مداخله ی نظامی نمی تواند باعث سقوط دولت ونزوئلا شود

سناریوی جنگ در آمریکای لاتین

تهاجم به ونزوئلا از سوی نیروهای خارجی تنها از طریق برزیل ، کلمبیا و گوییان امکان پذیر می باشد که در مجاورت ونزوئلا قرار دارند . به طور تئوری ، سه منطقه برای این عملیات وجود دارد .

– تهاجم از سوی کشورهای امریکای جنوبی باید ابتدا با شکست دادن نیروهای هوایی قدرت مند ونزوئلا آغاز شود . اما بسیاری از اهداف سیاسی نظامی ونزوئلا خارج از دسترس نیروی هوایی برزیل می باشند که دارای هواپیماهای اف-۵ ، آ-۴ ، آ ام اکس -۱آ ، و آ-۲۹ توکانو است

کلمبیا دارای هواپیماهای کفیر ، آ-۳۷ و آ۲۹ توکانو می باشد ، که شانس ورود به حریم هوایی ونزوئلا را در برابر سیستم ضد هوایی بوک-ام۲ ، اس -۱۲۵ – اس ۳۰۰ و دستگاه ها ونزوئلایی ال-۱۶ و اس یو ۳۰ بی دفاع می باشند . همچنین هواپیماهای برزیلی در برابر سیستم ضد هوایی با طول متوسط و بلند ونزوئلا نمی توانند مقاومت کنند .

به خاطر سقف کوتاه هواپیماهای توربو پروپولسور ا-۲۹ توکانو ، آنها به طور دائم در معرض حملات موشک های ۵۰۰۰ ضد هوایی ونزوئلا اس آ-۲۴ ( ایگلا -اس ) قرار خواهند گرفت . هواپیماهای اف-۵ ، آ – ۴ ، آ ام اکس -۱ آ ، کفیر و آ -۳۷ دارای سلاح های هدایت شونده نمی باشند و تنها در ارتفاع دو هزار تا سه هزار متر قادر به حمله اند ، که در برابر موشک های اس آ- ۲۴ دستی ( ایگلا -اس ) بسیار ضعیف عمل می کنند .

– تهاجم زمینی از طریق گوییان نمی تواند صورت بگیرد . این کشور کوچک دارای هیچ وسیلهی نظامی و هیچ نیروی انسانی نیست : در این کشور جاده ای که از رودخانه و دلتای اورنوک بگذرد وجود ندارد ، همچنین امکان انتقال تانک از طریق جنگل غیر ممکن است .

برزیل در این تهاجم از شانس کمتری برخوردار می باشد . چرا که پیش از مقابله با نیروهای ونزوئلا ، ارتش برزیل باید مسافت ۵۰۰ کیلومتر را در جنگل طی کند .

رود اورنوک برای برزیلی ها یک سد بسیار ناهمواری است ، چرا که هیچ پل متحرک و هیچ وسیله ی عبور دیگری روی آن قرار ندارد . در مقابل دفاع ضد موشکی نیروی زمینی ، برزیل و کلمبیا از موشک های قابل انتقال با سقف ۵۰۰۰ متر برخوردار می باشند ، در حالی که اس یو-۳۰ ونزوئلا قادر به شلیک بمب هدایت شونده ی لیزری ک آ ب-۵۰۰ و ک آ ب -۱۵۰۰ می باشد همچنین موشک های ک اچ -۲۹ با ارتفاع ده هزار متر را در اختیار دارد .
نقطه تهاجم از کلمبیا می باشد . با این وجود مناطق کوهستانی مانع از تهاجم این کشور خواهد شد ، چرا که نقطه ی ایست آنها دریاچه ی ماراکایبو خواهد بود . آنها باید از طریق شرق و دهلیزی با طول ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر بگذرند ، که کشور ونزوئلا به راحتی می تواند از این منطقه دفاع کند .

بهترین راه حل برای کلمبیا ایجاد پایگاه هوایی است تا بتواند از طریق چتر نجات از سلسله جبال آند نیرو ارسال کند . اما این راه حل برای کلمبیا که تنها از ۵ سی-۱۳۰ و ۸ سی-۲۹۵ برخوردار می باشد امکان پذیر نیست ، چرا که تنها دو تا سه گروه چتر باز می توانند در این عملیات شرکت کنند .

کلمبیا از نیروی دفاعی بسیار ضعیفی برخورد است ، و تنها تکیه گاه آن وسایل زرهی سبک می باشد ، همچنین مجهز به تانک نمی باشد و توپخانه ی این کشور به طور پراکنده به کمک کامیون حمل و نقل می شود . در حالی که ونزوئلا از تانک های خودکار ۲ اس ۱۹ آم اس تی آ و تانک های بی ام-۳۰ و بی ام-۲۱ گراد ، و ال آ ار و تی -۷۲ برخورد دار می باشد .

