آقای رئیس، آقای دبیرکل، نمایندگان محترم، خانم ها و آقایان، ما در تقاطع بین جنگ و صلح، بین آشفتگی و یکپارچگی، و بین ترس و امید گردهم آمده ایم. در سراسر جهان، نشان هایی از پیشرفت دیده می شوند. سایه جنگ جهانی که هنگام تأسیس این نهاد وجود داشت اکنون کنار رفته است، و چشم انداز جنگ بین قدرت های بزرگ کاهش یافته است. شمار کشورهای عضو بیش از سه برابر افزایش یافته است، و مردمان بیشتری تحت حاکمیت دولت های منتخب خود زندگی می کنند.

صدها میلیون نفر از زندان فقر رهایی یافته اند و نسبت آنهایی که در فقر مفرط زندگی می کنند به نیم کاهش یافته است. و اقتصاد جهانی پس از وخیم ترین رکود مالی زندگی ما همچنان در حال قوی تر شدن است....

*****

با اینحال ناآرامی فراگیری در جهان ما وجود دارد، و این حس که همان نیروهایی که ما را گردهم آوردند اکنون خطرهای تازه ای به وجود آورده اند، و مصون نگه داشتن خود را در برابر نیروهای جهانی برای هر کشور دشوار کرده اند.

درحالیکه اینجا گرد آمده ایم، شیوع ابولا نظام های بهداشت عمومی را در غرب آفریقا از پا در آورده است و خطر شیوع سریع آن فرای مرزها وجود دارد . تهاجم روسیه در اروپا یادآور روزهایی است که کشورهای بزرگ در پی انگیزه وسعت بخشیدن به قلمروهایشان، کشورهای کوچک را تصرف می کردند. وحشیگری تروریست ها در سوریه و عراق ما را وادار می کند به عمق تاریکی نگاه کنیم.

هر یک از این مشکلات مستلزم توجه ضروری ما ست. ولی آنها همچنین نشان هایی از یک مشکل بزرگتر هستند: شکست نظام بین المللی ما در هم گام ماندن با یک جهان به هم پیوسته. ما به عنوان یک گروه به اندازه کافی در ظرفیت بهداشت عمومی در کشورهای در حال توسعه سرمایه گذاری نکرده ایم. در مواقع دشوار اغلب از به اجرا گذاشتن معیارهای بین المللی بازمانده ایم. و با نابردباری، فرقه گرایی و ناامیدی که افراط گرایی خشونت آمیز را در بسیاری از مناطق جهان تقویت می کند، با قدرت کافی برخورد نکرده ایم.

نمایندگان محترم، ما که به عنوان ملل متحد گرد هم آمده ایم با یک انتخاب روبرو هستیم. ما می توانیم نظام بین المللی را که باعث پیشرفت های بسیار زیادی شده تجدید کنیم، یا می توانیم اجازه دهیم موج بی ثباتی ما را به عقب براند. ما می توانیم بر مسئولیت جمعی خود در مواجهه با مشکلات جهانی تاکید ورزیم یا اجازه دهیم بی ثباتی فزاینده ما را در خود فرو ببرد.

برای آمریکا، انتخاب روشن است: ما امید را در برابر ترس برمی گزینیم. ما به آینده نه به عنوان آنچه از اختیارمان خارج است، بلکه به عنوان آنچه که می توانیم از راه هماهنگی و تلاش های جمعی، شکل بهتری به آن بدهیم، می نگریم. ما در مورد امور بشری تقدیرگرایی یا بدبینی را رد می کنیم. انتخاب ما این است که برای جهان، بصورتی که باید باشد، آنچه فرزندان ما شایسته آن هستند تلاش کنیم....

