatief beter geschoold en gekwalificeerd, terwijl de grote meerderheid van de migranten dat niet is en gemakkelijk bepaalde soorten werkplaatsen kan bezetten. Langzamerhand wekte de aankomst van ongeschoolde arbeidskrachten, die lagere levensvoorwaarden aannamen dan die van de Europeanen, spanningen op op de arbeidsmarkt. De Franse werkgevers drongen toen aan op gezinshereniging. De wet van 1976, zijn interpretatie door de Raad van State en de jurisprudentie van het Europese Hof van de Rechten van de mens hebben de maatschappij uitgebreid gedestabiliseerd. Hetzelfde fenomeen is waarneembaar in Duitsland sinds daar in 2007 dezelfde bepalingen werden aangenomen met de opneming van de gezinsvereniging in de immigratiewet.

In tegenstelling tot wat meestal wordt gedacht vormen de economische migranten geen identiteitsprobleem in Europa, maar ze worden gemist in hun land van herkomst. Daarentegen leveren ze een sociaal probleem op in Duitsland waar, door de politieke impuls van met name Ulrich Grillo, de arbeidersklasse al het slachtoffer is van een keiharde uitbuiting.

Overal elders zijn het niet de economische migranten maar de daaropvolgende gezinsgroepering die problemen opleveren.

Wie fabriceert het tegenwoordige tafereel van de « vluchtelingencrisis » ?

Sinds het begin van het jaar is de doorgang van Turkije naar Hongarije, die 10.000 dollar kostte, verminderd tot 2.000 per persoon. Zeker, bepaalde migranten-hulpverleners zijn slavenhandelaars, maar velen willen eenvoudig ten dienste staan aan in nood verkerende personen. Hoe het ook zij, wie betaalt het verschil?

Voorts, aangezien in het begin van de oorlog tegen Syrië, Qatar valse Syrische paspoorten drukte en distribueerde voor de jihadisten van al-Qaeda ten einde atlantistische journalisten ervan te overtuigen dat zij « rebellen » waren en geen buitenlandse huursoldaten, worden er tegenwoordig door bepaalde hulpverleners valse Syrische paspoorten aan niet-Syriërs gedistribueerd. De migranten die ze aannemen denken met recht dat deze valse papieren hun binnenkomst in de Unie vergemakkelijken. Inderdaad, de lidstaten van de Unie hebben hun ambassades in Syrië gesloten —behalve de Tsjechische republiek en Roemenië—, en is het hun niet mogelijk de echtheid van deze paspoorten na te gaan.

Zes maanden geleden verbaasde ik me over de blindheid van de leiders van de Unie die de bedoeling van de Verenigde Staten niet begrepen om hun landen te verzwakken, de « vluchelingencrisis » daarbij inbegrepen [2]. Vorige maand heeft de revue Info Direkt verzekerd dat, volgens de Oostenrijkse Geheime diensten, de doorgang van de Syrische vluchtelingen georganiseerd werd door de Verenigde Staten [3]. Deze aantijging moet nog nader onderzocht worden, maar vormt nu al een solide hypothese.

Maar al deze gebeurtenissen en manipulaties zouden niet ernstig zijn als de lidstaten van de Unie een einde maakten aan de gezinsgroepering. Het enige echte probleem zou dan niet meer de aankomst van migranten zijn, maar het lot van hen die onderweg sterven tijdens de oversteek van de Middellandse Zee. Dat is de enige werkelijkheid die geen enkele Europese leider mobiliseert.

Wat bereidt de Navo voor?

Tot nu toe heeft de Navo, d.w.z. de internationale gewapende arm van de Verenigde Staten, niet van zich laten horen. Maar volgens zijn nieuwe missies behoudt het Atlantische bondgenootschap zich de mogelijkheid voor militair in te grijpen als er zich belangrijke migraties voordoen.

Wetende dat alleen de Navo er voor bekend staat over de capaciteit te beschikken een intoxicatie op de voorpagina van alle dagbladen van de lidstaten te doen verschijnen, is het hoog waarschijnlijk dat hij de huidige actie organiseert. Bovendien, de assimilatie van alle migranten aan de aan oorlog-zones ontvluchtende migranten en de klemtoon op de Syrische herkomst van deze migranten, doet eraan denken dat de Navo een openbare actie voorbereidt gebonden aan de geheime oorlog die ze voert tegen Syrië.

Vertaling
Bart Ero

[1«Allemagne : le patronat veut plus de réfugiés», AFP, 23 décembre 2014.

[2De blindheid van de Europese Unie tegenover de militaire strategie van de Verenigde Staten”, door Thierry Meyssan, Vertaling Bart Ero, Voltaire Netwerk, 2 mei 2015.

[3Insider : Die USA bezahlen die Schlepper nach Europa !”, Info Direkt, 5. August 2015. “De USA ervan beschuldigd het sturen van vluchtelingen naar Europa te financieren”, Vertaling Bart Ero, Voltaire Netwerk, 20 augustus 2015.