دونالد ترامپ حاضر نیست شهروندانش برای تحقق رویای امپریالیستی سرمایه گذاران جهانی هزینه کنند

اعلام خروج بخشی از نیروهای ایالات متحده از افغانستان و سوریه در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ ، مانند غرش رعد آسایی بود . یک روز بعد از آن ، جیمز متیس ، وزیر دفاع ، استعفای خود را اعلام کرد . برخلاف بیانات مخالفین پرزیدنت ترامپ ، این دو نفر همچنان به یکدیگر احترام می گذارند ، و مخالفت آنها بر سر خروج نیروها نمی باشد ، بلکه متوجه عواقبی است که با این خروج باید با آن مواجه شوند . ایالات متحده در برابر انتخابی قرار گرفته که نشان از یک گسست دارد و باعث لغزش در جهان خواهد شد .

پیش از ارائه ی هر مطلبی ، برای اجتناب از سوء تعبیر ، باید به شرایط و اهداف همکاری های ترامپ و متیس پرداخت.

زمان ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید ،اودر نظر داشت تا از سه شخصیت بارز نظامی که قدرت کافی برای تغییر مسیر نیروهای نظامی را داشتند برخوردار باشد: اما ، مایکل فلین ، جان کلی و به خصوص جیمز متیس صحنه را ترک کرده اند و یا در حال ترک آن می باشند. هر سه تن از سربازان ارشدی هستند که در دوران اوباما با چالشی برای حفظ موقعیت خود مواجه شدند [1] . آنها استراتژی جان نگروپونته را در به وجود آوردن گروهک های تروریستی که در عراق جنگ افروزی می کنند ، نمی پذیرند [2] . هر سه تن به همراه پرزیدنت ترامپ برای حذف حمایت واشنگتن از عناصر جهادی تلاش کرده اند . با این وجود آنها از نقش ایالات متحده در جهان تصور خاص خودشان را دارند ، و همین امر باعث شده با پرزیدنت ترامپ اختلاف پیدا کنند .

طوفان انتخابات میان دوره ، پس از آنکه دور نگه داشته شده بود ، از راه رسید [3] . زمان آن فرا رسیده تا در ارتباط با روابط بین الملل تجدید نظر شود .

سوریه

زمانی که در ماه آوریل ، دونالد تارمپ مطابق تعهدات خویش خروج نیروهای ایالات متحده از سوریه را عنوان کرد ، پنتاگون او را ملزم به ماندن در این منطقه نمود. این نیست که هزاران نفر بتوانند جریان جنگ را تغییر دهند ،بلکه موضوع مربوط به ایجاد وزنه ی تعادل نسبت به نفوذ روسیه و حمایت از اسرائیل بوده است .

با این وجود انتقال سلاح های دفاعی روسی ، به خصوص موشک های اس-۳۰۰ و رادارهای بسیار پیشرفته که با سیستم خودکار پولیانا دی۴ام۱ هدایت می شوند ، تعادل قوا را بر هم زد [4] . ازسه ماه پیش ، حریم هوایی سوریه غیر قابل نفوذ گشته . از این رو حضور نظامیان ایالات متحده ارزش معکوسی پیدا کرده :هر حمله ی زمینی مزدوران آمریکا قادر نیست از حمایت ایالات متحده برخوردار باشد ، چرا که بهای آن از دست دادن هواپیماهای جنگی است.

با خروج نیروهای خود از منطقه ، پنتاگون از تحقیر شدن در امان خواهد ماند . در واقع روسیه در چندین مرحله از افشای کدهای امنیتی موشک های خود به آنها و اسرائیل در سوریه سر باز زده است.به بیانی دیگر ، مسکو پس از تحمل تکبر چندین ساله ی غرب ، از کنترل سوریه که در کنفرانس ژنو در سال ۲۰۱۲ عنوان شده بود و در همان زمان واشنگتن آن را زیر پا گذاشت ، ممانعت کرد .

از مدت ها پیش ، مسکو مطابق با قوانین بین الملل ، حضور ایالات متحده در سوریه را غیر قانونی می داند و این کشور می تواند در این ارتباط از خود دفاع کند.

ژنرال آحارون حالیوا ، در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۸ به نمایندگی از اسرائیل در مسکو حضور یافت . او از عملیات ارتش اسرائیل در منطقه به هم تای روسی خود خبر داد و در تلاشی بیهوده ، کد امنیتی موشک ها ی سوری را درخواست کرد .

عواقب این ماجرا

پذیرفتن عقب نشینی از سوریه عواقب سنگینی دارد .

یک - کشوربه اصطلاح کردستان

پروژه غرب برای به وجود آوردن مستعمره ای در شمال شرقی سوریه که به کردها داده می شد ، هرگز تحقق نخواهد یافت . حمایت کم رنگ تر کردها از این پروژه ، باعث شده تا عقیده ی آنها برای آنکه این کشور به صورت اسرائیلی درآید که در آن میلیشیایی به مانند یهودیان سال ۱۹۴۸ حضور داشته باشند ، از بین رفته است .

همانگونه که تا کنون متذکر شده ایم ، کردستان تنها در مرزبندی های سال ۱۹۲۰ که در کنفرانس سور به وجود آمد ، و این مرز هارا در ترکیه و نه جای دیگر مشخص نمود
قرار گرفته است . [5] ایالات متحده و فرانسه ،تا چند هفته ی گذشته قصد داشتند کشور کردستان را در سرزمین های عرب به وجود آورند ، و آن را تحت کنترل سازمان ملل قرار دهند که در آن وزیر سابق امور خارجه ی فرانسه برنارد کوشنر ، [6] رهبری خواهد نمود

دوم - استراتژی سبروسکی

پروژه ایالات متحده از ده سال پیش ، برای به وجود آوردن ٬٬ خاور میانه ی بزرگ ٬٬ تحقق نخواهد یافت . این پروژه توسط آدمیرال آرتور سبروسکی به وجود آمد ، و هدف آن نابود سازی کلیه ی ساختارهای دولتی در این منطقه بود ، که در آن اسرائیل ، اردن و لبنان مستنثا می شدند [7] . این طرح ، که در افغانستان و لیبی آغاز شد و همواره ادامه دارد ، اما نتوانسته در سوریه اجرا شود .

از این رو ارتش ایالات متحده به خرج مالیات دهندگان این کشور ، برای منافعی سرمایه گذاران جهانی ، حتا سرمایه گذاران ایالات متحده - نخواهد جنگید .

سوم -برتری نظامی ایالات متحده

نظم جهانی در دوران پس از گذر از اتحاد جماهیر شوروی که بر پایه ی برتری نظامی ایالات متحده به وجود آمده بود ، اکنون نابود شده است . حتا اگر پذیرفتن این مطلب سخت باشد، چیزی از صورت قضایا کم نمی کند . فدراسیون روسیه ، هم اکنون به لحاظ قرار داد های معمول ( از ۲۰۱۵ ) قوی تر شده ، از لحاظ اتمی نیز مقام اول را دارد ( از ۲۰۱۸ ) [8] . اینکه ارتش روسیه کمتر از یک سوم ارتش ایالات متحده سرباز دارد ، و از قشون کمتری در خارج از مرزهای خود برخوردار می باشد ، امپریالیست بودن مسکو را رد می کند .

برندگان و بازندگان

جنگ علیه سوریه در ماه های آینده پایان خواهد یافت ، علت آن عدم وجود سربازان مزدور می باشد . انتقال سلاح توسط برخی از کشورها از سوی ( ک ک ار ) می تواند در ادامه ی جنایات نقش داشته باشد ، اما امید تغییر در جریانات را نمی دهد .

بدون شک ، برندگان این جنگ سوریه ، روسیه و ایران می باشند ، در حالی که بازندگان شامل ۱۱۴ کشورمی باشند که خود را ٬٬ دوستداران سوریه ٬٬ نامیده اند. برخی از آنها برای تغییر سیاست خارجی خود منتظر نماندند . مانند امارات متحد عربی که به زودی سفارت خود را در دمشق بازگشایی خواهد کرد.

موضوع مربوط به ایالات متحده کمی پیچیده تر است . دولت بوش پسر و اوباما مسئولیت این جنگ را به عهده دارند . آنها طراح آن و در کادر جهان تک قطبی عمل کردند . اما در کارزار انتخاباتی خود ، دونالد ترامپ این دو دولت را به عدم حمایت از شهروندان ایالات متحده و همکاری با سرمایه گذاران فراملیتی متهم کرده بود . زمانی که دونالد ترامپ به مقام ریاست جمهوری رسید ، پیوسته تلاش کرد تا کشورش دست از حمایت عناصر جهادی بردارد و سربازان را از خاور میانه ی بزرگ بیرون بکشد . به قولی می توان او را از پیروزمندان این جنگ نامید ، چرا که باعث شده تا کشورش از پرداخت غرامت جنگی برای موسسات فراملیتی کنار گذاشته شود [9] . برای او لزوم هدایت نیروهای ارتش برای دفاع از سرزمین خود در اولیت قرار دارد ، تا سیستم امپریالیستی را به طور کلی کنار بگذارد و کشورش را به سمت تحولات اقتصادی هدایت کند .

