Μετά τους Μπους, Ομπάμα και Μπάιντεν, πρέπει να αποκατασταθεί η ελευθερία της έκφρασης στην Δύση

Ο υποψήφιος Ντόναλντ Τραμπ εκφώνησε, τη Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2022, την πρώτη του προεκλογική ομιλία. Προσδιόρισε την αποκατάσταση της ελευθερίας της έκφρασης στις Ηνωμένες Πολιτείες ως προτεραιότητά του ενώ οι αποκαλύψεις του Έλον Μασκ (Αρχεία Twitter) και εκείνες του America First Legal Foundation επιβεβαιώνουν ότι όλος ο τομέας της πληροφορίας χειραγωγείται.

Μπορεί ο καθένας να σκέπτεται ό, τι θέλει για τον κ. Τραμπ, ειδικά από τη στιγμή που ο ίδιος είναι αντικείμενο μιας παγκόσμιας εκστρατείας δυσφήμισης από της εκλογής του το 2016 που μας εμπόδισε να αξιολογηθεί ορθά η δράση του, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι, από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, κάνει τις σωστές ερωτήσεις.

«Αν δεν έχουμε ελευθερία έκφρασης, τότε απλά δεν έχουμε ελεύθερη χώρα. Είναι τόσο απλό», δήλωσε στην αρχή του βίντεό του. «Αν αυτό το πιο θεμελιώδες δικαίωμα αφεθεί να χαθεί, τότε τα υπόλοιπα δικαιώματα και οι ελευθερίες μας θα καταρρεύσουν σαν ντόμινο. Ένα προς ένα, θα υποστούν ζημιές».

Επανέλαβε ότι έπρεπε να διακριθούν
– το δικαίωμα των πλατφορμών για το απαράβατο των περιεχομένων, εφόσον αρκούνται να τα μεταφέρουν χωρίς να λάβουν γνώση,
– από την ευθύνη τους αν επιτρέψουν στον εαυτό τους να τα σημειώσει ή να τα λογοκρίνουν. Στην τελευταία περίπτωση, πρέπει να υπόκεινται σε νομικές διαδικασίες στον ίδιο βαθμό που υπόκεινται οι συντάκτες των μηνυμάτων που μεταδίδουν.

«Τις τελευταίες εβδομάδες, εκρηκτικές αναφορές επιβεβαίωσαν ότι μια ζοφερή ομάδα γραφειοκρατών του βαθέως κράτους, τύραννων της Σίλικον Βάλεϊ, αριστερών και διεφθαρμένων εταιρικών μέσων ενημέρωσης συνωμότησαν για να χειραγωγήσουν και φιμώσουν τον αμερικανικό λαό», δήλωσε ο Τραμπ.

«Συνεργάστηκαν για να αποκρύψουν ζωτικές πληροφορίες για τα πάντα, από τις εκλογές έως την δημόσια υγεία (...) Το καρτέλ λογοκρισίας πρέπει να διαλυθεί και να καταστραφεί και αυτό πρέπει να συμβεί αμέσως», συνέχισε.

1- Η 11η-Σεπτεμβρίου-2001

Το γενικευμένο ψέμα ξεκίνησε στη Δύση με την περιγραφή των επιθέσεων της 11ης-Σεπτεμβρίου-2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες [1]. Από τα πρώτα λεπτά του συμβάντος, μέσα μαζικής ενημέρωσης, χωρίς να διενεργήσουν έρευνα και ελλείψει διεκδίκησης για την επίθεση, κατονόμασαν τον ένοχο. Αργότερα μέσα στην ημέρα, μια δημοσιογράφος του BBC διαβεβαίωσε ότι ο 7ος πύργος μόλις είχε καταρρεύσει ενώ φαινόταν ακόμα στο βάθος για άλλα λίγα λεπτά.

