26 mei 2020

Ik heb de eer u toe te spreken om van de gelegenheid gebruik te maken, om de grootste overval in de moderne geschiedenis van de Bolivariaanse Republiek Venezuela aan de kaak te stellen, die tot nu toe geheel ongestraft door het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland is gepleegd, temidden van de ergste pandemie waarmee de mensheid in de afgelopen honderd jaar is geconfronteerd.

De Bolivariaanse Republiek Venezuela heeft al meer dan twintig jaar een deel van haar goudreserves laten deponeren bij de Bank of England, als garantie voor de aflossing van beloftes aan deposanten en houders van biljetten, en als opslagplaats voor waarde en ter ondersteuning van de waarde van onze nationale munt. Desalniettemin heeft de Venezolaanse regering in 2011, na de plundering van de Libische goudreserves die bij diezelfde Britse financiële instelling waren gedeponeerd, besloten een groot deel van het goud dat bij de Bank of England was gedeponeerd, te repatriëren. Slechts een klein deel van deze goudreserves, die vandaag de dag meer dan 1 miljard dollar bedragen en die toebehoren aan het Venezolaanse volk, werd in bewaring gegeven bij de Bank of England, met als enig doel het goede verloop van de internationale financiële transacties van Venezuela te garanderen.

Nu, zoals we al eerder hebben aangegeven bij de Veiligheidsraad (zie S/2019/117, S/PV.8476, S/PV.8506). en S/2020/337), heeft de Bank of England sinds begin 2019 in de praktijk meer dan 1 miljard dollar van Venezuela gestolen, aangezien zij herhaaldelijk heeft geweigerd zich te houden aan de instructies van de rekeninghouder en de eigenaar van de bij deze financiële instelling - de Centrale Bank van Venezuela - gedeponeerde goudreserves om een deel van deze middelen te liquideren, teneinde deze te gebruiken voor de aanschaf van basisgoederen en -diensten om het welzijn van het Venezolaanse volk te waarborgen, waaronder voedsel, geneesmiddelen en andere essentiële benodigdheden.

De Bank of England heeft schriftelijk aangevoerd dat zij, gezien het besluit van de Londense regering om president Nicolás Maduro Moros niet te erkennen als staatshoofd en regeringsleider van de Bolivariaanse Republiek Venezuela, en na overleg met de minister van Buitenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk, eenzijdig en illegaal heeft besloten het gezag van de heer Calixto Ortega Sánchez, president van de Centrale Bank van Venezuela, te ontzeggen.

Daarmee heeft de Bank of England niet alleen de onschendbaarheid van contracten en het internationaal gewoonterecht inzake de vrijwaring van de internationale reserves en activa van buitenlandse centrale banken geschonden, maar heeft zij ook bewezen geen neutrale of transparante financiële instelling te zijn, laat staan een onafhankelijke of betrouwbare instelling, waardoor zij alle geloofwaardigheid die voor haar zou kunnen bestaan bij het beheer van de middelen van de bewaarnemende landen heeft verloren.

De Venezolaanse ervaring zal dus als een nieuwe waarschuwing dienen voor al die landen die nog steeds middelen onder de hoede hebben van de Bank of England, aangezien het blijkbaar mogelijk is dat zij op een bepaald moment gewoonweg haar rol als bewaarder van de internationale reserves overschrijdt en in plaats daarvan weigert de instructies van de nationale centrale banken op te volgen, het gezag van de nationale regeringen en/of rekeninghouders ontneemt en bijgevolg doorgaat met het plunderen van de in haar kluizen gedeponeerde middelen.

