حملۀ تروریستی ژانویه و نوامبر 2015 در پاریس بانیان آن چه کسانی بودند ؟

بر اساس نسخۀ رسمی، حملات تروریستی در ژانویه و نوامبر 2015 در پاریس توسط القاعده در شبه جزیرۀ عربستان برای عملیات علیه هیئت نویسندگان شارلی هبدو Charlie-Hebdo هدایت شده، و تمام حملات تروریستی دیگر توسط داعش صورت گرفته است.

مقامات اعلان کردند که نخستین حمله در همآهنگی با حمله به فروشگاه بزرگ پورت دو ونسن Porte de Vincennes صورت گرفته، گر چه، همچنان به گفتۀ مقامات، هر دو سازمان دشمن یکدیگر هستند و هیچ تردیدی در مورد اعلان بازشناسی أمیدی کولیبالی Amedy Coulibaly در وابستگی اش به داعش وجود ندارد.

بر اساس افشاگری های رویترز سلاح هائی که تروریست ها در نوامبر به کار برده اند ساخت کارخانۀ کرونا زاستاوا Crvena Zastava واقع در کراگوژواک (در صربستان) [1] بوده است. آسوشتدپرس و روزنامۀ محلی فلوریدای جنوبی «پالم بیچ پست» (Palm Beach Post) بر این باور بوده اند که یکی از تپانچه های صربی توسط Century International Arms یک کارخانۀ اسلحه سازی در فلوریدا وابسته به سازمان سیا [2] منتقل شده است، ولی آسوشیتد پرس ( و نه روزنامۀ محلی) گزارش خود را پس گرفته است [3]. .

به گزارش روزنامۀ کروآتی سلوبودنا دالماسیژا، سلاح های به کار برده شده در حملات تروریستی ژانویه علیه فروشگاه بزرگ و سلاح های دیگری که در حملات نوامبر مورد استفادۀ تروریستها قرار گرفته ساخت کارخانۀ کرونا زاستاوا بوده و در فرانسه از طریق همان دلال اسحله یعنی کلود هرمان Claude Hermant [4] فروخته شده است.

خوانندگان ما به یاد دارند که در سال 1998، شبکۀ ولتر فعالیت های شگفت آوری را در سرویس امنیتی جبهۀ ملی (دست راستی های افراطی فرانسه)، بخش حفاظت امنیتی کشف کرده بود. مأموران پرونده هائی تشکیل داده بودند و آدرس محل سکونت شخصیت های مختلفی را شناسائی و در پرونده به صورت آرشیو جمع آوری می کردند. سپس در بطن بخش حفاظت امنیتی بنظر می رسید که گروهی از افراد برای فعالیت های غیر قانونی تدارک می دیدند. پس از ماجراهای متعدد، ما موفق شدیم هیئتی تجسسی از سوی پارلمان برای روشن ساختن این موضوع ایجاد کنیم [5]. گزارشاتی که ما به مجلس شورای ملی تحویل دادیم، به ویژه در مورد مأموریت مضاعف بخش حفاظت امنیتی در جبهۀ ملی فرانسه و در سازماندهی کودتا در آفریقا، خیلی زود به مانعی به نام اسرار امنیت ملی برخورد کرد [6]. در نتیجه، موجب بحران و انشعاب در خود جبهۀ ملی شد، به شکلی که دیگر هیچ کس جواب گو نبود. دوسال بعد، در سال 2001 یکی از اعضای قدیمی بخش حفاظت امنیتی، کلود هرمان که در بالا یادآور شدیم، در روزنامۀ لیبراسیون وجود این جریان را در بطن بخش حفاظت امنیتی تأیید کرد [7].

