Διαπραγματεύσεις στο Ομάν

Όλες οι πολιτικές συζητήσεις στον Κόλπο και το Λεβάντε αφορούν σήμερα τη ενδεχομένη υπογραφή, στις 24 Νοεμβρίου μιας συμφωνίας μεταξύ των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, της Γερμανίας και του Ιράν.
Από την ημέρα εκλογής του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ στην προεδρία το 2005, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία προσπαθούν να εμποδίσουν την Ισλαμική Δημοκρατία να εξάγει την επανάσταση της και να αμφισβητήσει την παγκόσμια τάξη.
Γνωρίζοντας ότι οι επιστήμονες της συνεχίζουν, μεταξύ άλλων, την έρευνα για να εφεύρουν ένα νέο είδος μη-στρατιωτικού πυρηνικού σταθμού για να απελευθερώσει τον τρίτο κόσμο από τη «δυτική» κυριαρχία, κατηγορούν χωρίς τη παραμικρή απόδειξη ότι το Ιράν προσπαθεί να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν πλήττουν σοβαρά την ιρανική οικονομία, αλλά και τη γερμανική. Η Κίνα και η Ρωσία μετριάζουν τις συζητήσεις.

Τον Μάιο 2013, άρχισαν κρυφά διμερείς διαπραγματεύσεις στο Ομάν μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Τεχεράνης. Λόγω αυτών των συζητήσεων, απαγορεύτηκε η υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές του επικεφαλής του γραφείου του Αχμαντινετζάντ, Εσφαντιάρ Ραχίμ Mashaei, έτσι ώστε να εκλεγεί ο σεΐχης Χασάν Ροχανί.

Ο Σεΐχης Χασάν Ροχανί ήταν η πρώτη επαφή των Ισραηλινών στην υπόθεση Ιράν-Κόντρας.
Μόλις απαγορεύτηκε η υποψηφιότητα του Mashaei και πριν ακόμη την εκλογή του Σέιχ Χασάν Ροχανί, η Ουάσινγκτον εξέφρασε την καλή θέληση της και οι διαπραγματεύσεις 5 + 1 εξελίχτηκαν θετικά. Η ιρανική αντιπροσωπεία αποδέχτηκε σύντομα την ιδέα να ανοίξει τα κέντρα πυρηνικών ερευνών της στους «δυτικούς» εμπειρογνώμονες.

Ο Σεΐχης Χασάν Ροχανί διαπραγματεύεται έξω από την Ομάδα 5 + 1 απευθείας με την Ουάσιγκτον την πώληση του ιρανικού φυσικού αερίου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι ώστε να μπορεί η τελευταία να απαλλαγεί από το ρωσικό φυσικό αέριο και να κοπεί η στρόφιγγα του ιρανικού φυσικού αερίου προς τους Κινέζους.
Στο περιθώριο των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, συναντήθηκε με τον Αυστριακό ομόλογό του για να διαμορφώσουν ένα σχέδιο χρηματοδότησης της σύνδεσης των ιρανικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με τον αγωγό Ναμπούκο.
Ενώπιον της αντίδρασης της Μόσχας, η οποία καταγγέλλει τις μυστικές διμερείς διαπραγματεύσεις Ιράν-ΗΠΑ, ο ίδιος έδωσε συνέντευξη στο πρώτο ρωσικό κανάλι όπου διαβεβαίωσε ότι η χώρα του δεν έχει πρόθεση να αποκλείσει τη Ρωσία από την ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου.
Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες καθυστερούν τις διαπραγματεύσεις 5 + 1 και συζητούν ταυτόχρονα με τις σαουδαραβικές συνιστώσες.