Εκείνη την ημέρα, αν και κάποι ΗΠΑϊοι δημοσιογράφοι περιέγραψαν με μεγαλύτερη συνάφεια και κριτική σκέψη αυτό που έβλεπαν, μόνο ένας άνθρωπος τόλμησε να πει στην τηλεόραση ότι αυτό που έλεγαν οι αρχές ήταν ψευδές. Ήταν ο μεσίτης ακίνητης περιουσίας Ντόναλντ Τραμπ για τον οποίο οι δύο πρώτοι πύργοι δεν θα μπορούσαν να είχαν καταρρεύσει υπό την επίδραση των αεροπλάνων που τους είχαν χτυπήσει. Ήξερε τόσο περισσότερα καλύτερα αυτό που ισχυριζόταν καθώς απασχολούσε την εποχή εκείνη τους αρχιτέκτονες που είχαν κτίσει το World Trade Center.

Ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν αρκετά σοφός για να εξηγήσει ότι οι αρχές έπρεπε να έχουν λόγους εθνικής ασφάλειας για να κρύψουν την αλήθεια στο κοινό. Έξι μήνες αργότερα, δεν είχα προσωπικά την ίδια επιδεξιότητα όταν δημοσίευσα το παγκόσμιο best seller L’Effroyable imposture.

Από αυτή τη περίοδο, θυμάμαι μια δημοσιογράφο από ένα μεγάλο ΗΠΑϊκό περιοδικό η οποία ήρθε να μου πάρει συνέντευξη στο Παρίσι. Όταν της επεσήμανα ότι αν τα αεροπλάνα είχαν γκρεμίσει τους πύργους, δεν θα είχαν καταρρεύσει οι ίδιοι όπως σε μια ελεγχόμενη κατεδάφιση, αλλά πλευρικά, μου απάντησε ότι δεν είχε γνώμη επειδή δεν ήταν ειδική σε αυτή την ύλη. Θυμάμαι επίσης τον εκδότη ενός πολύ μεγάλου περιοδικού των ΗΠΑ ο οποίος μου τηλεφώνησε για να μου εξηγήσει ότι δεν μπορούσε να δημοσιεύσει τίποτα από το βιβλίο μου, αλλά ότι με υποστήριζε.

Μια μολυβδαίνια επίστρωση μόλις είχε πέσει επάνω στη Δύση. Τα χρόνια που ακολούθησαν με την «Αναδιαμόρφωση της ευρύτερης Μέσης Ανατολής» δεν ήταν παρά απλώς μια μακρά συνέχεια ψεμάτων. Μια επιχείρηση του Πενταγώνου παρουσιάστηκε ως μια συνέχεια επεμβάσεων κατά δικτατοριών ή σε εμφυλίους πολέμους. Η Ουάσινγκτον κατέστρεφε λαούς για καλό σκοπό. Δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να ισχυριστούν ότι το Ιράκ διέθετε την τρίτη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο και όπλα μαζικής καταστροφής· ότι ο Μουαμάρ Καντάφι και ο Μπασάρ αλ Άσαντ ήταν δικτάτορες, κ.λπ.

Αυτά τα γεγονότα ήταν η αρχή του Fact Checking. Εντολοδόχα ΜΜΕ διαβεβαίωναν σοφά απίθανα πράγματα. Η εφημερίδα Le Monde δημοσίευσε παράλογους υπολογισμούς διαβεβαιώνοντας ότι όλα ήταν ξεκάθαρα και λογικά. Μετά ήρθαν οι προσβολές. Όσοι σκέπτονταν χαρακτηρίστηκαν ως «συνωμοσιολόγοι» και κατηγορήθηκαν ότι ήταν ιδεολογικά εξτρεμιστές. Δύο κορυφαίοι δημοσιογράφοι δημοσίευσαν με παραγγελία ένα βιβλίο για να επιβεβαιώσουν ότι, ο λόγος που δεν υπήρχαν συντρίμμια από ένα Boeing στο Πεντάγωνο, ήταν ότι το αεροπλάνο είχε συντριβεί σε «οριζόντια αξίνα» (piquet horizontal) (sic) [2]. Όλοι αυτοί οι παραλογισμοί επαναλήφθηκαν κατά βούληση.

2- Η Εκστρατεία του 2016 εναντίον των Τζακσονιστών

Η παγκόσμια συζήτηση που είχα ξεκινήσει άργησε να αναπτυχθεί ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έπρεπε να περιμένουμε το 2004, όταν ένας διάσημος διανοούμενος, ο Ντέιβιντ Ρέι Γκρίφιν, αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο για να αντικρούσει τους ισχυρισμούς μου και ανακάλυπτε με έκπληξη ότι είχα δίκιο.

