De Syrische presidentsverkiezingen waren een viering van de overwinning op agressie van buitenaf. Het bevestigde het gezag van Bashar al-Assad, niet om zijn politieke ideeën, maar om zijn moed en vasthoudendheid als krijgsheer. De westerlingen, die deze oorlog verloren, accepteren het nog steeds niet. Daarom beschouwen zij deze verkiezing als ongeldig. Zij blijven de Syrische autoriteiten als folteraars neerzetten en zijn niet in staat hun misdaden te erkennen.
In de afgelopen twee decennia heeft het Pentagon de "Rumsfeld/Cebrowski doctrine" toegepast op het "bredere Midden-Oosten". Verscheidene malen heeft zij overwogen deze uit te breiden tot het "Caribische bekken", maar zij zag daarvan af en concentreerde haar macht op haar eerste doel. Het Pentagon fungeert als een autonoom besluitvormingscentrum dat in feite buiten de macht van de president staat. Het is een civiel-militair bestuur dat zijn doelstellingen oplegt aan de rest van het leger.
Moeten de geallieerden sterven voor Kiev?
door Thierry Meyssan
Is de “burgeroorlog” in Israël nu echt begonnen?
door Thierry Meyssan
De omverwerping van Evo Morales en de eerste lithiumoorlog
door Thierry Meyssan
De Rumsfeld/Cebrowski doctrine
door Thierry Meyssan
Europa is een Oorlogspeelterrein voor de VS / NAVO-strategie
«De Kunst Van Oorlog»
door Manlio Dinucci
F-35’s bombarderen Gaza
«De Kunst Van Oorlog»
door Manlio Dinucci