Τον Οκτώβριο, ο Οδηγός της Επανάστασης, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, εξέδωσε έναν κατάλογο 11 σημείων που η χώρα του δεν μπορεί να διαπραγματευτεί.
Δεν γίνεται λόγος πλέον να διακοπούν οι έρευνες για τη μη- στρατιωτική πυρηνική έρευνα, ούτε για παραίτηση από τον εμπλουτισμό του ουρανίου για μη- στρατιωτική χρήση όποιες και να είναι οι αντίστοιχες παραχωρήσεις.
Με άλλα λόγια, το Ιράν είναι διατεθειμένο να αναστείλει την στρατιωτική πυρηνική ανάπτυξη του, αλλά όχι τη μη-στρατιωτική.
Φέρεται ότι ο Οδηγός έχει ήδη παρεμποδίσει το σχέδιο εκτροπής του ιρανικού φυσικού αερίου, αλλά πρέπει να κάνει παραχωρήσεις.
Όχι μόνο, έτσι ώστε να αρθούν οι διεθνείς κυρώσεις από τις οποίες υποφέρει σοβαρά η χώρα, αλλά κυρίως επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι διατεθειμένες να τον αποσταθεροποιήσουν σε περίπτωση αποτυχίας.
Περισσότερα από 80 δυτικά κανάλια τηλεόρασης στη γλώσσα Φαρσί είναι έτοιμα να επιτεθούν στη χώρα, ενώ οι τρομοκράτες Moudjahines του λαού στρατολογούν τους βομβιστές αυτοκτονίας τους.

Μία εβδομάδα πριν από τη λήξη της προθεσμίας, φαίνεται ότι η Ουάσιγκτον θα αρκεστεί απλά να «παγώσει» την κατάσταση στην περιοχή και δεν θα επιδιώξει να αλλάξει την ισορροπία των δυνάμεων.
Ο αραβικός κόσμος θα μοιραστεί μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας, το καθένα από τα κράτη αυτά θα είναι αντίστοιχα υπεύθυνο για τους σιίτες και τους σουνίτες.

Η κυβέρνηση Ομπάμα φέρεται να έχει διευθετηθεί τη διαδοχή του Βασιλιά Αμπντουλάχ εγγυώμενη στη καθεμία από τις φατρίες των Σάουντ τη κληρονομική διατήρηση των υφιστάμενων προνομίων της.
Φέρεται επίσης να αποδεχθεί τη συνεχιζόμενη επιρροή του Ιράν υπό την προϋπόθεση ότι το τελευταίο θα παραιτηθεί από κάθε επέκταση δια της βίας.

Ήδη, ως ένδειξη καλής θέλησης, οι Χούτις (σιίτες) συμφώνησαν να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην Υεμένη με τα σουνιτικά κόμματα.
Ιδιαίτερα, μετά τη κατάληψη της πρωτεύουσας, σταμάτησαν την προέλαση τους αφήνοντας το Άντεν στα χέρια των αντιπάλων τους.
Με αυτόν τον τρόπο, παραιτούνται από το στενό του Μπαμπ ελ-Μαντέλ και τον έλεγχο της Ερυθράς Θάλασσας.

Εάν εγκριθεί η συμφωνία Ιράν-ΗΠΑ και επικυρωθεί επισήμως από τους 5 + 1, όλες οι τοπικές παρατάξεις θα έβρισκαν επιτέλους ευκαιρία να ανασάνουν μετά από χρόνια αναταραχών.
Αλλά δεν θα λυθεί κανένα βασικό πρόβλημα.

Οι Σουνίτες θα αναγκαστούν να θεωρήσουν για πάντα τους Γουαχαμπιτούς ως μουσουλμάνους, ενώ οι Σιίτες θα πρέπει να αποδεχθούν την ιρανική εξουσία, ακόμη και αν η Τεχεράνη έχει ήδη παγώσει τα ιδανικά του Ιμάμη Χομεϊνί.

Δεν θα υπάρχουν ούτε νικητές ούτε νικημένοι, αλλά θα ηττηθούν ορισμένοι παράγοντες, στο δικό τους στρατόπεδο.
Μεταξύ των άλλων, η Τουρκία που θα χάσει την επιρροή της μεταξύ των σουνιτών, τιμωρημένη για τις εμμονές της εναντίον της Συρίας.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, το πάγωμα της κατάστασης στον αραβικό κόσμο θα τους επιστρέψει να επικεντρώσουν τη στρατιωτική τους δύναμη κατά της Ρωσίας και της Κίνας.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά