از سال 2005، شخصیت دانشگاهی آلمان فولکر پرتس در کنار سازمان سیا در تدارک جنگ علیه سوریه شرکت کرده است. او مدیریت نیرومندترین اتاق فکری اروپا «بنیاد، علم و سیاست» Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP) را به عهده دارد.

در سال 2005، جفری فلتمن سفیر وقت ایالات متحده در بیروت، در مقام مأمور ناظر قتل رفیق حریری در عین حال روی آلمان برای انجام عملیات قتل [1] تکیه داشت (سلاح به کار برده شده را نیز برلن تهیه کرد) و سپس هیئت سازمان ملل متحد (قاضی دیتلیو ملیس Detlev Mehlis ، کمیسر پلیس ژرهارد لهمن Gerhard Lehmann) که می بایستی رئیس جمهور اسد و لاهود را متهم می کردند. اردوی بین المللی علیه دو رئیس جمهور به ویژه توسط سیاست شناس آلمانی فولکر پرتس اداره می شد [2].

فولکر پرتس Volker Perthes در چهارچوب بورس پژوهشی آلمان بین سال های 87-1986 سوریه را به عنوان موضوع مرکزی خود در دمشق مورد بررسی قرارداد. سپس به عنوان استاد علوم سیاسی در آلمان به تدریس پرداخت، به استثناء سال های 93-1991 که در دانشگاه آمریکائی بیروت تدریس می کرد.

از سال 2005، او مدیر Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP) (بنیاد، علم و سیاست) مهمترین اتاق فکری رسمی آلمان است که شامل بیش از 130 متخصص بوده و نیمی از آنها را نیز دانشگاهیان تشکیل می دهند.

از سوی دیگر، وقتی فلتمن در سال 2006 حملۀ اسرائیل به لبنان را سازماندهی کرد، تنها ایالات متحده را در محاسبات خود دخالت داده بود، و به این امید که با شکست حزب الله، سوریه به نجات بیروت بشتابد و زمینه برای مداخلۀ ایالات متحده آماده شود. سرانجام، آلمان تنها به گسیل نیروی دریائی اش برای شرکت در نیروی سازمان ملل متحد (نیروهای حافظ صلح سازمان ملل مستفر در لبنان) بسنده کرد.

طی گردهمآئی سالانۀ گروه بیلدربرگ Bilderberg در 5 تا 8 ژوئن 2008، یعنی پنج سال پیش از جنگ بود که وزیر امور خارجه کاندالیزا رایس ضرورت سرنگونی دولت سوریه را مطرح کرد. برای این طرح او همراه بود با مدیر اصلاحات عرب خانم بسمه قضمانی (بنیانگذار آیندۀ شورای ملی سوریه) [3] و فولکر پرتس مدیر بنیاد علم و سیاست. گروه بیلدربرگ یکی از ابتکارات ناتو می باشد که مستقیماً امور امنیتی آن را به عهده دارد [4].

بر اساس یک پیغام الکترونیک که توسط ویکیلیکس افشا شده، فولکر پرتس به کاندالیزا رایس در مورد ایران توصیه کرده و نوشته است که راه اندازی عملیات جنگی خطرناک است زیرا می تواند به نتایج غیر قابل پیشبینی در منطقه بیانجامد. با این وجود، تخریب اقتصاد ایران از دیدگاه او می توانست مؤثر واقع شود. مشاورت های فولکر پرتس ادامه یافت، تا این که در سال 2010 مراکز هسته ای ایران با ویروس استاکسنت Stuxnet مورد تهاجم سایبری قرار گرفت [5].

در مارس 2011، فولکر پرتس برای به تمسخر گرفتن نظریات رئیس جمهور اسد در شورای مجلس ملی مقاله ای در ستون آزاد نیویورک تایمز منتشر کرد، زیرا بشار اسد افشاگری هائی در مورد توطئه علیه سوریه مطرح کرده بود [6]. به گفتۀ او، « انقلاب » در سوریه در شرف تکوین است و رئیس جمهور باید برود.

در اواسط سال 2011، دولت آلمان نفوذ اخوان مسلمین در تونس و قاهره را عملی ساخت. او در گذشته به درخواست سیا هیئت همآهنگی بین المللی اخوان را در کلیسای جامع آخن، اکس لاشاپل Aix-la-Chapelle، پذیرا شده بود. در نتیجه برلن تصمیم گرفت که هر کجا اخوان المسلمین به قدرت رسید از آن پشتیبانی کند، به استثناء حماس در فلسطین به شکلی که موجب آزردگی اسرائیل نشود. تحت تأثیر فولکر پرتس وزیر امور خارجۀ آلمان (در آن دوران گیدو وستروله Guido Westerwelle) به این نتیجه رسید که اخوان المسلمین به گروه « اسلامگرایان» تعلق ندارند ولی «رویکردهایشان با طریقت اسلام هدایت می شود»، و یک سلول گفتگو با جریان « اسلامگرای معتدل » و یک نیروی ویژه برای سوریه تشکیل داد.

