مقامات چینی اعلام کردند که منطقۀ حافظت هوائی خود را گسترش داده اند، و این موضوعی است که ژاپنی ها در مورد جزائر سنکاکو مشاهده کرده اند. چینی ها از این پس از هر گونه هواپیمائی که از فاصلۀ 100 مایلی (تقریبا 185 کیلومتری) سواحل آنها عبور می کند می خواهند که خود را شناسائی کند و طرح پروازش را به چین اعلام نماید.

این گونه بنظر می رسد که هدف از این تمهیدات پدافند هوائی به دلیل گسترش سامانۀ دفاعی نوینی بوده که می خواهد مانع عملیات جاسوسی پهپادهای ایالات متحده شود. به گزارش یک نشریۀ تخصصی چینی در زمینۀ جنگ الکترونیک در زمینۀ هوا فضا، پهپادهای گلوبال هاوکس و رادار گریزهای آر-کیو 170 با موانع زیر روبرو خواهند بود :

اختلالات الکترونیک در تجهیزات حفاظتی، علامات کنترل به سوی و یا از هواپیماها یا ماهواره ها، و سرانجام سامانۀ وضعیت یاب جی پی اس که با خود حمل می کند.

استتار سامانه های مستقر شده

صفحۀ سیاه شده برای جلوگیری از دید

رد یابی در ارتفاع میان برد توسط رادار

شکاری هائی که می توانند ببینند و یا تخریب کنند.

سکوی حمله و یا دام گذاری.

پنتاگون بیم دارد که چین از طریق ایران امکان تحت کنترل گرفتن پهپادها و فرود آوردن آن را دریافت کرده باشد. دسامبر 2011، جمهوری اسلامی موفق شد یک آر کیو 179 را در وضعیت کاملا سالم تحت کنترل خود در بیاورد و در نتیجه به تکنولوژی پیشرفتۀ آن دست یابد.

وزارت دفاع ایالات متحده که به شکل گسترده در ناوگان پهپاد سرمایه گذاری کرده بود، بنظر می رسد که آلترناتیو جاسوسی در ایران و چین را در اختیار ندارد.

ترجمه توسط
حمید محوی