De vieringen die op 6 mei in Londen en 9 mei in Moskou werden georganiseerd tonen twee werelden die elkaar vreemd zijn.

Koning Karel III draagt het insigne van Zijne Majesteit.

De enscenering van het Verenigd Koninkrijk

In Engeland waren we op 6 mei getuige van de kroning van de grootste aller koningen. De Britse pers verzekerde ons preventief dat hij geen politieke rechten had, enkel een representatieve functie. Is dat zo? Hoe kon de Prins van Wales dan tijdens het bewind van zijn moeder honderd keer de agenda van het Lagerhuis wijzigen en onderwerpen laten schrappen die hem niet aanstonden? Deskundigen verzekeren ons dat het slechts om kleine wetsvoorstellen ging, maar welk recht had de Prins, en niet de parlementsleden, om ze onbelangrijk te achten?

Als Prins van Wales werd Charles beschermheer van de Moslim Broederschap, een geheime politieke organisatie die door MI6 is opgericht tijdens de kolonisatie van Egypte. Deze is in veel Moslimlanden verboden vanwege hun pro-Britse terroristische activiteiten. In 1993 werd hij beschermheer van het Oxford Centre for Islamic Studies, van waaruit de Broederschap en MI6 in de traditie van Lawrence of Arabia het hele Midden-Oosten zullen beïnvloeden. De ijver van prins Charles was zo groot dat Londen verandert in een Londenistan, waar veel van de leiders van de Broederschap zullen worden gehuisvest, waaronder de Saoedische Osama Bin Laden. De prins heeft 120 bezoeken gebracht aan monarchen uit de Golf die de organisatie steunen.

In het koor van Westminster Abbey wordt een geborduurd scherm opgesteld zodat het publiek niet wordt verblind door God, die is neergedaald om de koning in te wijden tijdens de zalving door de aartsbisschop van Canterbury.

Het einde van een wereld

Onder de naam Charles III is de Prins van Wales zojuist gekroond tot monarch van Antigua en Barbuda, Australië, de Bahama’s, Belize, Canada, Grenada, Jamaica, Nieuw-Zeeland, Papoea-Nieuw-Guinea, het Verenigd Koninkrijk, St. Kitts en Nevis, St. Lucia, St. Vincent en de Grenadines, de Salomonseilanden en Tuvalu. Detachementen van de legers van zijn koninkrijken marcheerden om hem naar zijn paleis te escorteren.

Ongeveer 100 staatshoofden en regeringsleiders kwamen of waren vertegenwoordigd. De officiële BBC beelden lieten hen niet zien. Ze waren gasten, meer niet.

De Noord-Koreanen, Syriërs en Russen waren niet welkom bij de kroning. De Chinezen waren wel uitgenodigd, maar veroorzaakten een schandaal door vice-president Han Zheng te sturen, die in het VK werd afgeschilderd als verantwoordelijk voor het anti-Britse optreden in Hongkong.

De ceremonie was weinig veranderd sinds de dekolonisatie van het Rijk waarin "de zon nooit ondergaat". Hooguit werden enkele uit India gestolen edelstenen uit de kroonjuwelen verwijderd.

Het is natuurlijk dwaas om een ouderwetse ceremonie te beoordelen naar de maatstaven van een ander tijdperk. Maar de Britten kozen oude symbolen alsof ze in de 21e eeuw nog aanvaardbaar waren. Zo verhulde een prachtig geborduurd scherm de koning toen hij werd gezalfd door de aartsbisschop van Canterbury, zodat het licht van God het publiek niet zou verblinden. Was iemand echt bang om verblind te worden? Na de kroning werd koning Karel III uitgeroepen tot "Gods luitenant op aarde". Hoe konden ministers van vele religies meedoen aan deze maskerade?

De pracht en praal leken niet overeen te komen met het aantreden van een koning, maar met de begrafenis van een wereld. Die van het Westen dat de mensheid overheerst.

Op 9 mei vieren de Russen niet hun militaire veroveringen in het buitenland, maar de opofferingsgezindheid van hun soldaten.

Dag van het Vaderland

Vandaag, 9 mei, viert Rusland de overwinning van de USSR op het nationaalsocialisme. De Sovjetbevolking heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog evenveel geleden als de Poolse bevolking. 27 miljoen mensen stierven, waarvan meer dan de helft in de legers. In totaal is dat 1 op de 7 Sovjets (vergeleken met 1 op de 10 Duitsers, 1 op de 83 Fransen en 1 op de 655 Amerikanen).

Om de vijand het hoofd te bieden, verenigde het land zich. Eerste secretaris Jozef Stalin liet de gevangenen van de burgeroorlog vrij (de goelags werden bevolkt door dissidente communisten, de Mensjewieken). Hij maakte een einde aan de religieuze vervolgingen en sloot een verbond met de orthodoxe kerk. Deze tragische periode is dus ook de smeltkroes van verzoening en nationale eenheid.

De 9 mei-vieringen herinneren dus zowel aan de verschrikkingen van de oorlog als aan het vermogen om elkaar gezamenlijk te redden. Op dit moment zijn de Russen zich ervan bewust dat de "integraal-nationalisten" die zij in Oekraïne bestrijden de erfgenamen zijn van degenen die samen met de nazi’s zoveel mogelijk Joden, zigeuners en Slaven hebben afgeslacht (volgens de huidige officiële Oekraïense doxa zijn Oekraïners strikt genomen geen Slaven,, maar afstammelingen van een Vikingstam, de Vareg, vermengd met Slaven).

Sinds 2012 marcheren miljoenen Russen met portretten van hun voorouders die stierven voor het vaderland. Zij ambiëren dezelfde toewijding.

Het onsterfelijke regiment

Sinds 1965 marcheerden de Russen traditioneel ook op de Dag van de Overwinning, 9 mei, ter ere van hun grootouders en overgrootouders die in de strijd tegen de nazi’s werden gedood. Vanaf 2012 werd deze optocht veralgemeend in het hele land en georganiseerd onder de naam "Onsterfelijk Regiment". Tegenwoordig gaat het niet zozeer om het vieren van de doden, maar om het zich opwerpen als een volgeling, om te zeggen dat men bereid is te sterven om anderen te verdedigen. Russen zijn patriottisch, niet chauvinistisch, maar in staat tot opoffering.

Gezien de Oekraïense aanvallen zullen de meeste van deze parades dit jaar niet plaatsvinden. Vladimir Poetin zal de gebeurtenissen voorzitten, waaronder de traditionele parade van de legers op het Rode Plein. In het Westen wordt hij beschreven als een dictator die in luxe leeft, ver van zijn volk. Zijn medeburgers weten dat dit niet waar is. Hij is van de Russische cultuur en vindt daarom, net als zij, dat luxe hem niet mag doen vergeten dat hij een mens is.

De twee werelden

Waren de onderdanen van koning Karel III gefascineerd door de pracht en praal van de kroon, de medeburgers van president Poetin vinden dat het geen nobelheid is zich te tooien met gestolen juwelen. Voor hen heeft alleen wat men zelf heeft verdiend waarde.

Vertaling
openbaararchief.nl