NATO’nun 70nci kuruluş yıldönümü, Brüksel’deki NATO karargahı yerine Washington’daki Dışişleri Bakanlığı karargahında bir araya gelen 29 Dışişleri Bakanı tarafından kutlandı. Tören üstadı, Dışişleri Bakanı Michael Pompeo tarafından yapılan açılış konuşmasının anonsunu yapmakla yetinen NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg idi.

ABD Dışişleri Bakanlığı’na göre NATO önemlidir, çünkü onun sayesinde « NATO, ABD’nin transatlantik bölgesindeki (yani Avrupa’da) ve Ortadoğu ve Güney Asya gibi, stratejik açıdan kritik olan başka bölgelerdeki askeri harekatlarında temel önem taşımaktadır ». Dolayısıyla bizzat Dışişleri Bakanlığı, bize açık bir şekilde NATO’nun ABD’nin bir enstrümanı olduğunu söylemektedir. İtalya’da buna hiçbir siyasi tepki verilmedi.

Tek cevap, Comitato No Guerra, No NATO ve Michel Chossudovsky (Montreal) yönetimindeki araştırma merkezi Global Research tarafından ve yaklaşık 600 katılımcıyla 7 Nisan’da Floransa’daki Odeon sinema-tiyatrosunda düzenlenen sempozyumdan geldi.

Varılan sonuçlar aşağıda sunulmuştur.

NATO’dan çıkmak için bir uluslararası cephe için Floransa Deklarasyonu

Nükleer silahların kullanılmasıyla İnsanlığın sonu anlamına gelebilecek geniş kapsamlı bir savaşın çıkma riski, yaklaşan tehlikeden habersiz bırakılan kamuoyu tarafından algılanmamış olsa da, gerçektir ve giderek artmaktadır.

Savaş sisteminden çıkma konusundaki güçlü taahhüt hayati öneme sahiptir. Bu, İtalya’nın ve diğer Avrupa ülkelerinin NATO’ya aidiyeti sorununu gündeme getirmektedir.

NATO bir ittifak değildir. Amacı Batı ve Doğu Avrupa’nın askeri kontrolü olan, Pentagon’un komutası altındaki bir kuruluştur.

NATO üyesi ülkelerdeki ABD üsleri, Washington’a siyasetlerini nüfuz altında bırakma ve kontrol etme ve gerçek demokratik tercihlerini engelleme imkanı verecek şekilde, buralarda daimi bir askeri varlığı muhafaza ederek onları işgal etmeye yaramaktadır.

NATO, Yugoslavya, Afganistan, Libya ve diğer savaşlarda yaşandığı üzere, insanlığa karşı suçlar işleyerek, iktidardaki en büyük Avrupalı grupların suç ortaklığıyla, ABD’nin çıkarları için çalışan bir savaş makinesidir.

NATO’nun 1999’da Yugoslavya’ya karşı yürüttüğü saldırgan savaş, Afganistan, Libya, Suriye ve diğer ülkelere karşı savaşlarla uluslararası hukukun topyekun ihlaliyle, askeri müdahalelerin küreselleşmesine yol açmıştır.

ABD’nin 1 200 milyar dolarlı nükleer programı gibi muazzam askeri programları desteklemek için, askeri bütçeleri sosyal harcamaların aleyhine sürekli olarak artmakta olan üye devletler tarafından finanse edilen bu savaşlar üye devletler tarafından finanse edilmektedir.

ABD, Nükleer Silahların Yayılmasının Önlenmesi Anlaşmasını ihlal ederek, sahte « Rus tehdidi » gerekçesiyle, NATO’nun nükleer olmayan 5 devletinde nükleer silahlar konuşlandırmaktadır. Böylece Avrupa’nın güvenliğini tehlikeye atmaktadır.

Gittikçe daha fazla hasara neden olan ve bizi büyük bir savaşın yakın tehdidine maruz bırakan savaş sisteminden çıkmak için, egemen ve tarafsız var olma hakkını teyit ederek, NATO’dan çıkmak gerekmektedir.

Bu şekilde, NATO’nun ve diğer herhangi bir askeri ittifakın dağıtılması sürecine, tüm Avrupa bölgesindeki yapıların yeniden yapılandırılmasına, halkların özgürlük ve toplumsal adalet özlemlerinin gerçekleştiği çok kutuplu bir dünyanın oluşumuna katkıda bulunmak mümkündür.

NATO’daki tüm Avrupa ülkelerinde, geleceğimiz için yaşamsal önem taşıyan bu hedefe varmak için verilen çok çetin mücadeleyi destekleyebilecek bir tabana sahip örgütsel bir ağ oluşturularak bir Uluslararası NATO EXİT cephesinin kurulması önerisinde bulunuyoruz.

Çeviri
Osman Soysal
Kaynak
Il Manifesto (İtalya)