Το 2016, υπό γενική έκπληξη, ο Ντόναλντ Τραμπ άρπαξε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και εξελέγη πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Τύπος υπό εντολές ερμήνευσε αυτή την εκλογή ως Νίκη του λαϊκισμού επί του λόγου. Αλλά γιατί όμως ακολούθησε ο λαός των ΗΠΑ έναν τέτοιο άνθρωπο αν όχι επειδή αρνιόταν το κυρίαρχο ψέμα;

Ο Ντόναλντ Τραμπ έχοντας κερδίσει την εκλογική διαδικασία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για το αξίωμα του προέδρου, αλλά χωρίς να είναι ο ίδιος Ρεπουμπλικανός, οργανώθηκε μια τεράστια δικομματική εκστρατεία για να καταστραφεί η εικόνα του [3]. Ξεκίνησε πριν ακόμη μπει στον Λευκό Οίκο. Ενορχηστρώθηκε στο διεθνές επίπεδο από τον Ντέιβιντ Μπροκ και κόστισε τουλάχιστον 35 εκατομμύρια δολάρια.

Για πρώτη φορά, ο δυτικός Τύπος περιέγραψε τον εκλεγμένο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών ως ρατσιστή και καλούσε για την εξόντωσή του πριν κάνει πολύ μεγάλη ζημιά. Για τέσσερα χρόνια, καμία από τις σημαντικές αποφάσεις του δεν αναμεταδόθηκε στο Τύπο, αναμεταδόθηκαν μόνο θόρυβοι διαδρόμου για τους διαπληκτισμούς μέσα στην ομάδα του. Μήπως ακούσατε για το εκτελεστικό διάταγμα αποκλεισμού της CIA από το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ ή την παύση της χρηματοδότησης των τζιχαντιστών;

Παρουσιάστηκε η εξωτερική πολιτική του προέδρου Τραμπ ως ασυνεπή τρέλα ενός ανθρώπου ενώ ενεργούσε στη γραμμή μιας σχολής σκέψης, αυτής του προέδρου Άντιου Τζάκσον. Αλλά μήπως ακούσατε για εκείνον τίποτα άλλο εκτός ότι ήταν και είναι ρατσιστής;

3- Οι προεδρικές εκλογές του 2020 στις ΗΠΑ

Οι προεδρικές εκλογές του 2020 είναι εξίσου σημαντικές με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Η σχέση που γίνεται δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός. Το πρόβλημα δεν είναι να ξέρουμε ποιος εξαπάτησε ούτε το πώς έγινε, αλλά να διαπιστωθεί ότι οι εκλογές δεν είναι διαφανείς. Τα ψηφοδέλτια περισσότερων από τους μισούς ψηφοφόρους αναγνώστηκαν χωρίς να πληρούνται οι απαιτήσεις διαφάνειας σε μια δημοκρατία.

Ο κόσμος ολόκληρος έγινε μάρτυρας μιας αδιαφανούς εκλογικής αναμέτρησης σε μια χώρα που ισχυριζόταν ότι ήταν παράδειγμα δημοκρατίας. Αυτό που ο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλεσε «κλοπή» ίσως να μην είναι επειδή κανείς δεν γνωρίζει το πραγματικό αποτέλεσμα αυτών των εκλογών. Σε κάθε περίπτωση αυτή η αδιαφάνεια οδήγησε στην εισβολή στο Καπιτώλιο ειρηνικών διαδηλωτών αφού η αστυνομία έσπρωξε σκόπιμα έναν από εκείνους από αρκετά μέτρα ύψος για να τον σκοτώσει.

