Na de interventie van Washington is Israël gestopt met het afslachten van de bevolking van Gaza en etnisch zuiveren van Palestina om zijn nederzettingen daar uit te breiden. Israël heeft er ook mee ingestemd humanitaire hulp toe te laten aan de burgers die het opgesloten heeft.
Noch de revisionistische zionisten van Benjamin Netanyahu, noch de Hamas van Ismail Haniyeh hebben echter een oplossing gevonden. Deze twee groepen, die beweren respectievelijk de Joden en de Arabieren te verdedigen, bestendigen in feite het Britse koloniale project dat Lord Spencer in 1915 formuleerde: een regio die niet in staat is zichzelf te verdedigen.
Sinds 1948 is de enige oplossing, die altijd is afgewezen, die van één binationale staat, zoals vastgelegd in VN-resolutie 181.
Benny Gantz reisde naar Londen voor een ontmoeting met nationaal veiligheidsadviseur Tim Barrow. Tot zijn verbazing stond premier Rishi Sunak erop met hem te praten om hem te vertellen dat er geen sprake van was dat Israël een staat als alle andere zou worden. Het Britse koloniale project blijft vrede in de weg staan.
De Verenigde Staten, die van plan waren om op vervroegde verkiezingen in Israël aan te dringen en de benoeming van generaal Benny Gantz te beïnvloeden, werden teleurgesteld [1].
Uitgenodigd in Washington, bleek Gantz minder plooibaar dan verwacht: Hij heeft zich zeker onderscheiden van de "revisionistische zionisten" van Benjamin Netanyahu door het recht van Arabieren om op hun land te leven te erkennen, maar hij toonde zijn vastberadenheid om Hamas uit te roeien in Gaza. De historische Hamas is niets anders dan de Palestijnse tak van de Moslimbroederschap, een instrument van de overheersing door het Verenigd Koninkrijk.
Hamas heeft zich in 2017 officieel teruggetrokken uit de Broederschap, maar de belangrijkste leiders zijn nog steeds lid en voeren de langetermijnstrategie uit. Tijdens de oorlog tegen Syrië vocht Hamas samen met de NAVO en Israël tegen de Arabische Republiek Syrië.
De Hamasstroom, die brak met de Broederschap, sloot vrede met Syrië op 19 oktober 2022. President Bachar el-Assad ontving zijn leider, Khalil Hayya, in Damascus. Hij blijft echter een ontmoeting met de Moslimbroederschap beweging belichaamd door Khaled Meshal afwijzen.
Sinds het begin van operatie Iron Swords heeft Israël Hamasleden die zich hebben aangesloten bij het Palestijnse verzet gezocht en gedood, en degenen die lid zijn gebleven van de Broederschap gespaard. In Beiroet bijvoorbeeld vermoordde de Israëlische generale staf Saleh al-Arouri [2], de nummer 2 in de politieke vleugel van Hamas. Hij was verbannen uit Qatar vanwege zijn verzet tegen de Moslimbroederschap.
Generaal Benny Gantz maakte een tussenstop in Londen op zijn terugreis naar Israël.
We weten dat hij zelf het initiatief nam voor deze tussenstop en dat premier Benjamin Netanyahu er alles aan deed om ervoor te zorgen dat hij geen diplomatieke onschendbaarheid genoot in het Verenigd Koninkrijk, met het risico om daar gearresteerd te worden voor medeplichtigheid aan misdaden tegen de menselijkheid [3]. Benny Gantz maakte in Londen echter dezelfde opmerkingen als in Washington: hij wilde een einde maken aan het bloedbad in Gaza en tegelijkertijd de operatie tegen Hamas voortzetten. Hij maakte zijn verbaasde gesprekspartners duidelijk dat hij net zo bang was als zij voor de dreigementen van Rabbi Uzi Sharbaf op de "Conferentie voor de Overwinning van Israël" [4], maar dat ook hij de Moslim Broederschap zou bestrijden.
Wat ze ook zeggen, de Britten controleren nog steeds de Broederschap. We zagen dit tijdens de oorlogen tegen Libië en Syrië. Ze hebben de communicatie verzorgd voor deze geheime organisatie en alle milities die daaruit voortkomen. In sommige gevallen hebben ze hen van wapens en inlichtingen voorzien.
De Angelsaksen zijn dus terug waar ze begonnen: in 1915, in het memorandum van Lord Herbert Samuel over de Toekomst van Palestina (d.w.z. vóór de Verklaring van Lord Balfour), waren ze van plan om een onafhankelijke Joodse staat in Palestina te steunen, maar niet sterk genoeg om zichzelf te verdedigen. Vervolgens braken de volgelingen van Volodymyr Jabotinsky, een historische bondgenoot van Benito Mussoloni en daarom een "fascist" in de volle zin van het woord, met Londen en probeerden hun koloniale project op dezelfde manier voort te zetten als Rhodesië even later deed.
De Britten werden, samen met de Amerikanen, gedwongen om hun vijanden te recyclen tijdens de Koude Oorlog. 75 jaar later is de situatie identiek: Israël is niet sterk genoeg om zichzelf te verdedigen, maar de Angelsaksen weigeren om de afslachting van de Arabieren van Palestina, voor iedereen zichtbaar, goed te keuren. Als ze Israël bewapenen, hullen ze zich publiekelijk in bloed; als ze dat niet doen, verliezen ze het laatste overblijfsel van het Britse Rijk [5].
In tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht, heeft de Moslim Broederschap nooit gestreefd naar de oprichting van een Palestijnse staat onafhankelijk van een Joodse staat (zoals voorgesteld door de koloniale commissie van Lord William Peel en populair gemaakt als de "twee staten oplossing"), noch naar een Palestijnse staat in federatie met een Joodse staat, binnen een binationale staat (zoals besloten door de Verenigde Naties). Het verschil tussen deze twee projecten is dat het eerste de gelijkheid van Arabieren onder elkaar en van Joden onder elkaar garandeert, terwijl het tweede de gelijkheid van alle inwoners nastreeft, zowel Arabieren als Joden.
Hassan el-Banna, de oprichter van de Broederschap, vroeg in zijn brief aan de (pro-Britse) Egyptische premier Mustafa el-Nahas Pasha om "het herstel van het kalifaat voor te bereiden in overeenstemming met de eenheid die de Islam eist".
Op dezelfde manier verkondigde Hamas in zijn eerste periode in zijn handvest dat het een staat voor moslims (het Kalifaat) wilde opbouwen. Maar in 2017, toen een deel van zijn basis de Broederschap, die net had verloren in Syrië, afwees, nam het een handvest aan dat een onafhankelijke Palestijnse staat voorstond (in de zin van de Peelcommissie en de "tweestatenoplossing"). De nieuwste brochure van Hamas, Our Narrative... Operatie Al-Aqsa Flood [6], doet echter een stap terug door de acht eisen van het historische Hamas te presenteren. Het stelt dat het de Israëlische bezetting verwerpt, maar in het bijzonder geen Palestijnse staat steunt, omdat het Broederschap streeft naar het herstel van een Kalifaat, d.w.z. een supranationale staat voor alle moslimvolkeren.
Israël bevindt zich op zijn beurt ook in een impasse. Het weet niet meer wat het moet doen. Het oorlogskabinet (d.w.z. zowel de joodse supremacisten van Benjamin Netanyahu als de democraten van Benny Gantz) wil Hamas vernietigen, ook bij Rafah. Maar alle deskundigen, waaronder voormalige hoofden van de Shin Bet en de Mossad, zijn het erover eens dat niet een bepaalde organisatie het probleem is, maar de politieke situatie die het verzet voedt. Zelfs als Hamas volledig vernietigd zou worden, zou dat in deze omstandigheden alleen maar de oprichting van een nieuw verzetsnetwerk aanmoedigen en geen garantie geven dat een nieuwe 7e oktober onmogelijk zou zijn.
Maar de "revisionistische zionisten" hebben hun project om de Arabieren uit Palestina te verdrijven echter niet opgegeven ("een land zonder volk, voor een volk zonder land"). Volgens hen kan de aanleg van een drijvend eiland voor de kust van Gaza door het Pentagon, in minder dan twee maanden, dit plan nieuw leven inblazen. De aanlegplaats voor humanitaire hulp zou vrijwel onmiddellijk kunnen veranderen in een in een haven voor bannelingen, zoals het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (FLPL) aan de kaak heeft gesteld. Aan het begin van de crisis kondigde de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, in Caïro aan dat de EU bereid was om een miljoen inwoners van Gaza op te vangen. Het kabinet van Benjamin Netanyahu had contact opgenomen met Afrikaanse staten. De pers noemde Tsjaad, Rwanda en Congo, die echter alle drie een dergelijk aanbod ontkenden [7].
Als deze koers zou worden genomen, zou de Egyptisch-Palestijnse grensovergang bij Rafah zijn nut verliezen. Israël zou hiervan profiteren om Egypte uit te sluiten van elke politieke beslissing. Caïro heeft lang geweigerd om de inwoners van Gaza in ballingschap te laten gaan en heeft pas vorige maand een kamp opgezet om 1 miljoen van hen te huisvesten [8].
In de praktijk heeft de interventie van de Verenigde Staten Israël gedwongen om de etnische zuivering van Gaza te stoppen en ermee in te stemmen om humanitaire hulp door te laten. Dit is een enorme vooruitgang. Maar Washington heeft niet de weg vrijgemaakt voor vrede, waarvoor niet alleen de verwijdering van de Joodse fascisten nodig zou zijn, maar ook een einde aan het Britse koloniale project in Palestina.
[1] “Begin van het einde van het joodse fascisme”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 12 maart 2024.
[2] “0001 Een conflict tussen het Westen en de As van Verzet verwisselen met dat tussen Israël en Hamas”, Voltaire Internationaal Nieuws - Nr. 68-69 – 12 januari 2024
[3] «PM’s refusal to coordinate diplomatic immunity put Gantz at risk of arrest in UK», The Times of Israel, March 8, 2024.
[4] “De "Conferentie voor de overwinning van Israël" In Jeruzalem bedreigt Londen en Washington”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 13 februari 2024.
[5] “Who is the Enemy?”, by Thierry Meyssan, Translation Roger Lagassé, Voltaire Network, 4 August 2014.
[6] Our narrative… Operation Al-Aqsa Flood, Hamas, Februray 2024.
[7] «Rwanda, Congo deny talks with Israel to welcome Palestinian migrants», James Tasamb, Anadolu Agency, January 6, 2024.
[8] السلطات المصرية تشرع في بناء منطقة أمنية عازلة محاطة بأسوار لإستقبال فلسطيني غزة, Sinai Foundation for Human Rights, February 14, 2024.
Blijf in contact
Volg ons op sociale netwerken
Subscribe to weekly newsletter