شورای امنیت سازمان ملل از پنج عضو دائم تشکیل یافته است ( ایالات متحده ، فدراسیون روسیه ، فرانسه ، جمهوری خلق چین ، انگلستان و ایرلند شمالی ) .همچنین ده عضو منتخب از سوی هیئت عمومی در آن شرکت دارند (گینه ی استوایی ، کویت ، پرو ، لهستان و ساحل عاج که برای سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ انتخاب شده اند . جمهوری دومینیک ، آلمان ، اندونزی ، افریقای جنوبی و بلژیک برای سال های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ انتخاب شده اند ) .

ریاست شورای امنیت هر ماه به یکی از اعضا منتقل می شود . در تقویم سال ۲۰۱۹ و در ماه مارس فرانسه و در ماه آوریل آلمان ریاست آن را به عهده خواهند گرفت .

در ویدیویی مشترک ، المان و فرانسه اعلام کرده اند که هم زمان ریاست شورا را به عهده می گیرند .

در واقع ، هر یک از اعضای دائم و یا نمایندگان آن می توانند در جلسات مدیریت کنند ؛ هر دو سفیر هم زمان ( اعلامیه های را امضا خواهند کرد ) = که به مفهوم اعلامیه های شورا می باشد که فاقد ارزش قضایی است . و هم زمان جلسات بررسی های کلی راه کارهای اجرایی ریاستی که هر کشور بعهده خواهد گرفت را انجام خواهند داد .

سفرای کشورها در هر زمان می توانند از سوی وزیر امور خارجه ی کشور خود تغییر کنند ، و در این تغییرات صدر اعظم آلمان برای آلمان و رئیس جمهور کشور فرانسه برای فرانسه فعالیت خواهند کرد .

این برای نخستین بار است که دو کشور تصمیم گرفتند تا به طور هم زمان ریاست شورای امنیت را به عهده بگیرند . به این ترتیب آنها می توانند از سیاست خارجی خود به طور متقابل حمایت کنند .

آلمان و فرانسه نیروهای نظامی مشترک خود را به ساحل فرستادند ، که در کادر عملیات ایالات متحده قرار دارد و از سوی جی ۵ ساحل ( تشکیل یافته از موریتانی ، مالی ، بورکینا فاسو ، نیجر و چاد ) تایید شده است . ماموریت رسمی آنها مبارزه با تروریزم می باشد ، اما با این حال در ۵ و ۶ ماه فوریه ۲۰۱۹ ، آنها در مقابل مخالفان رئیس جمهور چاد ایدریس دبی ، عملیاتی انجام دادند .

این دو کشور به طور غیر قانونی ، نیروهای ویژه ای به سوریه و سرزمین هایی که به طور غیر قانونی از سوی ایالات متحده و نیروهای کرد اشغال شده فرستاده اند ، که مدعی مبارزه با داعش و القاعده در ادلیب می باشند .

ترجمه توسط
Sylvia Bejanian