– تهاجم دریایی برزیل توسط بریگاد اول توپخانه ی دریایی که توسط کشتی های هلیکوپتر بر انجام شود و همچنین کشتی های جنگی که در ساحل ونزوئلا پهلو بگیرند ، دفاع ونزوئلا را با مشکل مواجه خواهد کرد . ونزوئلا می تواند به این کشتی ها در فاصله ی صد تا دویست کیلومتر ساحل خود با موشک های ضد ناو ک اچ -۳۱آ ۱ و ک اچ-۵۹ ام ای و اس یو -۳۰ حمله کند .

سناریوی تهاجم از سوی ایالات متحده

تنها تهاجم از سوی ایالات متحده می تواند باعث سقوط نیکولاس مادورو شود ، همانطور که در عراق و لیبی اتفاق افتاد . هم اکنون روسیه با تغییر دادن سیاست خارجی خود ، به صورتی که در سوریه عمل نمود ، حاضر به دفاع از متحدان خویش می باشد .

به علت وجود منافع اقتصادی مشترک میان ونزوئلا و روسیه و چین ، حتا در صورتی که آنها نیروی نظامی به این کشور منتقل نکنند ، اما قادرند سلاح های بسیار مجهز با طول فعالیت گسترده برای جلوگیری از تهاجم ایالات متحده به این کشور منتقل نمایند .

ایالات متحده بزرگترین نیروی دریایی جهان می باشند ، آنها دارای دو توپخانه ی دریایی هستند . از این رو تنها تهاجم از سوی ایالات متحده می تواند برای ونزوئلا خطرناک باش .

با غرق شدن دو ناو هواپیما بر و کشتی های آبی- خاکی بسیاری ، برتری ایالات متحده زیر سوال خواهد رفت و از این رو نمی توانند در سواحل ونزوئلا تجهیزات توپخانه ای ایجاد کنند .

این ناوها به آسانی از سوی موشک های فرای صوتی روسی( زیرکن ) با برد ۱۰۰۰ کیلومتر و موشک های کروز کالیبر ۳ ام-۵۴ با برد ۱۴۰۰ کیلومتر قابل دسترس می باشند . چنانچه ونزوئلا از این موشک ها برخوردار باشد می تواند ناوهای ایالات متحده را در جنوب باهاماس در ۵۰۰ کیلومتری میامی مورد حمله قرار دهد . اما به نظر من ، روسیه این موشک ها را به ونزوئلا تحویل نخواهد داد . اما می تواند به جای آنها موشک های هوا به هوای ک اچ-۵۹ام کی ۲ با شعاع ۵۵۰ کیلومتر را که قابل انتقال بر هواپیماهای اس یو-۳۰ می باشند به این کشور ارسال دارد .

تجهیزات موشکی ساحلی و دریایی باسیتون ، که توسط روسیه مجهز شده قادر است چهار موشک متحرک پی-۸۰۰ اونیک رابا خود حمل کند . این موشک ۳ تن وزن دارد و۱/۷ متر طول و ۲۵۰ کیلومتر کلاهک عملیاتی .شلیک این statoreacteur supersoniqueموشک از طریق موتور رامجت انجام می شود
که مشابه موشک زیرکن است . طول برد این موشک پ-۸۰۰ ، ۳۵۰ تا ۶۰۰ کیلومتر میباشد و سرعت آن ماچ ۲/۵ (۷۰۰ ام/اس ) است . در مسیر خود ، با سقف دریایی ۱۴۰۰۰ متر ، به وسیله ی ماهواره هدایت می شود . در مجاورت هدف ، پ-۸۰۰ قادر است به سوی هدف حرکت کند و تا طول ده متر نیز پایین بیاید و در صورت نیاز تغییر مسیر دهد .

در این وضعیت ونزوئلا قادر به برخورد با مهاجمین ایالات متحده مستقر در جنوب جزایر هاییتی و پرتو ریکو خواهد بود . میزان خطای موشک های پی-۸۰۰ اونیک حدود یک متر و نیم می باشد ، که نشان می دهد صد در صد با هدفی که می تواند ناو هواپیما بر ، یا حامل هلیکوپتر ، کشتی و یا ناو جنگی با طول بیش از صد متر باشد اصابت کند .

امکان تهاجم تنها به وسیله ی بمباران منظم سازمان ناتو ( ایالات متحده -فرانسه – هلند و انگلستان ) و کشورهای آمریکای لاتین ( برزیل – کلمبیا و گوییان ) بر روی اهداف مشخص می باشد . در این صورت برخی از ساختارهای ونزوئلا نابود خواهد شد .