4- Η πανδημία Covid-19 των 2020-21

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19, οι διοικήσεις Μπάιντεν και βαν ντερ Λάιεν εξαπάτησαν εσκεμμένα τους πολίτες τους. Έχουν, με πλήρη επίγνωση των ψεμάτων τους διαδώσει ψευδείς αριθμούς και ισχυρίστηκαν ότι:

– Τα «εμβόλια αντι-Covid» (με αγγελιοφόρο RNA) προστατεύουν από την μετάδοση του ιού (οι κατασκευαστές δεν το ισχυρίστηκαν ποτέ).
– Συνιστώνται τα «εμβόλια αντι-Covid» (με αγγελιοφόρο RNA) για τις έγκυες γυναίκες.
– Τα «εμβόλια αντι-Covid» (με αγγελιοφόρο RNA) προστατεύουν τα παιδιά (ενώ τα τελευταία προσβάλλονται από αυτή την ασθένεια μόνο κατ ’εξαίρεση).
– Τα «εμβόλια αντι-Covid » (με αγγελιαφόρο RNA) δεν έχουν καμία αξιοσημείωτη δευτερογενή επίδραση όποιες και να είναι η ηλικία και η κατάσταση των ασθενών (ενώ προκαλούν σοβαρές καρδιακές προσβολές σε άνδρες κάτω των 40 ετών).
– Δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία κατά της Covid-19 εκτός από τα δυτικά εμβόλια (ενώ πολλά άλλα κράτη έχουν κάνει χρήση φαρμάκων στα αρχικά στάδια της νόσου ή ανέπτυξαν τα δικά τους εμβόλια).

Μερικοί ερμηνεύουν αυτές τις παραπληροφορίες ως ανικανότητα, άλλοι ως διαφθορά από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Δεν έχει σημασία: στη μία περίπτωση όπως και στην άλλη, η Δύση έχει βυθιστεί στα ψέματα επειδή τα μέσα επικοινωνίας της λογοκρίνονται.

Η οργάνωση της κρατικής λογοκρισίας

Τα έγγραφα του Twitter (Twitter Files) τα οποία αποκάλυψε ο νέος ιδιοκτήτης του, Έλον Μασκ και τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από την Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ (CDC) τα οποία απέκτησε η τραμπική ένωση America First Legal Foundation [4] επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έλεγχε κρυφά και περιστασιακά λογόκρινε όλα τα μηνύματα που ανταλλάσσονται στο Facebook, το Twitter, το YouTube, το Instagram, Whatsapp και Hello παντού σε όλο τον κόσμο. Για να γίνει αυτό, η Ουάσιγκτον διέθετε συνενοχές στο εξωτερικό. Ο ίδιος ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει δημιουργήσει μια υπηρεσία λογοκρισίας, το «Συμβούλιο Διακυβέρνησης της Παραπληροφόρησης» (Disinformation Governance Board) [5]. Βέβαια, ενώπιον της εκτεταμένης κριτικής, την διέλυσε επίσημα, αλλά εκείνη συνεχίζει την δράση της με διαφορετικό όνομα.

Αυτή η υπηρεσία αφιερώνεται στη λογοκρισία των πληροφοριών για τους Ουκρανούς «ριζοσπαστικούς εθνικιστές» [6] και για τα εγκλήματα του καθεστώτος Ζελένσκι [7]. Μας παραπληροφορεί για τις ενέργειες της Ρωσίας και της Κίνας, έτσι ώστε να μην αντιληφθούμε τη μετατόπιση του κόσμου εναντίον της Δύσης.

Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η άνοδος του λαϊκισμού είναι πάνω απ ’όλα μια λαϊκή απάντηση στην επέκταση της λογοκρισίας πρώτα στις ΗΠΑ και μετά σε όλη τη Δύση. Η ελευθερία της έκφρασης, και συνεπώς η δημοκρατία, είναι νεκρή, σκοτωμένη από εκείνους που είχαν την ευθύνη να την προστατεύσουν.

Οι προσπάθειες του Ντόναλντ Τραμπ, αν πετύχουν, θα αποκαταστήσουν την ελευθερία της έκφρασης, αλλά όχι την δημοκρατία. Παραείναι αργά. Ο κόσμος άλλαξε. Τα τελευταία 20 χρόνια, εξαφανίστηκε η ελάχιστη ισότητα μεταξύ των πολιτών: οι εισοδηματικές διαφορές πολλαπλασιάστηκαν επί περισσότερα από 1000 και οι μεσαίες τάξεις έχουν καταστραφεί μερικώς.

Σε αυτές τις συνθήκες, πρέπει να εφευρεθεί ένα νέο πολιτικό καθεστώς και δεν θα είναι δυνατόν να οικοδόμηση προς το συμφέρον όλων παρά μόνο αν ο καθένας διαθέτει την ελευθερία της έκφρασης.