تحمیل پروژه ی سیاست جهانی به مناسبت کووید -۱۹

مستقل از اینکه بیماری کووید-۱۹ طبیعی است یا ساختگی ،فرصتی شده تا گروه های فراملیتی به طور ناگهانی پروژه ی سیاسی خود را بدون بحث و معرفی ، تحمیل نمایند.

در طی چند هفته ، دولت های به اصطلاح دموکراتیک تمام آزادی های اساسی جامعه ی خود را به حالت تعلیق درآوردند : با جریمه و یا زندان ، اجازه ندادند تا مردم در نشست ها و تظاهرات شرکت کنند . دبستان اجباری برای کودکان زیر ۱۶ سال به طور موقت بسته شد . میلیون ها کارگر از شغل خود محروم شدند و در صف بیکاران قرار گرفتند .صدها هزار موسسه با احکام قانونی مجبور شدند کار خود را تعطیل کنند و نتوانند آن را بازگشایی نمایند.

دولت ها بدون آمادگی قبلی موسسات را به دورکاری مجبور ساختند . تمام ارتباطات شبکه های اینترنتی بلافاصله توسط سیستم ( اشلون) ضبط شد . اینگونه ٬٬ پنج چشم٬٬ ( استرالیا- کانادا- زلاند نو- انگلستان – ایالات متحده ) آرشیو کاملی در اختیار گرفتند تا رازهای تمام صنایع اروپایی را دریابند . اما برای این کار بسیار دیر شده .

هیچ یک از تغییرات اجتماعی توجیه پزشکی ندارند . در هیچ کتاب بیماری های همه گیر تا کنون اشاره به ٬٬ حبس خانگی اجباری ٬٬ برای مبارزه با بیماری نشده است .
حاکمین سیاسی دولت های عضو اتحادیه ی اروپا در برابر اعداد جنون آمیز آمار کشته ها در کشورشان فلج شدند [1]. سپس ، در برابر راه حلی که گروه های فشار و اعضای نشست اقتصادی داووس و کنفرانس امنیتی مونیخ بر آنها تحمیل کردند ، آرام شدند [2].

خانه نشین کردن اجباری ، پانزده سال پیش در دولت بوش طراحی شد . نه به صورت وسیله ی حفظ سلامت مردم ، بلکه برای نظامی ساختن جامعه ی ایالات متحده در صورت حمله ی بیو-تروریستی . آنها هم اکنون این پروژه را در اروپا تحمیل کرده اند.

طرح اولیه ، بیست سال پیش به وسیله ی رئیس لابراتوار دارویی گیلاد ساینس مطرح شد . دونالد رامسفلد پیش بینی میکرد ایالات متحده را برای سیاست مالی سازی جهانی اقتصاد آماده نماید .موضوع ایجاد نظام جدیدی در جهان به صورت تقسیم نمودن جغرافیایی مسئولیت هر یک از دست اندر کاران بود. مناطقی که به لحاظ اقتصاد جهانی هنوز ادغام نشده بودند باید از داشتن حکومت محروم باشند و تنها به صورت مخازن منابع اولیه درآیند . مناطق پیشرفته (اتحادیه ی اروپا ، روسیه و چین ) ، باید مسئولیت تولید را داشته باشند ، و ایالات متحده به تنهایی صنایع نظامی را در دست بگیرد و به صورت پلیس جهانی عمل کند .

برای نیل به این هدف ، گروه وابسته به یک اتاق فکری به وجود آمد که
نام داشت تا پروژه ی برای قرن جدید آمریکایی راAmerican Enterprise Institute
به وجود آورد . این گروه بی پرده بخشی از برنامه ی خود را اعلام نمود ، برنامه ای که در آن بسیاری از سرمایه گذاران بزرگ کارزار ریاست جمهوری جرج بوش پسر را حمایت می کردند . در روز ۱۱ ماه سپتامبر در ساعت ده صبح ، دو هواپیمای مسافر بری به برج های دوقلو که مرکز تجارت جهانی نیویورک بوده برخورد کردند . بلافاصله برنامه ی ادامه ی اعلام شد . با وجود آنکه وضعیت مطابق با پیش بینی های نوشته ها نبود . رئيس COGدولت
بوش به یک پایگاه نظامی منتقل شد . اعضای کنگره واکیپ آنها به بانکری با فاصله ی ۴۰ کیلومتری واشنگتن منتقل شدند . و برنامه ی ادامه ی دولت محرمانه که رامسفلد عضو آن بود تا پایان وقت آن روز، مسئول مدیریت حکومت شد .

با بهره گیری از شوک روانی آن روز ، این گروه توانست کد ضد تروریستی عظیم خود راکه که USA Patriot Actاز مدت ها پیش آماده کرده بود به اجرا بگذارد که عبارت بود از
که به شبکه ی وسیع اطلاعات داخلی منتهی می شد که شامل
می شد. به این صورت ماموریت نیروهای نظامی مطابق با Homeland Security
تقسیمات جهانی کار انجام شد ( دکترین سبروسکی ) ، به این ترتیب ٬٬ جنگ بی پایان ٬٬ آغاز شد . ما در دنیایی که آنها طی دو دهه طراحی کردند به مانند یک کابوس زندگی می کنیم .

چنانچه متوجه این موضوع نباشیم ، گروه فعلی ، که دکتر ریچارد حتچت عامل اصلی آن می باشد ، این برنامه را از سوی ایالات متحده به اروپا تحمیل می کند . این برنامه به کلیه ی مکالمات تلفن همراه دست رسی خواهد داشت تا بتواند روابط ما را با دیگران شناسایی کند ، و بتواند اقتصاد بخش هایی را از بین ببرد و قدرت تولید را به سمت صنایع نظامی بکشاند ، همچنین به جهانیان بقبولاند که چین مسئول بیماری همه گیر بوده و باید تحت نظر قرار بگیرد .

چنانچه مراقب نباشیم ، سازمان ناتو که تصور می کردیم در مرگ مغزی قرار گرفته ، بار دیگر سازماندهی خود را آغاز می کند . این بار دامنه ی وسعت خود را از اقیانوس آرام آغاز می کند و استرالیا را با خود همراه می سازد [3].

چنانچه مراقب نباشیم ، مدرسه به وسیله آموزش در خانه جایگزین خواهد شد . کودکان ما به صورت طوطیانی در خواهند آمد که فاقد تفکر انتقادی خواهند بود ، و با وجود دانسته های اکتسابی ، فاقد شعور و منطق خواهندشد .
در دنیای جدیدی که برای اروپاییان و اتحادیه ی اروپا طراحی کردند ، رسانه های بزرگ دیگر توسط صنایع نفتی سرمایه گذاری نخواهند شد ، بلکه کارخانه ی بزرگ دارو سازی آنها را تامین مالی خواهد کرد . به ما می قبولانند که تمام این راه کار ها درست بوده . دستگاه های تحقیقاتی به رسانه های ناسازگار ، تنها به واسطه ی امضا کنندگان مقالات اعتبار قائل می شوند و کیفیت تفکر آنها مورد نظر نخواهد بود .

هنوز فرصت کافی برای جلوگیری از این اقدامات باقی مانده .