کمیسیون اتحادیه ی اروپا در ۲۸ ماه مارس ۲۰۱۸ طرح نظامی کردن شنگن را مطرح ساخته [1]

بر عکس توافقات آزادی رفت و آمد در منطقه ی شنگن ، طرح شنگن نظامی ، یک پروژه ی اروپایی نمی باشد ، بلکه این طرح خواست سازمان ناتو بوده است ،و تنها آزادی رفت و آمد نظامی برای اعضای اتحادیه بدون نیاز به مجوز را در نظر نگرفته ، بلکه حضور نظامی کلیه ی ارتش ناتو ( که شامل ارتش ایالات متحده و ترکیه می باشد) در منطقه ی شنگن را مد نظر دارد . از این رو اهمیت ویژه ای برای فرودگاه ها و بنادر و مسیر های مواصلاتی قائل است .

این طرح نباید مطابق با موقعیت روز تفسیر شود ( موضوع اسکریپال ) . این پروژه دو سال پیش توسط سازمان ناتو به وجود آمد، و درپارلمان اروپا طی گذارشی مطرح گردید ( ماه اکتبر سال ۲۰۱۶ ) . طبق اسناد داخلی پیمان ، این طرح می تواند در صورت وجود جنگ با روسیه به کار رود ،آنهم در صورت شورش های مردمی در یکی از کشورهای عضو ناتو (به این مفهوم که ارتش ایالات متحده بتواند شورشهای خیابانی شهرهای بزرگ را سرکوب کند؟ )

ازمیان ۲۸ کشور عضو ، از بیست و پنج کشور خواسته شده تا مسیرهای مواصلاتی خود را مشخص نمایند و در آن نشان دهند که چه ساخت و ساز و عملیاتی بر روی این مسیرها به صورت تونل و پل باید انجام شود تا ارتش ناتو بتواند روی آنها حرکت کند . همچنین آنها باید معافیت های قانونی و مقرراتی که حمل سلاح و ملزومات جنگی در سرزمینشان را منع می کند ، باز نگری کنند .

ترجمه توسط
Sylvia Bejanian