پرتس به سهم خود، طی ژوئیه در وزارتخانه ملاقات با یک هیئت نمایندگی مخالفان سوریه به سرکردگی برادر مسلمان رضوان زیاده را سازماندهی کرد.

سخنرانی احمد داوود اغلو طی گرهمآئی شرکت صنایع و بازرگانی ترکیه Tusaid و استراتفور Stratfor با درهای بسته، در 6 اکتبر 2011

6 اکتبر 2011، فولکر پرتس به درخواست وزارت خارجه در گردهمآئی شرکت صنایع و بازرگانی ترکیه و آژانس اطلاعاتی خصوصی ایالات متحده در استراتفور شرکت کرد تا گزینش های انرژی ترکیه و پاسخ های احتمالی هشت کشور دیگر از جمله آلمان [7] را شبیه سازی کرده و تخمین بزند. شش ثروتمند اول ترکیه حضور داشتند و تانر ایلدیز Taner Yıldız که وزیر انرژی بود، و یعنی مردی می بایستی به کمک خانوادۀ اردوغان بشتابد تا با فروش نفتهای دزدیده شده داعش را در جنگ تأمین مالی کند.

در ژانویه 2012، جفری فلتمن که مسئول خاورمیانه در وزارت خارجه بود از فولکر پرتس درخواست کرد که هدایت برنامۀ «روز بعد» از سرنگونی و استقرار رژیم آیندۀ سوریه را طراحی کند. طی شش ماه گردهمآئی هائی تشکیل یافت و پس از گردهمآئی ژنو سرانجام به گزارشی انجامید که رسماٌ منتشر شد.

طرح « روز بعد » 45 نفر از اعضای مخالفان سوری را بسیج کرد، که بسمه قضمانی و اخوان المسلمین جزء آنها بودند. این برنامه توسط بنیاد صلح ایالات متحده US Institute of Peace تأمین مالی شده بود که این بنیاد نیز چیزی است معادل بنیاد ملی برای دموکراسی National Endowment for Democracy ولی با این تفاوت که به وزارت دفاع تعلق دارد. از کشورهای آلمان، فرانسه، نروژ، هلند، و سوئیس نیز درخواست به عمل آمد.

وقتی در ژوئیۀ 2012 جفری فلتمن به مقام مدیر امور خارجۀ سازمان ملل متحد برگزیده شد، « روز بعد » را در پیش نویس طرح تسلیم کامل و بی قید و شرط سوریه را مطرح کرد که به صفحۀ خط افتادۀ سازمان ملل متحد تبدیل شد.

2 ژوئیه 2012 جفری فلتمن به عنوان شمارۀ 2 سازمان ملل متحد در مقابل بان کی مون در عهده دار شدن مقامات جدیدش سوگند یاد می کند که برای سازمانی بکوشد که هدفش ارتقاء صلح در جهان است. ولی از این پس زیر نظر شاهین های لیبرال هدایت می شود.

در زیر مفاد اصلی طرح پرتس و فلتمن را خواهید یافت :

— حاکمیت مردم سوریه ملغا خواهد شد.

— قانون اساسی منحل خواهد شد

— رئیس جمهور برکنار خواهد شد (ولی معاون رئیس جمهور مسئولیت تشریفات را به عهده خواهد گرفت).

— مجلس شورای ملی منحل خواهد شد

— دست کم 120 رهبر سیاسی متهم و محکوم خواهند شد و کار سیاسی برای آنها ممنوع اعلام خواهد شد، سپس توسط دادگاه های بین المللی محاکمه خواهند شد.

— بخش های اطلاعات نظامی، امنیت سیاسی و امنیت عمومی قطع سر و یا منحل خواهد شد.

— زندانیان « سیاسی » آزاد خواهند شد و دادگاه های ضد تروریستی حذف خواهند شد.

— حزب الله و پاسداران انقلاب باید نیروهایشان را بیرون بکشند، در این صورت و تنها در این صورت جامعۀ بین المللی علیه تروریسم مبارزه خواهد کرد [8].

