İsviçre Konfederasyonu bir halk milisi tarafından savunulmaktadır. Sonderbund (1847) iç savaşından beri askerler, hizmette kullandıkları askeri silahları evlerinde muhafaza etmektedirler. Bugün, silah bulundurulmasına 15 yaşından itibaren izin verilmektedir. Bu şekilde İsviçre, dünyada kişi başına düşen silah sayısı açısından 16ncı sıradadır.

Silah bulundurulması için 2005 yılında bir verginin, ardından da daimi bir atış eğitimine katılma zorunluluğunun yürürlüğe konulması, hizmet silahını evinde bulundurma geleneğinin azalmasına yol açtı.

Bu ülkelerde, silah bulundurulmasını sıkı bir şekilde yasaklandığı ülkelerden daha fazla suç işlenmediği için, suç oranını düşürmek için silah sayısına kısıtlama getirilmesi gerektiği teorisi geçerliliğini kaybetmektedir.

Her yıl, bazı kişiler hizmet silahlarını kullanarak intihar etmektedir. Öte yandan İsviçre’de, silaha sahip olunmasını kısıtlayan diğer Avrupa devletlerinden daha fazla intihar yaşanmamaktadır. Dolayısıyla silah sahibi olunmasıyla intihar arasında bir ilgileşim yoktur.

Schengen bölgesine girebilmek için zorunlu şart olan, İsviçre hukukunu Avrupa Birliği’ninkiyle uyumlu hale getirmek için bir referandum düzenlendi. Öte yandan Federal Konsey bir istisna elde etti: askerleri evlerinde hizmet silahlarını bulundurabilecek, ancak bunların şarjörleri ve mermi sayıları kurala bağlanacak. Bunun dışında, dolaşımda olan silahlara ilişkin bir ulusal kayıt sistemi oluşturulacak. Anketler bu anlaşmazlıkta bir zafer kazanılacağı izlenimi veriyor.

Çeviri
Osman Soysal