De oorlog tegen de Geschiedenis is een langdurige campagne van de Navo

Alerte: Hoewel we dit artikel al in andere talen hadden gepubliceerd, is zijn auteur gearresteerd en gevangen gezet, zoals de coördinator van de Poolse geheime dienst aangeeft.

Warschau zal de topconferentie van de Staatshoofden en Premiers van de Navo ontvangen die een vergadering zullen houden in het kader van de Noord-Atlantische Raad op 8 en 9 juli 2016. Deze 25e topconferentie van de Alliantie in Warschau zou het in Newport in 2014 gesloten akkoord verder moeten uitwerken. Het zal gaan om de installatie van de Snelle reactiemacht in Oost-Europa teneinde de Westerse flank van de Alliantie te verdedigen. De Poolse minister van Buitenlandse zaken, Witold Waszczykowski, heeft al aangekondigd dat de installatie van de permanente militaire bases van de Verenigde Staten en de Navo op het Poolse grondgebied aangekondigd zal worden in de loop van de conferentie.

Er worden 2.500 deelnemers en 1.500 journalisten verwacht. Het nationale stadium in het centrum van Warschau werd voor de gebeurtenis opgeëist. De veiligheidsmaatregelen werden versterkt om het hoofd te bieden aan eventuele terroristische bedreigingen en aan demonstraties die openbare partijen aangekondigd hebben te willen organiseren tegen het houden van de conferentie.

Parallel aan de voorbereiding van de gebeurtenis is er een intense informatiecampagne gehouden, waarvan het belangrijkste doel was angst voor de vermeende agressieve acties en plannen van Rusland te wekken. De oorlog tegen het geheugen maakt deel uit van deze campagne op lange termijn. Hier moet men erkennen dat de herevaluatie van de historische feiten en de verloochening van de rol van de Sovjetunie in de Grote Overwinning van 1945 een zekere historische en politieke grondslag heeft in de Baltische Staten en Roemenië, waar de auteurs van « de geschiedenis » van de Navo zo vaak mogelijk gekozen hebben zich rechtstreeks te refereren aan de lokale collaboratie, en hun activiteiten te presenteren als voorbeelden van de « strijd voor de onafhankelijkheid » ten opzichte van de Sovjetunie.

De situatie wordt in Polen verschillend waargenomen, waar het vrij moeilijk is ondersteuning te vinden voor het standpunt volgens welke de bevrijding het Poolse volk niet heeft gered van Hitler’s genocide. De herformattering van de moderne geschiedenis werd gecoördineerd door openbare organismen, zoals het Poolse Instituut van het nationale geheugen. Al deze activiteiten doelen erop de cognitieve dissonantie te verhinderen zodat de Oost-Europese bevolking de oorlogsmonumenten niet kunnen zien en zich diens bevrijding van Nazi-Duitsland door het Rode leger niet herinneren, hetgeen inhoudt dat Rusland de eeuwige vijand van de agressor is.

De herformattering van de perceptie van de historische feiten maakt deel uit van deze oorlog op lange termijn, wat een nogal complex project is. Het is onmogelijk dit objectief in de twee maanden voorafgaande aan de topconferentie te bereiken. Andere pogingen kunnen echter worden ondernomen.

In het kader van de informatieoorlog publiceren de Oost-Europese media’s regelmatig documenten over de aanwezigheid van kernkoppen in het provincie Kaliningrad. Het bestaan van deze provincie op het grondgebied van de Russische Federatie wordt voorgesteld als een bedreiging voor het bestaan van de naburige landen. Op de Zuidelijke flank is deze rol in het escalatie-proces van de perceptie van het gevaar toebedeeld aan Transnistrië. Op deze manier beangstigt Kaliningrad de Baltische en Poolse bevolking, terwijl Transnistrië de Roemenen en in mindere mate de Bulgaren, beangstigt.

De informatieoorlog wordt systematisch en professioneel gevoerd. Alles is begonnen met de noodzaak de publieke opinie voor te bereiden op de ontplooiing van anti-raket « verdedigings » systemen in Oost Europa.

Met de normalisatie van de verhoudingen tussen het Westen en Iran werden de verantwoordelijken voor de public relations van de Navo tenslotte gedwongen toe te geven dat hun raketsystemen uitsluitend bestemd waren om de denkbeeldige « Russische dreiging » tegen te gaan.

Polen probeert een prominente rol te spelen in het Noordelijke Oostzeegebied t.o.v. de wapenwedloop in Oost Europa. Op zijn beurt poogt Roemenië het initiatief te nemen om de Zwarte Zee heen. Maar dat is des te moeilijker omdat Turkije al sinds zes maanden heeft gefungeerd als chef van de anti-Russische coalitie. Dit land heeft ook blijk gegeven van bepaalde geopolitieke ambities.

Desalniettemin probeert Boekarest de totale afwezigheid van vertrouwen van Washington jegens Recep Tayyip Erdoğan te gebruiken om andere diensten te verlenen aan het Pentagon. Het door de minister van Defensie Mihnea Motoc voorgestelde initiatief van de creatie van de Zwarte Zee vloot met de deelname van de Navo, waar landen die er nog geen lid van zijn van zoals Oekraïne en Georgië ook aan deelnemen, is een voorbeeld van deze aanpak.

De voorbereidingen van de Topconferentie werden zorgvuldig door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse zaken geobserveerd. John Kerry’s adjunct Anthony Blinken bezocht kort een serie Oost-Europese Staten. De gesprekken van deze Amerikaanse functionaris met zijn Oost-Europese collega’s kwamen neer op één punt: de eerdere lidstaten van van het Oostblok moesten in de conferentie zonder voorbehoud de positie van Washington steunen, in het bijzonder wat betreft het dispositief dat de Navo op de zogenaamde Oostflank bouwt en zijn financiering door de nationale budgetten.

Blinken heeft voorgewend dat Rusland de Navo strijdmacht vóór de conferentie al wilde provoceren. Als bewijs heeft hij de patrouilles van de Russische luchtmacht over de Baltische Zee genoemd. Hij heeft echter vergeten aan te geven dat de aanwezigheid van de Amerikaanse oorlogsschepen, daarbij waarschijnlijk het INF verdrag schendend [[“Escalation nucleare in Europa”, di Manlio Dinucci, Il Manifesto (Italia), Rete Voltaire, 19 aprile 2016.], de Russische ongerustheid had opgewekt. Maar volgens de Verenigde Staten is dit een kleinigheid waar in de informatieoorlog niet over hoeft worden gerept.

Blinken heeft er voor gezorgd dat de Amerikaanse president zich op zijn gemak zal voelen in de Poolse hoofdstad. Om de conferentie in de beste omgeving te organiseren heeft Warschau alle demonstraties tijdens de gebeurtenis verboden, wegens het terroristische gevaar natuurlijk.

Dit alles werd gedaan om het welzijn van het nieuwe baas van het pro-Amerikaanse Europa, Barack Obama te verzekeren. Maar de officiële organisatiekosten van de conferentie voor het Poolse Defensie ministerie belopen 40 miljoen dollar; de informatie waarvan misverstanden zou kunnen veroorzaken en tot een verhoging van de spanning tijdens de conferentie in het Poolse volk kan leiden.