وزیر دفاع آلمان و مدیر سی دی یو ( آنگرت کرامپ- کارنبوئر ) با شاهد گرفتن همکاران و متحدان خود در تاریخ ۲۱ ماه اکتبر ۲۰۱۹ پیشنهاد داد تا کلیه ی نیروهای نظامی بین المللی را در سوریه مستقر نماید . راهنمای او صدر اعظم آنگلا مرکل در جریان این امر قرار گرفت و بلافاصله از او حمایت کرد .
این اعلامیه که به گونه ی شایسته ای آماده نشده بود ، باعث طرح سوالات متعددی گردید : آیا این طرح صورت قانونی دارد ؟ آیا این طرح از سوی اتحادیه ی اروپا ، ناتو و یا سازمان ملل بوده است ؟ آیا این شخص میان ترک ها و کردها و ترکها و سوریه میانجی شده ؟
به نظر شورای فرانسوی- آلمانی دفاع و امنیت در ۱۶ ماه اکتبر [1] ،
می رسد که آلمان در حال باز گشایی طرح قدیمی خود در کتاب پروژه ی جدید و مسئولیت جدید می باشد . این عناصر در سیاست خارجی و امنیتی آلمان برای تغییر مسیر جهان بوده است . به صورت تشکیل( قدرت و مسئولیت نوین) . عناصری از سیاست خارجی و دفاعی آلمان در جهانی که در حال تغییر می باشد تعیین شده اند [2] . این سند نشان می دهد که سازمان ناتو ، مدیریت آسیای مرکزی و خاور میانه و افریقای شمالی را به اتحادیه ی اروپا تحت رهبری آلمان واگذار می کند . این استراتژی در سال ۲۰۱۶ توسط اورسولا ون در لین در کتاب سفید باندسور آمده است [3] . یکی دیگر از نزدیکان خانم مرکل ، خانم ون در لین می باشد که هم اکنون در مقام رهبری کمیسیون اروپا قرار دارد و کلیه ی پرسنل انتخابی او آلمانی می باشند .
پیشنهاد فرستاندن نیروهای نظامی به سوریه پس از پیمان میان روسیه و ترکیه در ۲۲ ماه اکتبر منتفی شد [4] . با این وجود ، این نشان از اراده ی برخی از نخبگان اروپایی دارد که خواهان ایجاد امپراطوری آلمان می باشند ، چرا که ایالات متحده در حال گذر از این مقام می باشد .
[1] « Communiqué conjoint du Conseil franco-allemand de défense et de sécurité », Réseau Voltaire, 16 octobre 2019.
[2] New Power, New Responsibility. Elements of a German foreign and security policy for a changing world, Stiftung Wissenschaft Politik (SWP) et the German Marshall Fund of the United States (GMF) éditeurs (2013).
[3] Das Weißbuch 2016, Bundeswehr.
[4] « Mémorandum d’accord entre la Turquie et la Fédération de Russie », Réseau Voltaire, 22 octobre 2019.