*****

این به یک مسئله مرکزی برای عصر جهانی ما می پردازد: آیا مشکلاتمان را با روحیه منافع و احترام متقابل با یکدیگر حل خواهیم کرد، یا در رقابت های مخرب گذشته فرو خواهیم رفت. وقتی کشورها زمینه مشترکی را برای همکاری پیدا می کنند- نه بر اساس قدرت بلکه بر مبنای اصول - آنوقت می توانیم به پیشرفت های چشمگیری دست یابیم.

*****

آمریکا به عنوان بخشی از تعهد ما به توقف گسترش سلاح های هسته ای و تضمین صلح و امنیت در جهانی عاری از اینگونه سلاح ها، در پی یک راه حل دیپلماتیک برای مسئله هسته ای ایران است. این امر تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که ایران این فرصت تاریخی را دریابد. پیام من به رهبران و مردم ایران ساده و ثابت بوده است: اجازه ندهید این فرصت از دست برود. ما می توانیم به راه حلی دست یابیم که نیازهای انرژی شما را برآورده کرده و در عین حال جهان را از صلح آمیز بودن برنامه هسته ای شما مطمئن سازد.

*****

... اگر فراتر از مرزهای خود نگاه کنیم، اگر یک تفکر جهانی داشته باشیم و با مشارکت اقدام کنیم، می توانیم مسیر این قرن را ترسیم کنیم، همانطور که پیشنیان ما عصر پس از جنگ جهانی دوم را رقم زدند.

ولی چنانکه به آینده می نگریم، یک مسئله ممکن است به چرخه مناقشاتی تبدیل شود که پیشرفت ها را مختل خواهد کرد، و آن سرطان افراط گرایی خشونت آمیز است که بسیاری از نقاط جهان عرب را ویران کرده است....

ما هر گونه پیشنهاد برای برخورد تمدن ها را رد می کنیم. اعتقاد به جنگ مذهبی دائمی پناهی گمراه کننده برای افراط گرایانی است که قادر به ساختن یا خلق هیچ چیز نیستند، و در نتیجه تنها به تعصب و تنفر رو می آورند. و بدون اغراق می توان گفت که آینده انسانیت به اتحاد ما علیه کسانی که بر اساس گسل های قبیله یا فرقه؛ نژاد یا مذهب بین ما تفرقه می اندازند، بستگی دارد.

*****

هیچ خدایی از این ترور نمی گذرد. هیچ اجحافی این اقدام ها را توجیه نمی کند. هیچ منطق و هیچ مذاکره ای با این نوع شرارت امکان پذیر نیست. تنها زبانی که چنین آدم کشانی می فهمند زبان زور است. بنا بر این ایالات متحدۀ آمریکا با یک ائتلاف گسترده به منظور برچیدن این شبکۀ مرگ همکاری خواهد کرد.

در این تلاش ما تنها عمل نمی کنیم و قصد این راه هم نداریم که سربازانی را برای اشغال سرزمین های خارجی بفرستیم. به جای آن، ما از عراقی ها و سوری هایی که برای باز پس گرفتن جوامع خود می جنگند حمایت می کنیم. ما از قدرت نظامی خود در پیکاری از حملات هوایی برای عقب راندن داعش استفاده می کنیم. ما نیروهایی را که علیه این تروریستها در میدان می جنگند آموزش می دهیم و تجهیز می کنیم. ما برای قطع تأمین مالی آنها و متوقف ساختن جریان رفت و آمد جنگجویان در منطقه خواهیم کوشید. و تا کنون بیش از 40 کشور پیشنهاد پیوستن به این ائتلاف را داده اند....

*****

به عنوان یک جامعه بین المللی، باید با تمرکز بر چهار زمینه به این چالش بپردازیم.

نخست، گروه تروریستی موسوم به داعش باید تضعیف و در نهایت نابود شود. ...

