Cumhurbaşkanı Erdoğan, Libya’daki güçler dengesini yıkarak 15 Aralık 2019’da Dolmabahçe Sarayı’nda Başbakan Fayiz El Saraç’ı kabul etti.

Halen Libya’da, daha önce Pentagon’un New York Times tarafından ifşa edilen planlarının (Rumsfeld/Cebrowski stratejisi) uygulanmasıyla birbirine rakip üç hükümet mevcuttur [1]. Her üç hükümet de kendi aralarında savaşmaları için ABD tarafından askeri olarak desteklenmektedir.

Bu hükümetlerden biri, « ulusal birlik hükümeti » (UBH) adı altında Birleşmiş Milletler tarafından desteklenmektedir. Söz konusu hükümet, diğer hükümetlerden biri olan Halife Hafter hükümeti karşısında yardım talebiyle, Cezayir (sınırdaş ülke), ABD, İtalya (eski sömürgeci güç), Birleşik Krallık ve Türkiye’ye mektup gönderdi.

El Saraç resmi olarak, kendisine insansız hava araçları ve zırhlı araçlar tedarik eden Türkiye tarafından desteklenmektedir [2]. Ankara, yakın zaman önce Akdeniz’deki petrolü birlikte çıkarmak üzere bu hükümet ile bir mutabakat anlaşmasına imza attığını ifşa etti. Söz konusu mutabakat, başta Yunanistan olmak üzere bölgedeki diğer devletlerin tepkisine neden oldu.

İlk toplantısını Tobruk’ta düzenleyen ve o dönemden beri Bingazi’de toplanan Temsilciler Meclisi (seçilmiş tek oluşum) tarafından Haftar’a Mareşallik rütbesi verildi. 4 Nisan 2019’dan beri, kendini « Libya Ulusal Ordusu » olarak adlandıran Hafter birlikleri, başta El Saraç’ınki olmak üzere diğer iki hükümeti devirmeye çalışmaktadır.

Üçüncü hükümet, Trablus’taki Rixos Otelinde konuşlu, resmi olarak kimsenin tanımadığı ama çok sayıda destekçisi bulunan Müslüman Kardeşler’in hükümetidir.

Libya anlaşmazlığı, karşılıklı olarak birbirilerini yıpratabilmeleri için, taraflardan hiçbirinin zafer kazanma olasılığı olmayacak şekilde düzenlenmiştir.

Çeviri
Osman Soysal

[1Imagining a Remapped Middle East”, Robin Wright, The New York Times Sunday Review, 28 septembre 2013.

[2Türk Ordusu ve Mısrata milisleri Mareşal Haftar’ın destekçilerini katlediyor”, Tercüme Osman Soysal, Voltaire İletişim Ağı , 2 Temmuz 2019.