Op 18 september 2001, een week na 9/11, gaf het Congres van de Verenigde Staten met algemene stemmen goedkeuring aan Public Law 107-40, waarin het volgende staat: "De president is gemachtigd alle noodzakelijke en passende geweld te gebruiken tegen die naties, organisaties of personen waarvan hij gelooft dat zij de terroristische aanslagen van 11 september 2001 gepland, geautoriseerd of geholpen hebben, of onderdak aan dergelijke organisaties of personen hebben verschaft, teneinde toekomstige daden van internationaal terrorisme door dergelijke naties, organisaties of personen tegen de Verenigde Staten te voorkomen". De wet die de Republikeinse president George W. Bush volledige oorlogsbevoegdheden gaf, was opgesteld door de Democratische senator Joe Biden, voorzitter van de Commissie Buitenlandse Betrekkingen.

Zo kreeg president Bush, in naam van de "oorlog tegen het terrorisme", van het Congres toestemming om militair geweld te gebruiken, niet alleen tegen organisaties of individuen, maar tegen hele naties wier schuld werd vastgesteld door de president zelf, die zonder proces of beroep uitspraak deed en onmiddellijke executie door oorlog beval. De enigen die al lang oproepen tot afschaffing van deze wet zijn twee senatoren, de Democraat Tim Kaine en de Republikein Todd Young, maar hun poging heeft tot dusverre geen succes gehad. De wet van 18 september 2001, die nog steeds van kracht is, is na de Republikeinse president Bush gebruikt door de Democraat Obama, de Republikein Trump en de Democraat Biden (voormalig vice-president van de regering-Obama). Naar schatting is het de afgelopen 20 jaar al gebruikt om militaire operaties te "legitimeren" die VS-strijdkrachten op presidentieel bevel hebben uitgevoerd in 19 landen overal ter wereld, waaronder Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Jemen, Tunesië, Kenia, Mali, Nigeria, Somalië, Kameroen en Niger.

Drie weken nadat de wet was aangenomen, gaf president Bush opdracht tot de aanval en invasie van Afghanistan, officieel om jacht te maken op de door de Taliban beschermde Osama bin Laden; drie maanden later gaf hij opdracht tot de opening van het detentiecentrum Guantánamo, waar verdachte terroristen uit de hele wereld in het geheim naartoe werden gebracht en gemarteld; Anderhalf jaar later gaf president Bush - op aandringen van een tweeledige resolutie van 77 senatoren onder leiding van Joe Biden - opdracht opdracht tot de aanval op en de invasie van Irak op grond van de (achteraf onjuist gebleken) beschuldiging dat het land massavernietigingswapens bezat. Het bevel was om met ijzeren vuist het verzet te verpletteren, zoals werd bevestigd door de beelden van folteringen in de Abu Ghraib-gevangenis die in 2004 aan het licht kwamen.

Eveneens op basis van de wet van 2001 die hem toestond "noodzakelijk en passend geweld te gebruiken", stond president Obama tien jaar later de CIA toe clandestiene operaties uit te voeren in Libië ter voorbereiding van de NAVO-oorlog om de Libische staat te vernietigen. Volgens dezelfde "wettelijke" procedure - zoals gedocumenteerd door de New York Times (29 mei 2012) - werd tijdens de regering-Obama de wekelijks bijgewerkte "dodenlijst" opgesteld, waarop mensen uit de hele wereld stonden die in het geheim ter dood waren veroordeeld op beschuldiging van terrorisme, en die gewoonlijk na goedkeuring door de president met killer-drones werden geëlimineerd. Dezelfde procedure werd in januari 2020 gevolgd door president Trump, die de opdracht gaf de Iraanse generaal Qasem Soleimani, die door een Amerikaanse drone op het vliegveld van Bagdad werd gedood, uit de weg te ruimen. Soortgelijke drone-aanvallen van de VS zijn "legaal" toegestaan in Afghanistan, Irak, Libië, Pakistan, Somalië, Syrië en Jemen.

De meest recente aanval door een "killer-drone" was die waarbij, met toestemming van president Biden, op 29 augustus in Kabul een auto werd geraakt die ervan verdacht werd een Isis-bom aan boord te hebben. Uit een onderzoek van de New York Times (10 september) bleek dat de auto (die lange tijd door de dronepiloot is gevolgd, duizenden kilometers verderop) geen explosieven vervoerde, maar watertanks. Op deze auto, in een dichtbevolkte wijk, werd een "Hellfire"-raket afgevuurd, waarbij tien burgers, onder wie zeven kinderen, werden gedood.

Vertaling
openbaararchief.nl
Bron
Il Manifesto (Italië)