افغانستان

از چند ماه پیش ، ایالات متحده به طور پنهانی با نیروهای طالبان وارد مذاکره شده تا آنها را از افغانستان بیرون بکشد . نخستین دور از مذاکرات با سفیر زالمای خلیلزاد در قطر برگذار شد . دور دوم مذاکرات، در امارات متحد عربی آغاز شده است . به همراه نمایندگان ایالات متحده و طالبان ، عربستان سعودی و امارات متحد عرب و پاکستان نیز حضور دارند . نماینده ای از دولت افغانستان با امید شرکت در این جلسه به قطر سفر کرده است .

از هفده سال پیش ایالات متحده و انگلستان افغانستان را اشغال کرده اند ، که به لحاظ رسمی این موضوع را به حادثه ی ۱۱ سپتامبر مربوط می سازند . با این وجود ،مذاکرات آنها به سال ۲۰۰۱ در برلن و ژنو باز می گردد . و هدف آن ایجاد ثبات در این کشور نبوده است ، بلکه خواسته ی آنها بهره برداری اقتصادی بوده ، که برای این منظور نابودی کلیه ی ساختارهای دولتی مد نظر قرار داشته . این نابود سازی هر روز به وخامت اوضاع افزوده است .

باید یادآوری نمود که مصیبت وارد شده بر افغانستان از زمان ریاست جمهوری کارتر آغاز شده است . مشاور امنیتی او زیبینو برژنسکی از اخوان مسلمین و اسرائیل برای حمله به دولت کمونیستی افغانستان درخواست کمک نمود [10] . دولت افغانستان از ترس ، به اتحاد جماهیر شوروی رو آورد تا بتواند نظم را کشور خود برقرار سازد . اما جنگی چهارده ساله به همراه جنگی داخلی روی داد که در ادامه انگلستان و ایالات متحده این کشور را به اشغال خود در آوردند .

پس از چهل سال ویرانی ، پرزیدنت ترامپ اعلام کرده که حضور نظامی ایالات متحده نمی تواند راه حلی برای افغانستان باشد .

ژنرال جیمز متیس مسئول جدا سازی نیروهای نظامی ایالات متحده از عناصر جهادی شده ، اما ائتلاف موجود با ایالات متحده را نباید از بین ببرد.

جایگاه امروزی ایالات متحده در جهان

با خروج نیمی از نیروهای ایالات متحده که به طور قانونی در افغانستان حضور دارند ، و همچنین آنهایی که به طور غیر قانونی در سوریه می باشند ، پرزیدنت ترامپ تصمیم گرفته تا به وعده ی انتخاباتی خود عمل کند . هنوز تعداد هفت هزار نیرو در این مناطق مستقر می باشند .

در چارچوب نامه ای که ژنرال ماتیس در نامه ی استعفای خود نوشته آمده است [11] :

٬٬ یکی از عقاید اساسی من پیوسته آن بوده که قدرت ما به صورت یک ملت به طور تنگاتنگی با نیروی سیستم یگانه ی ما و ائتلافی که با متحدان خود داریم باقی بماند . با وجود آنکه ایالات متحده به صورت ملتی است که وجود آن در جهان آزاد غیر قابل اجتناب می باشد ، ما نمی توانیم منافع خود را حفظ کنیم و به طور موثر این نقش را بدون حفظ اتحادهای محکم ایفا نماییم و نسبت به این متحدان احترام قائل شویم . به مانند شما من نیز گفته ام نیروهای نظامی ایالات متحده نباید به صورت ژاندارم جهانی عمل کنند. و بجای آن ما باید از ابزار نیروی آمریکا برای حفظ امنیت مشترک به خصوص شراکت های موثر متحدانمان اقدام کنیم . ۲۹ کشور که در آنها دموکراسی رعایت شده نیروی خود را در مسئولیت مبارزه در کنار ما پس از حادثه ی ۱۱ سپتامبر علیه ایالات متحده نشان داده اند . ائتلافی که علیه داعش با کمک ۷۴ دولت تشکیل شده ، این موضوع را ثابت می کند [12] ٬٬ .

