یک قوس دامنه داری از جنگ ها از شرق آسیا تا آسیای مرکزی، از خاور میانه تا اروپا و از آفریقا تا آمریکای لاتین دامن گسترده است. « نقاط داغ » در سرتاسر این قوس میان قاره یی - شبه جزیره کوریا، بحیره چین جنوبی، افغانستان، سوریه، عراق، ایران، اوکراین، لیبیا، ونزویلا و غیره - هر کدام تاریخ و ویژه گی های جیوپولیتیک مختلف خود را دارد، اما در عین زمان به یک فاکتور واحد مرتبط می باشد: ستراتیژی که « امپراتوری غربی در حال افول آمریکا » تلاش دارد تا از ظهور دولت ها و افراد تازه در اجتماع جهانی جلوگیری نماید. آنچه را که واشنگتن از آن هراس دارد، از روی نشست بریکس (برازیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) می توان دریافت.

پوتین رییس جمهور روسیه با ابراز « نگرانی های بریکس در مورد مهندسی غلط نظام اقتصادی و مالی جهان، که وزنه رشد یابنده اقتصادهای در حال ظهور را در محاسبه خویش نگنجانیده است، بر صرف نظر از سلطه و تفوق بیش از حد شمار محدود پول ریزرف » تاکید کرد. اشاره روشن به دالر آمریکایی که بطور تقریبی دو سوم ریزرف های پولی جهان را تشکیل می دهد و پولی که تعیین کننده قیمت نفت، طلا و سایر مواد اولیه ستراتیژیک می باشد. چیزی که به ایالات متحده آمریکا امکان می دهد تا با چاپ دالرهای که ارزش شان از روی قابلیت حقیقی اقتصادی آن کشور نی، بل از روی آن تعیین می شود که این پول، پول جهانی است، نقش سلطه جویانه خود را حفظ کند. در این حال، یوهان چینایی، (یکجا با دالر، یورو و پوند ستیرلینگ)، از یک سال به این سو شامل سبد پولهای ریزرف صندوق جهانی پول گردیده است و پیکن در حال بستن قرارداد خرید نفت به یوهان می باشد که می تواند با طلا بدل شود.

کشور های بریکس علاوه بر آن خواستار بازنگری مجوز ها یعنی شمار رای هایی که به هر کشور در متن صندوق پول ارایه شده، می باشند: ایالات متحده به تنهایی دارای دو چند رای بیشتر موجود از ۲۴ کشور آمریکای لاتین (به شمول مکسیکو) می باشند و G7 سه مرتبه بیشتر رای از گروه کشور های بریکس دارند. واشنگتن با نگرانی افزایش یابنده ناظر مشارکت روسیه-چین است: تبادله های اقتصادی میان این دو کشور، که در سال ۲۰۱۷ باید به مبلغ ۸۰ میلیارد دالر برسد، در حال افزایش جدی هستند؛‌ در عین حال توافقات همکاری روسیه-چین در بخش های انرژی، زراعت/کشاورزی، هوانوردی، فضانوردی و عرصه زیرساخت ها، در حال انکشاف می باشند. اعلان خرید ۱۴٪ اسهام شرکت روسی بنام روس نفت توسط یک شرکت چینایی و تحویل گاز روسیه به مقدار ۳۸ میلیارد متر مکعب در سال به چین از طریق لوله بنام سیله سیبری که در سال ۲۰۱۹ فعال خواهد گردید، برای صادرات انرژیتیک روسیه راه را به سوی شرق می گشاید، در حالی که ایالات متحده آمریکا سعی می ورزند تا راه آنها را با اروپای غرب مسدود نمایند.

ایالات متحده آمریکا، که در حال باختن میدان در عرصه های اقتصادی می باشند، خویشتن را بر زور شمشیر در میدان تناسب نیروی نظامی و اثرگذاری سیاسی انداخته اند. وارد کردن فشار نظامی آمریکا بر بحیره چین جنوبی و شبه جزیره کوریا، جنگ های ایالات متحده آمریکا و ناتو در افغانستان، جنگ های خاور میانه و آفریقا،‌ کودتای ایالات متحده آمریکا و ناتو در اوکراین و رویارویی های متوالی با روسیه شامل عین ستراتیژی جهانی بر ضد مشارکت روسیه-چین می گردد که تنها در عرصه اقتصادی نه، بل در زمینه جیوپولیتیک همچنان می باشد. این برنامه همچنان شامل تخریب بریکس از درون، یعنی به وسیله به قدرت رساندن راست گرایان در برازیل و سرتاسر آمریکای لاتین، می شود. چیزی که فرمانده آمریکایی ساختار نظامی ساودرن کماند، آقای کورت تید بر آن، با اجرای آماده گی بر ضد ونزویلا بنام « گزینه نظامی »، مهر تایید گذاشت و توسط ترامپ بطور رسمی اعلان گردید: در یک نشست مجلس سنا؛ نامبرده (ترامپ، م.) روسیه و چین را متهم به « اعمال نفوذ خبیثه » در آمریکای لاتین برای تقویت ایدیای « نظم جهانی بدیل » نمود.

ترجمه توسط
فرهاد بارکزوی
منبع
ال مانیفستو (ایتالیا)