دوم، برای دنیا، بویژه برای جوامع مسلمان، زمان آن فرارسیده است که با صراحت، قوت و استمرار دیدگاه سازمانهایی مانند اقاعده و داعش را رد کنند. این یکی از وظایف همۀ ادیان بزرگ است که ایمان صادقانه را با دنیای مدرن و چند فرهنگی تطبیق دهند. هیچ کودکی با احساس نفرت زاده نمی شود؛ و نباید به هیچ کودکی در هیچ جا آموخت که از مردم دیگر متنفر باشد....

*****

دیدگاه داعش یا القاعده یا بوکو حرام اگر پیوسته افشا و بروشنی رد شود و با آن مقابله به عمل آید پژمرده شده و از میان خواهد رفت.

سوم، ما باید به چرخه مناقشات - به ویژه مناقشات فرقه ای - که شرایطی را که تروریست ها از آن سوء استفاده می کنند به وجود می آورد، رسیدگی کنیم.

*****

زمان آن فرارسیده است که رهبران سیاسی و مدنی و مذهبی ستیزهای فرقه ای را رد کنند. بگذارید بی پرده صحبت کنیم: این جنگی است که در آن هیچکس برنده نیست.

*****

چهارمین و آخرین نکتۀ من نکتۀ ساده ای است: کشورهای جهان عرب و مسلمان باید توجهشان را بر توانایی بالقوه خارق العادۀ مردم خود، بویژه جوانان، متمرکز کنند.

و در اینجا من میل دارم به طور مستقیم با جوانان در سراسر دنیای مسلمان سخن بگویم. شما به یک سنت بزرگ تعلق دارید که حامی آموزش و نوآوری و کرامت زندگی، و نه جهل و ویرانگری و جنایت است. کسانی که شما را از این مسیر منحرف می سازند، به جای دفاع از این سنت به آن خیانت می کنند.

شما نشان داده اید که وقتی جوانان ابزارهای موفقیت را در اختیار داشته باشند- مدارس خوب، آموزش در ریاضیات و علوم، اقتصادی که پرورش دهندۀ خلاقیت و کار آفرینی باشد- در آن صورت جوامع شکوفا خواهند شد. بنا بر این آمریکا با کسانی که این دیدگاه را ترویج می کنند مشارکت خواهد کرد.

در جایی که زنان در سیاست یا اقتصاد یک کشور مشارکت کامل دارند، احتمال موفقیت جوامع بیشتر است. و به همین دلیل است که ما از مشارکت زنان در مجالس قانونگذاری و فرایندهای صلح، در مدارس و در اقتصاد حمایت می کنیم.

*****

حال در نهایت وظیفۀ رد فرقه گرایی و افراط گرایی وظیفۀ ای است که به یک نسل تعلق می

گیرد و وظیفه ای است که خود مردم خاورمیانه باید به آن بپردازند. هیچ قدرت خارجی نمی تواند در قلبها و مغزها دگرگونی ایجاد کند. ولی مشارکت آمریکا عمراه با احترام و سازندگی خواهد بود.

*****

این آن کاری است که آمریکا برای انجامش آمادگی دارد: اقدام علیه تهدیدهای بلافاصله و در همان حال پیگیری دنیایی که در آن نیاز به چنین اقدامی کاهش یافته باشد. ایالات متحده هرگز از دفاع از منافع خود دست برنخواهد داشت، ولی ما همچنین از وعده این نهاد و اعلامیۀ جهانی حقوق بشر آن– این مفهوم که صلح تنها به معنی غیبت جنگ نیست- بلکه به معنی حضور یک زندگی بهتر است- دست بر نمی داریم....

*****

در این نقطه عطف، من می توانم به شما قول دهم که ایالات متحده از آنچه که باید انجام شود منحرف و بازداشته نخواهد شد. ما وارث یک میراث افتخارآمیز آزادی هستیم، و به خاطر حفظ این میراث برای نسل های آینده برای انجام هر کاری که لازم باشد آماده ایم. من شما را به پیوستن به این رسالت مشترک به خاطر کودکان امروز و فردا دعوت می کنم.