به بیان دیگر ، جیمز متیس از خروج نیروهای ایالات متحده از افغانستان و سوریه ایراد نمی گیرد ، اما پیامد آن که عبارت است از : انحلال ائتلاف به وجود آمده با ایالات متحده و امکان فرو پاشی سازمان ناتو را متذکر می شود . برای وزیر دفاع ، ایالات متحده باید بتواند به متحدان خود اطمینان خاطر بدهد و به آنها نشان بدهد که به اعمال خود واقف است و قدرتی قوی تر دارد . این در حالی است که برای رئیس جمهور این قدرت باعث زوال خواهد بود . ایالات متحده تا کنون نخستین جایگاه اقتصادی خود را به خاطر چین از دست داده ، و هم اکنون قدرت نظامی آنها در پس روسیه قرار دارد .آنها نباید مانند آدم یک چشمی در برابر کورها عمل کنند و بهتر است به مشکلات خود بپردازند .

در این رابطه جیمز متیس عملکردی بسان نظامیان دارد . او می داند کشوری بدون داشتن متحدین شکست خواهد خورد . اما نظر دونالد ترامپ بیشتر شبیه به مدیران و گرداندگان موسسات می باشد . و می خواهد کلیه ی مواردی که باعث رکود و تهدید آنها خواهند شد از میان بردارد .

ترجمه توسط
Sylvia Bejanian

[1Cobra II : The Inside Story of the Invasion and Occupation of Iraq, Michael Gordon & Bernard Trainor, Atlantic Book, 2006.

[2ISIS is US: The Shocking Truth Behind the Army of Terror, George Washington’s Blog, Wayne Madsen, Webster Griffin Tarpley, Syrian Girl Partisan, Progressive Press, 2016.

[3“روابط بین الملل : آرامش قبل از کدامین طوفان ؟”, بوسيله ى تی یری میسان‬, ترجمه Sylvia Bejanian, شبکه ولتر, 17 اكتبر 2018, www.voltairenet.org/article203553.html

[4« Pourquoi les États-Unis déguerpissent soudain de Syrie ? », par Valentin Vasilescu, Traduction Avic, Réseau Voltaire, 20 décembre 2018.

[5“پروژه های کردستان”, بوسيله ى تی یری میسان‬, ترجمه آمادور نویدی, شبکه ولتر, 21 سپتامبر 2016, www.voltairenet.org/article193368.html

[6“برنارد کوشنر به طور غیر قانونی وارد سوریه شد ”, ترجمه Sylvia Bejanian, شبکه ولتر, 21 دسامبر 2018, www.voltairenet.org/article204438.html

[7The Pentagon’s New Map, Thomas P. M. Barnett, Putnam Publishing Group, 2004. « Le projet militaire des États-Unis pour le monde », par Thierry Meyssan, Haïti Liberté (Haïti) , Réseau Voltaire, 22 août 2017.

[8Vladimir Putin Address to the Russian Federal Assembly”, by Vladimir Putin, Voltaire Network, 1 March 2018. “انبار جنگ افزار هسته ای نوین روسیه و بازگشت به جهان دو قطبی”, بوسيله ى تی یری میسان‬, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 12 مارس 2018, www.voltairenet.org/article200035.html. « Les moyens russes de Défense hypersonique », par Valentin Vasilescu, Traduction Avic, Réseau Voltaire, 28 mai 2016.

[9“فشار بر شرکت های فراملیتی برای باز سازی سوریه؟”, بوسيله ى تی یری میسان‬, ترجمه Sylvia Bejanian, شبکه ولتر, 15 اوت 2018, www.voltairenet.org/article202467.html

[10« Brzezinski : "Oui, la CIA est entrée en Afghanistan avant les Russes …" », par Zbigniew Brzeziński, Le Nouvel Observateur (France) , Réseau Voltaire, 15 janvier 1998. Charlie Wilson’s War: The Extraordinary Story of the Largest Covert Operation in History, George Crile III, Atlantic Monthly Press, 2003.

[11Resignation letter from James Mattis”, by James Mattis, Voltaire Network, 20 December 2018.

[12“One core belief I have always held is that our strength as a nation is inextricably linked to the strength of our unique and comprehensive system of alliances and partnerships. While the US remains the indispensable nation in the free world, we cannot protect our interests or serve that role effectively without maintaining strong alliances and showing respect to those allies. Like you, I have said from the beginning that the armed forces of the United States should not be the policeman of the world. Instead, we must use all tools of American power to provide for the common defense, including providing effective leadership to our alliances. 29 democracies demonstrated that strength in their commitment to fighting alongside us following the 9-11 attack on America. The Defeat-ISIS coalition of 74 nations is further proof.”