هم زمان، فولکن پرتس «گروه کار باز سازی اقتصادی و توسعه» « Working Group on Economic Recovery and Development » را با «دوستان سوریه» سازماندهی کرد. در ژوئن 2012 با ریاست مشترک آلمان و امارات متحدۀ عربی، این گروه به دولت های عضو «دوستان سوریه » به ازای پشتیبانی از طرح سرگونی رژیم امتیاز بهره برداری از گاز سوریه را اعطا خواهد کرد [9].

فولکر پرتس در عین حال “Working Group on Transition Planning” را برای اتحادیه عرب سازماندهی کرد.

سرانجام او “Syrian Transition Support Network” را در استانبول مستقر کرد.
از گردهمآئی ژنو (30 ژوئین 2012 ) و گردهمآئی «دوستان سوریه» در پاریس (6 ژوئیه 2012) هیچ نشان رسمی دیگری از فولکر پرتس نمی یابیم، بجز بیانیه هائی که به پشتیبانی های آلمان از اخوان المسلمین مرتبط می باشد. آلمان به سیاستش ادامه می دهد و پس از برکناری امیر قطر و بالا آمدن قدرت عربستان سعودی، بوریس راژ Boris Ruge را به عنوان مسئول امور سوریه در وزارت امور خارجه و به عنوان سفیر در ریاض انتخاب کرد.

در ژانویه 2015، صدر اعظم آلمان آنجلا مرکل در تظاهرات برای مدارا و علیه تروریسم، بازو در بازوی ایمان Aiman Mazyek دبیر کل شورای مرکزی مسلمانان در آلمان که در واقع یکی از رهبران اخوان المسلمین است.

دولت سوریه در تابستان 2015 از استافان دو میستورا Staffan De Mistura طی مسافرتش به دمشق در مورد طرح پرتس و فلتمن پرسیده بود. فرستادۀ ویژۀ دبیر کل سازمان ملل متحد که دچار حواس پرتی شده بود، اظهار داشت که این پرونده به او ارتباطی ندارد و اطمینان داد که آن را از برنامۀ خود حذف کرده است. بنظر می رسد که مسکو تهدید کرده بود که به مناسبت گردهمآئی رؤسای دولت در نشست عمومی شورای امنیت در سپتامبر 2015 این پرونده را رسماً افشا کند. ولی افشای این پرونده ها که می توانست حتی وجود سازمان ملل متحد را زیر علامت سؤال ببرد صورت نگرفت. در همان دوران، برلن با دمشق دوباره تماس گرفت، بی آن که سوری ها بتوانند بدانند که آیا این اقدام مخفیانه حاکی از سیاست جدید آنجلا مرکل است و یا این که برای چندمین بار در پی عملیات نفوذی می باشد.

با وجود این، در همان وقت، فولکر پرتس توسط استافان دو میستورا [10] و مقام ارشد او جفری فلتمن به عنوان گفتگو کنندۀ صلح برای ملاقات آیندۀ ژنو برگزیده شد. او میانجی بین هیئت نمایندگی مخالفان سوریه و جمهوری عرب سوریه است و بین آنها رفت و آمد می کند.

از سه سال پیش، سازمان ملل متحد با نقض منشور خودش، خیلی دور از اقدام برای برقراری صلح در سوریه، بی آن که مدرک موجهی ارائه دهد بی وقفه جمهوری عرب سوریه را به سرکوب انقلاب، استفاده از سلاح شیمیائی علیه ملت خودش و ارتکاب به شکنجه و تحمیل گرسنگی به مخالفان متهم می کند. علاوه بر این، هر گونه اقدام برای برقراری صلح را به تعویق می اندازد، به شکلی که برای ناتو و شورای همکاری خلیج (فارس) در سرنگونی رژیم به وسیلۀ سازمان تروریستی القاعده و داعش به اندازۀ کافی وقت فراهم سازد.

به یاد داشته باشیم :

— از سال 2005، گروهی که مأمور آماده سازی جنگ علیه سوریه بود توسط دیپلمات آمریکائی جفری فلتمن به معاونت دانشگاهی آلمانی فولکر پرتس هدایت می شده است

— در سال 2005، فلتمن قتل رفیق حریری را سازماندهی کرد (زیرا امنیت لبنان در آن دوران توسط سوریه تضمین می شد). در سال 2006 جنگ اسرائیل علیه لبنان (چون که حزب الله توسط سوریه مسلح شده بود). فلتمن در سال 2011 جنگ از نوع نسل چهارم را از طریق وزارت امور خارجه هدایت کرد، از سال 2012 با ابزار سازی سازمان ملل متحد که خود او شمارۀ 2 آن می باشد، در پی فرسایشی سازی جنگ است تا جهاد طلبان به پیروزی برسند.

