نورافگن های سیاسی/ رسانه یی که متوجه رخدادهای داخل ونزویلا هستند، آنچه را که در اطراف این کشور می گذرد در سایه قرار داده اند. در جغرافیای پنتاگون این منطقه شامل فرماندهی جنوبی ایالات متحده (بنام ساود کوم)، یعنی یکی از « شش فرماندهی نیروهای هماهنگ » که ایالات متحده جهان را بر آنها تقسیم کرده اند، می شود.

ساود کوم که ۳۱ کشور و ۱۶ منطقه آمریکای لاتین و کارابین را زیر پوشش گرفته است، دارای نیروی زمینی، بحری و هوایی می باشد و همچنان شامل مارینس (نیروی پیاده قوای بحری) می گردد که بر آن همچنان نیروهای ویژه و سه واحد خاص نظامی آتی را باید افزود: نیروی هوایی مشترک بنام براود که در پایگاه هوایی سوتوکانو در هندوراس قرار دارد و تمرین های چند جانبه و سایر عملیات را انجام می دهد؛ نیروی مشترک هوایی گوانتانامو که در پایگاه بحری کوبا زیر همین نام قرار دارد و « عملیات دستگیری ها و بازجویی ها در چارچوب جنگ با تروریزم » را انجام می دهد؛ نیروهای مشترک آژانس های هوایی ساود که در ناحیه کی وست ایالت فلوریدا واقع بوده و وظیفه رسمی شان هماهنگی « انجام عملیات ضد مواد مخدر » در سرتاسر منطقه می باشد. فعالیت افزایش یابنده ساود کوم یا فرماندهی جنوب، بیانگر آنست که آنچه را رییس جمهور ترامپ به روز ۱۱ اگست بیان کرد که « ما گزینه های متعدد در مورد ونزویلا، به شمول انجام عملیات احتمالی نظامی را روی میز داریم » صرف یک تهدید لفظی نیست.

یک نیروی ویژه بحری مجهز با چرخبال های جنگی در ماه جون گذشته به منظور اجرای عملیات منطقوی برای یک مدت معین ۶ ماهه در هندوراس پیاده شد. کماکان در چارچوب ساود کوم، در ماه جون گذشته تمرین های بنام ترید ویندز با شرکت نیروهای ۲۰ کشور آمریکایی و ناحیه کارائیب در ترینیداد و توباگو اجرا شد. در ماه جولای گذشته تمرین های بحری با شرکت ۱۸ کشور در پرو برگزار گردید، در پاراگوای مسابقات تمریناتی نیروهای ویژه ۲۰ کشور انجام شدند. از تاریخ ۲۵ جولای تا ۴ اگست صدها افسر از ۲۰ کشور در تمرین های رسمی بنام پانامکس به منظور « دفاع از کانال پانامه » سهم گرفتند. از ۳۱ جولای تا ۱۲ اگست در پایگاه مشترک لویس-مک کورد (واشنگتن) این تمرینات بنام موبیلیتی گاردین، « یعنی بزرگترین و حقیقی ترین تطبیقات در عرصه انتقالات هوایی » با اشتراک ۳۰۰۰ تن عسکر و ۲۵ کشور شرکای بین المللی، بطور اخص نیروهای هوایی کولمبیایی و برازیلی که در تمرین های روزانه و شبانگاهی یکجا با نیروهای ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا شرکت داشتند، انجام شدند. این « سناریوی حقیقی » سناریوی یک عملیات گسترده هوایی برای انتقال سریع نیروها و اسلحه در منطقه مورد مداخله بود. به بیان دیگر، این تمرین؛ همان اجرای عملیات مداخله نظامی در ونزویلا بود که ترامپ با آن این کشور را تهدید کرد.

پایگاه اصلی در کشور همسایه، کولمبیا خواهد بود، که در سال ۲۰۱۳ طی یک توافقنامه مشارکت؛ به ناتو مرتبط شد. « از پرسونل نظامی کولمبیایی - که ناتو آنرا درج سند نموده است - تا شرکت در کورسهای متعدد در اکادمی اوبر-آمرگاو (آلمان) و در کالج دفاعی ناتو در روم، و همچنان شرکت در کنفرانس های متعدد نظامی در سطح عالی » شامل این روابط می باشد.

این که یک برنامه مداخله نظامی در ونزویلا موجود است را ادمیرال کورت تید فرمانده ساود کوم چنین تصدیق می کند: او در یک نشست سنا بتاریخ ۶ اپریل سال ۲۰۱۷ بیان داشت که « بحران بشری افزایش یابنده در ونزویلا ایجاب یک حمله منطقوی را می نماید ». برای تحقق تهدید « گزینه نظامی » ترامپ عین ستراتیژی که در مورد عملیات در لیبیا و سوریه اتخاذ شده بود، حتا با یک متن متفاوت، می تواند بار دیگر مورد تصویب قرار گیرد، یعنی نفوذ نیروهای ویژه آمریکا و نیروی مزدوران، که بالای آتش تنش های داخلی روغن می ریزند، از طریق دامن زدن به رویارویی های مسلحانه؛‌ وارد کردن اتهام ها بر ضد دولت در کشتار مردم خویش و « مداخلات بشردوستانه » که حاصل آن یک ائتلاف مسلحانه زیر رهبری ایالات متحده آمریکا خواهد بود.

مانیلو دینوچی
ترجمه توسط
فرهاد بارکزوی
منبع
ال مانیفستو (ایتالیا)