Ενώ η Ουάσιγκτον πολλαπλασιάζει τα σήματα επιβεβαιώνοντας την πρόθεσή της να καταστρέψει το Νταές, οι Βρετανοί και οι Γάλλοι, ακολουθούμενοι από όλους τους Ευρωπαίους, εξετάζουν το ενδεχόμενο να αποστάσουν. Το Λονδίνο και το Παρίσι φέρονται να συντόνισαν την επίθεση στη Δαμασκό και στη Χάμα για να αναγκαστεί ο συριακός στρατός να μετακινηθεί για να τις υπερασπιστεί και έτσι να αποδυναμωθεί η παρουσία του γύρω από τη Ράκκα. Οι Ευρωπαίοι ελπίζουν να οργανώσουν τη διαφυγή των τζιχαντιστών προς τα τουρκικά σύνορα.
Η συνάντηση του Συνασπισμού κατά του Νταές στην Ουάσιγκτον στις 22-23 Μαρτίου, δεν πήγε καλά. Αν φαινομενικά τα 68 μέλη επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να καταπολεμήσουν αυτή την οργάνωση, στην πραγματικότητα άπλωσαν τις διαφωνίες τους.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον, επανέλαβε τη δέσμευση του προέδρου Τραμπ ενώπιον του Κογκρέσου να καταστρέψει το Νταές και όχι να το περιορίσει μόνο, όπως σχεδίαζε η κυβέρνηση Ομπάμα. Με αυτό τον τρόπο, έβαλε χωρίς συζήτηση τα μέλη του Συνασπισμού μπροστά από τετελεσμένο γεγονός.
Πρώτο πρόβλημα: πώς θα μπορέσουν οι Ευρωπαίοι γενικά και οι Βρετανοί ιδιαίτερα να περισώσουν τους τζιχαντιστές τους, δεν πρόκειται πλέον απλά να τους μετακινήσουν, αλλά να τους εξοντώσουν.
Ο Ρεξ Τίλερσον, και ο Ιρακινός πρωθυπουργός Χάιντερ αλ-Αμπαντί, έκαναν τον απολογισμό της μάχης για τη Μοσούλη. Παρά τα satisfecit (επαίνους), είναι σαφές για όλους τους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες ότι δεν θα τερματιστεί πριν από πολλούς μήνες. Διότι στη Μοσούλη, κάθε οικογένεια η σχεδόν, έχει ένα από τα μέλη της στρατολογημένο στο Νταές.
Στο στρατιωτικό πεδίο, η κατάσταση είναι πολύ πιο απλή στη Ράκκα. Οι τζιχαντιστές εκεί είναι αλλοδαποί. Ως εκ τούτου θα πρέπει με προτεραιότητα να κοπεί η τροφοδοσία τους και μετά να διαχωριστούν από τον συριακό πληθυσμό.
Δεύτερο πρόβλημα: ο αμερικανικός στρατός πρέπει πρώτα να λάβει την άδεια του Κογκρέσου, και στη συνέχεια της Δαμασκού, για να αναπτυχθεί σε συριακό έδαφος. Οι στρατηγοί Τζέιμς Μάτις (υπουργός Άμυνας) και Τζον Ντάνφορντ (Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου) προσπάθησαν να πείσουν τους βουλευτές, αλλά τίποτα δεν είναι δεδομένο. Θα πρέπει μετά να διαπραγματευτούν με τη Δαμασκό και ως εκ τούτου να διευκρινιστεί ό τι πρέπει να είναι.
Στο ερώτημα των Ευρωπαίων για το τι θα κάνει η Ουάσιγκτον με την απελευθερωμένη Ράκκα, ο Ρεξ Τίλερσον απάντησε παράξενα ότι θα φέρει πίσω τον εκτοπισμένο πληθυσμό ή τους πρόσφυγες. Οι Ευρωπαίοι κατάληξαν στο συμπέρασμα ότι, δεδομένου ότι αυτός ο πληθυσμός είναι συντριπτικά ευνοϊκός προς τη Δαμασκό, η Ουάσινγκτον σκοπεύει να επιστρέψει αυτό το έδαφος στη συριακή αραβική Δημοκρατία.
Παίρνοντας τον λόγο, ο υπουργός Εξωτερικών της Πορτογαλίας, Αύγουστος Σάντος Σίλβα, τόνισε ότι η πρόταση ήταν σε αντίθεση με ό, τι είχε αποφασιστεί νωρίτερα. Οι Ευρωπαίοι έχουν το ηθικό καθήκον, υπογράμμισε, να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για την προστασία των προσφύγων που εγκατέλειψαν την «αιματηρή δικτατορία». Αλλά, ακόμα και απελευθερωμένη, η Ράκκα δεν θα είναι μια ασφαλής ζώνη, λόγω του Συριακού Αραβικού στρατού που ήταν και είναι «χειρότερος από το Νταές».
Η επιλογή από τους Ευρωπαίους να αναθέσουν αυτή τη παρέμβαση στην Πορτογαλία δεν είναι ουδέτερη. Ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Αντόνιο Γκουτέρες, του οποίου ήταν υπουργός ο Σάντος Σίλβα, είναι ο πρώην Ύπατος Αρμοστής για τους Πρόσφυγες και ο σημερινός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μιας οργάνωσης πλήρως ελεγχόμενης από την Χίλαρι Κλίντον και την Μαντλίν Ολμπράιτ. Με λίγα λόγια, είναι σήμερα η οθόνη του Jeffrey Feltman στον ΟΗΕ και της φατρίας του πολέμου.
Τρίτο πρόβλημα: απελευθέρωση της Ράκκα από το Νταές, βέβαια, αλλά, σύμφωνα με τους Ευρωπαίους, όχι για να επιστραφεί στη Δαμασκό. Εξ ου και η γαλλική πλειοδοσία.
Αμέσως, είδαμε τους τζιχαντιστές της Ζομπάρ (Jobar) να επιτεθούν στο κέντρο της πρωτεύουσας και εκείνοι της Χάμα να επιτεθούν στα απομακρυσμένα χωριά. Ίσως πρόκειται γι ’αυτούς για απελπισμένη προσπάθεια να πάρουν ένα βραβείο παρηγοριάς στην Αστανά ή τη Γενεύη πριν από το τέλος του παιχνιδιού. Ίσως είναι μια συντονισμένη στρατηγική από το Λονδίνο με το Παρίσι.
Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να περιμένουμε μια μεγάλη επιχείρηση από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις στη Ράκκα. Το Λονδίνο και το Παρίσι θα μπορούσαν να επιτεθούν στην πόλη πριν από την ολική περικύκλωση της, έτσι ώστε να αναγκάσουν το Νταές να μετακινηθεί και με αυτό τον τρόπο να σωθεί. Το Νταές θα μπορούσε να οπισθοχωρήσει στα τουρκικά σύνορα, ή ακόμα και μέσα στη Τουρκία. Η οργάνωση θα γίνει τότε ο εκκαθαριστής των Κούρδων για λογαριασμό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.