4 Kasım’da [1], Silahlı Kuvvetler gününün odağında Roma değil Napoli vardı. Caracciolo sahilindeki resmigeçide 5 tabur katıldı.

Ancak asıl dikkat çeken, beş gün boyunca özellikle genç ve çocukların ilgi odağı olan, Piazza del Plebiscito’daki silahlı kuvvetler sergi alanı oldu. Ziyaretçiler bir avcı bombardıman uçağına binme, uçuş simülatörü ile bir helikopter kullanma, bir Predator insansız hava aracına hayran kalma, bir tanka girme, askeri eğitmenlerle talim yapma, ardından da limana gidip bir amfibi taarruz gemisini ve iki firkateyni (FREMM) gezme imkanı buldular. Bu, askere alma gibi belirli bir amaç için kurgulanmış büyük bir « savaş fuarı » idi.

Askerlik için başvuran gençlerin % 70’i, özellikle % 15,2’lik AB ortalamasına göre genç işsizliğinin % 53,6 oranına vardığı Mezzogiorno’da yaşamaktadır. Onlara « güvenli » bir iş sunan tek kurum ordudur.

Ancak seçmelerden sonra, askere alınanların sayısının ihtiyacın altında olduğu ortaya çıktı. Silahlı kuvvetler daha fazla personele ihtiyacı vardır, çünkü Doğu Avrupa’dan Balkanlara, Afrika’dan Ortadoğu ve Asya’ya 22 ülkede 35 operasyon yürütmektedir. Bunlar, özellikle ABD komutası altındaki NATO’nun, İtalya’nın aktif katılımıyla ülkeleri ve bölgeleri topyekun yıktığı savaşları tetiklediği « barış görevleri »dir.

Bunun için yeterli silahlı kuvvetleri ve silahları –4 Kasım’da RAi tarafından gösterilen, NATO tarafından İzlanda’da konuşlandırılan İtalyan F-35’leri gibi– sağlamak için İtalya’da, halkın parasıyla, yılda yaklaşık 25 milyar Euro harcanmaktadır. 2018 yılında, İtalya’nın askeri harcaması, dünya sıralamasında 13ncülükten 11nciliğe yükselse de, ABD ve NATO, Rusya’ya karşı gerginliğin tırmanması nedeniyle daha da arttırılması için baskı yapmaktadır.

Geçtiğimiz Haziran ayında Conte hükümeti askeri harcamaya eklenmek üzere, 7,2 milyar Euro’yu « serbest bıraktı ». Ekim ayında, Başbakanın NATO Genel Sekreteri ile görüşmesinde II. Conte hükümeti, askeri harcamayı 2020 yılından itibaren yaklaşık 7 milyar Euro kadar arttırma taahhüdünde bulundu (La Stampa, 11 Ekim 2019). Böylece, günde yaklaşık 70 milyon Euro’luk bir askeri harcamadan yaklaşık 87 milyon Euro’ya doğru gidiyoruz. Bu para, başta genç işsizliğini azaltmak için Campania gibi bölgelerde üretime yönelik temel yatırımlardan kesilen halkın parasıdır.

Napoli’ye yapılan « yatırımlar » ise çok daha farklıdır. Şehir, ABD ve NATO’nun en önemli komutanlıklarından bazılarının merkezi olarak giderek önem kazanan bir rol üstlendi.

Napoli-Capodichino’da, aynı zamanda ABD’nin Afrika’daki Deniz Kuvvetleri’ne ve ana karargahı Lago Patria’da (Napoli) bulanan Müttefik Müşterek Komutanlığı’na (JFC) komuta eden bir ABD’li amiralin emri altındaki ABD’nin Avrupa’daki Deniz Kuvvetleri Komutanlığı merkezi yer almaktadır. JFC Napoli iki yılda bir, yine bir ABD generali ve « bu bölgenin ötesindeki » Avrupa Müttefik Yüksek Komutanı’nın « sorumluluk bölgesi » içerisinde gerçekleştirilen askeri operasyonlar için bir ortak güç olan, NATO’nun karşı saldırı gücünün komutasını üstlenmektedir.

Lago Patria’daki ana karargahta, 2017 yılından beri, Ortadoğu ve Afrika’ya odaklı istihbarat yani casusluk merkezi, NATO Güney stratejin yönelim dağıtım merkezi görevdedir.

ABD’li Koramiral Lisa Franchetti’nin verdiği bilgiye göre, Napoli’deki komutanlığa, « Kuzey Kutbundan Güney Kutbuna kadar » faaliyet yürüten Gaeta’da üslü Altıncı Filo da bağlıdır.

İşte, Cumhurbaşkanı Mattarella’nın 4 Kasım mesajında « en zayıfları ve mazlumları ve insan haklarını korumak için uluslararası bağlamda barışın teminatı yolunda özgürce katkıda bulunmayı tercih ettiğimiz bir ittifak » olan NATO kapsamında Napoli’ye biçilen rol budur.

Çeviri
Osman Soysal
Kaynak
Il Manifesto (İtalya)

[14 Kasım, 1919’da, Birinci Dünya Savaşı’nın (İtalya’da 1915-1918 arasında) İtalya mütarekesi sırasında kutlanmaya başlanan, Ulusal Birlik ve Silahlı Kuvvetler günüdür. Yazıişlerinin notu.