In de loop van 2020 heeft de hele wereld te maken gehad met de pandemie van het coronavirus (COVID-19) en de meervoudige en verwoestende gevolgen daarvan. In ons geval wordt de impact van deze wereldwijde noodsituatie verergerd door de toepassing van een crimineel beleid van economische verstikking en maximale berekende wreedheid. Gezien deze realiteit en de aanzienlijke gevolgen die de pandemie waarschijnlijk zal hebben in een land dat al verscheurd werd door het nefaste effect van eenzijdige dwangmaatregelen, in combinatie met het feit dat de Venezolaanse economie al een diepe economische recessie doormaakte, met hoge niveaus van hyperinflatie, heeft de secretaris-generaal van de Verenigde Naties ons land ten minste vanaf 2014 - dat wil zeggen, al vóór het opleggen van de zogenaamde sancties - opgenomen in het Global Humanitarian Response Plan for COVID-19.

De economische, commerciële en financiële blokkade die aan Venezuela is opgelegd, belemmert onder andere de regelmatige toegang tot het internationale financiële systeem, de vrije handel en de basisbehoeften om het welzijn en het recht op leven, gezondheid, voedsel en ontwikkeling van ons volk te waarborgen. Daarom is het voor onze nationale regering tot nu toe vrijwel onmogelijk geweest om hulp te krijgen bij de aanschaf van medische apparatuur en medicijnen, persoonlijke beschermingsmiddelen, vaccins en andere benodigdheden die van cruciaal belang zijn in de wereldwijde strijd tegen de nieuwe ziekte van het coronavirus. Als gevolg daarvan ondermijnt de illegale toepassing van "sancties" te midden van een pandemie zonder twijfel onze nationale inspanningen en vermindert de kans op een succesvolle overwinning op COVID-19 in eigen land, wat in de onderling verbonden wereld waarin we leven, niets anders doet dan het risico voor ons allemaal vergroten.

In dit verband kan ik u mededelen dat de Centrale Bank van Venezuela sinds april 2020 gesprekken voert met het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP), dat heeft ingestemd met het ontvangen van middelen voor de aanschaf van precies die benodigdheden, uitrusting en andere humanitaire en medische hulp die nodig zijn voor de bestrijding van de COVID-19-pandemie. De Bank of England werd van deze overeenkomst op de hoogte gebracht en kreeg de opdracht een deel van de goudreserves te liquideren, de middelen uit die verkoop vrij te geven en over te dragen aan het UNDP. Opnieuw weigerde de Bank of England de toegang tot de Venezolaanse goudreserves die bij die financiële instelling waren gedeponeerd en weigerde zij de instructies van de rechtmatige rekeninghouder - de Centrale Bank van Venezuela - op te volgen, hetgeen resulteerde in het indienen van een rechtsvordering op 14 mei 2020.

In het licht van het bovenstaande, en verergerd door het feit dat er wordt geprofiteerd van een pandemie die momenteel de hele mensheid treft, zijn drie dingen nu glashelder: (a) dat de Bank of England in de praktijk een uitvoerende tak is van het koloniale beleid van roof en plundering van de Britse regering; (b) dat het Verenigd Koninkrijk openlijk betrokken is bij het plegen van een daad van uitroeiing, die neerkomt op een misdrijf tegen de menselijkheid, overeenkomstig de bepalingen van het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof, aangezien het opzettelijk "levensomstandigheden, onder meer het ontnemen van toegang tot voedsel en medicijnen, berekend om de vernietiging van een deel van een bevolking te bewerkstelligen" toepast; en (c) dat de regering van Londen zich geen zorgen kon maken over de zogenaamde humanitaire situatie in Venezuela, aangezien, door zich te gedragen zoals Engelse piraten van 200 jaar geleden, het haar enige bedoeling is om de oorlogsbuit te grijpen, hetgeen exact het uiteindelijke doel is van de eenheid die clandestien is opgericht bij het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken voor de "wederopbouw" van ons land, zoals die op 20 mei 2020 bij dit orgaan aan de kaak is gesteld.

Tot slot verzoek ik u, in uw hoedanigheid van voorzitter van de Veiligheidsraad voor de maand mei 2020, met alle respect om deze brief ter informatie te verspreiden onder de lidstaten van de Raad en deze als document van de Raad te doen uitgaan.

Vertaling
openbaararchief.nl