Η τελική ανακοίνωση της συνόδου κορυφής στο Σαρμ ελ-Σέιχ, που έφερε μαζί την ΕΕ και τον Αραβικό Συνδέσμο, στις 24 και 25 Φεβρουαρίου 2019, εκδηλώνει σαφώς την αντίθεση στη «συμφωνία του αιώνα» του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ [1].
Θεωρώντας ότι η αραβοϊσραηλινή διένεξη σέρνεται και κανένα από τα μέρη δεν το έχει λύσει, ο Λευκός Οίκος προσπάθησε μια ρεαλιστική προσέγγιση που δεν λαμβάνει υπόψη το διεθνές δίκαιο αλλά την πραγματικότητα στο έδαφος. Ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Τραμπ, ο γαμπρός του Jared Kuschner, σχεδίασε ένα σχέδιο που έχει εξελιχθεί και για το οποίο τίποτα δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Φαίνεται ωστόσο ότι βασίζεται στη δημιουργία μιας ενιαίας παλαιστινιακής οντότητας υπό τη χορηγία της Σαουδικής Αραβίας (και όχι πλέον της Ιορδανίας), σε πολύ ισχυρή στήριξη για την οικονομική ανάπτυξη που θα χρηματοδοτηθεί από τα κράτη του Κόλπου (και όχι από τους Δυτικούς), καθώς και στην αναγνώριση πολλών ισραηλινών προσαρτήσεων.
Στην τελική ανακοίνωση τους, η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος κάνουν ρητή αναφορά στο διεθνές δίκαιο ως την κόκκινη γραμμή του αραβο-ισραηλινού ζητήματος. Ωστόσο, σε όλα τα πρόσφατα κείμενα της Ένωσης, δεν γίνεται λόγος πλέον για διεθνή δίκαιο, αλλά για "λύσεις βασισμένες σε κανόνες του δικαίου" (που μπορεί να είναι αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο). Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, για τις δηλώσεις για τη Βενεζουέλα. Επιστρέφοντας στην κλασσική ορολογία, η Ένωση και ο Σύνδεσμος αντιτίθενται εκ των προτέρων στη λύση που επινοήθηκε από τον Λευκό Οίκο.
Αυτή η σύνοδος κορυφής χαρακτηρίστηκε από την απουσία του ιρανικού ζητήματος και την ισχυρή παρουσία της Γερμανίας, που εκπροσωπήθηκε από την καγκελάριο Angela Merkel, στην αραβική σκηνή.
[1] “Sharm El-Sheikh summit declaration”, Voltaire Network, 25 February 2019.