— پرتس با فلتمن و گروه استاتفور متحد شده است تا سیاست آلمان در خاورمیانه تحت تأثیر قرار دهد. در سال 2008، پرتس طرح تغییر رژیم در دمشق را به گروه بیلدربرگ پیشنهاد کرد. در سال 2011، آنجلا مرکل متقاعد کرد که طی «بهار عرب» باید از اخوان المسلمین پشتیبانی کند. در سال 2012 مدیریت گروهی را به عهده داشت که روی آماده سازی دولت جدید کار می کردف سپس او طرح تسلیم کامل و بی قید و شرط سوریه را نوشت. امروز او از سوی سازمان ملل متحد مأمور گفتگوهای صلح در ژنو است.

ترجمه توسط
حمید محوی
منبع
Al-Watan (Syrie)">Al-Watan (Syrie)

titre documents joints

[1به گفتۀ سازمان ملل متحد، رفیق حریری به وسیلۀ یک مادۀ انفجاری که در کامیون کوچک کار گذاشته شده بوده به قتل رسیده است. ولی با توجه به ابعاد خسارت وارد آمده در صحنۀ جنایت و به ویژه به دلیل نوع جراحات وارد آمده به قربانیان، چنین محاسبه ای ناممکن است. من در تحلیل هایم نشان داده ام که این عملیات تروریستی به وسیلۀ سلاح جدیدی انجام گرفته که در آن دوران تنها آلمان این سلاح را در اختیار داشته. برای پاسخگوئی به تحلیل های من، دادگاه ویژه برای لبنان با مخارج سنگین در یک پایگاه نظامی فرانسه صحنۀ انفجار را کاملاً باز سازی کردند. با وجود این، نتیجۀ آزمایش هرگز به شکل رسمی و عمومی اعلان نشد و نظریۀ پوچ کامیون کوچک با مواد منفجره همچنان بر جا ماند.
« Révélations sur l’assassinat de Rafiq Hariri », par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie), Réseau Voltaire, 29 novembre 2010.

[2Par exemple : «Syria: It’s all over, but it could be messy», Volker Perthes, International Herald Tribune, October 5, 2005, p. 6.

[3L’Arab Reform Initiative est un groupe de travail réunissant des experts de plusieurs think tanks et universités. C’est une initiative prise par Henry Siegman (ancien directeur de l’American Jewish Congress) au nom de l’U.S./Middle East Project (USMEP) visant à promouvoir des personnalités arabes favorables à Tel-Aviv.

[4« Ce que vous ignorez sur le Groupe de Bilderberg », par Thierry Meyssan, Komsomolskaïa Pravda (Russie), Réseau Voltaire, 9 avril 2011.

[5WikiLeaks: US advised to sabotage Iran nuclear sites by German thinktank”, Josh Halliday, The Guardian, September 18, 2011.

[6Is Assad Capable of Reform?”, Volker Perthes, The New York Times, March 30, 2011.

[7«Küresel Enerji Stratejileri Simülasyonu: Türkiye’nin Gelecek 10 Yılı», Tusaid, 6 Ekim 2011.

[8“Draft Geneva Communique Implementation Framework”, “Confidence Building Measures”, “Essential Principles”, “Representativness and Inclusivity”, “The Preparatory Phase”, “The Transitional Governing Body”, “The Joint Military Council and Ceasefire Bodies”, “The Invitation to the International Community to Help Combat Terrorist Organizations”, “The Syrian National Council and Legislative Powers during the Trasition”, “Transitional Justice”, “Local Governance”, “Preservation and Reform of State Institutions”, “Explanatory Memorandum”, “Key Principles revealed during Consultations with Syrian Stake-holders”, “Thematic Groups”, documents et annexes présentés par Jeffrey Feltman, non publiés.

[9« Les "Amis de la Syrie" se partagent l’économie syrienne avant de l’avoir conquise », par German Foreign Policy, Horizons et débats (Suisse) , Réseau Voltaire, 14 juin 2012.

[10L’Italien Staffan De Mistura est l’adjoint de Feltman chargé de la Syrie. Il succède à l’Algérien Lakhdar Brahimi qui était par ailleurs un des employeurs de Bassma Kodmani à l’Arab Reform Initiative. « Le Plan Brahimi », par Thierry Meyssan, El-Ekhbar (Algérie) , Réseau Voltaire, 28 août 2012.