حال به تحلیل ها و گزارشاتمان در سال 99-1998 بازگردیم. ما نوشته بودیم که در سال 1972 «جبهۀ ملی برای اتحاد فرانسه» به شکل مخفیانه توسط ژک فوکار Jacques Foccart ایجاد شد، در حالی که به درخواست ژرژ پومپیدو مسئول امور آفریقا و ماداگاسکار در الیزه بود. گردانندۀ جبهۀ ملی از آغاز ژان ماری لوپن Jean-Marie Le Pen بود که در به قدرت رساندن شارل دو گل در سال 1958 نقش مهمی بازی کرد، البته بعداً با او بنای مخالفت را گذاشت، و به همین گونه توسط فرانسوآ دوپار François Duprat (راست افراطی) در پشتیبانی از موسی چمبه در کاتانگا. ما به همچنین نشان دادیم که در سال 1984 فرانسوآ میتران François Mitterrand و گی پن Guy Penne جانشین ژک فوکار در الیزه، با صندوق سرّی جمهوری، اردوی انتخابانی جبهۀ ملی را در انتخابات اروپا تأمین مالی کرده است. ما در تحلیل هایمان به این نتیجه رسیدیم که جبهۀ ملی نه تنها حزب سیاسی بلند پروازی بوده که می خواهد به قدرت دست یابد، بلکه برای الیزه نیز یکی از ساختارهای ضروری بنظر می رسد، ابتدا برای کنترل شخصیت های راست افراطی، سپس برای باز گرداندن آنها به زندگی سیاسی ملی.

در مورد بخش حفاظت امنیتی، نشان دادیم که توسط برنارد کورسل Bernard Courcelles مدیریت می شد که از سوی دیگر گارد حفاظت نزدیک آن پینژو Anne Pingeot، معشوقۀ فرانسوآ میتران بود، و توسط ژرار لو ور Gérard Le Vert. بطن این ساختار تقریباً از 60 نفر تشکیل شده بود که همه در پیوند با سرویس های مخفی بودند و بر اساس نیاز مأموریت هائی را خاصه در آفریقا به آنها واگذار می کردند. کلود هرمان به چنین ساختاری تعلق داشت. مدیریت واقعی بخش حفاظت امنیتی در جبهۀ ملی صورت نمی گرفت بلکه مدیریت اصلی به عهدۀ سرویس های مخفی وزارت دفاع بود.

به همین علت، افشاگری های روزنامۀ کروآتی، سلوبودنا دالماسیژا معنی دار می شود. در ژانویه 2015، کلود هرمان وقتی به جرم قاچاق اسلحه بازداشت شده بود، خود را به عنوان «رابط اطلاعاتی» برای گمرگ و ژاندارمری به قاضی معرفی کرد. در دادگاه، در پاسخ به جزئیات مرتبط به فروش اسلحه، او به بهانۀ اسرار دفاعی از خود دفاع کرد. هیئت مشاورۀ اسرار دفاعی، و سپس وزیر کشور برنار کزنوو Bernard Cazeneuve بهانۀ او را موجه دانستند [8].

بطور خلاصه، کلود هرمان به ساختاری تعلق داشت که زیر پوشش سرویس امنیتی جبهۀ ملی به شکل غیر رسمی به درخواست الیزه در خارج مأموریت های سرّی انجام می داده است. امروز او به شکل مقاطعه کاری از گمرک و ژاندارمری حقوق می گیرد و وضعیت رسمی ندارد. به گفتۀ روزنامۀ سلوبودنا دالماسیژا، او احتمالاً در صربستان سلاح های خنثی شده خریداری کرده که همین سلاح ها در حملات تروریستی ژانویه و نوامبر به کار بسته شده است. و باز هم احتمالاً خود او سلاح های را از حالت خنثی به سلاح جنگی تبدیل کرده است. این روزنامه از نتایج آزمایش یک سلاح گرم زیر میکروسکوپ نوشته است که هیچ کس تا کنون از آن چیزی ننوشته و مطرح نکرده است. او در عین حال به اسلامگرایان بروکسل اسلحه فروخته است. معاملات او گرچه غیر قانونی بوده ولی جزء اسرار دفاعی تلقی می شود.

یادآوری کنیم که از سوی دیگر، بر اساس گروه انتشاراتی ایالات متحده McClatchy، قاتلان شارلی هبدو، برادران کوآشی با سرویس های سرّی فرانسه در رابطه بوده اند [9]. و علاوه بر این باید بدانیم که کلود هرمان به تصمیم قضات شهر لیل استانیسلاس ساندراپ Stanislas Sandraps و ریشارد فولتزر Richard Foltzer که در مورد قاچاق اسلحه تحقیق می کنند بازداشت شده است و نه توسط قضات پاریسی که پروندۀ حملات تروریستی را در دست بررسی دارند، کریستوف تسیه Christophe Tessier، ناتالی پو Nathalie Poux و لورانس لو ور Laurence Le Vert، که دختر دائی (یا دختر عموی) ژرار لو ور می باشد (در بالا نام او را مطرح کردیم) و همین شخص رئیس قدیمی کلود هرمان در بخش حفاظت امنیتی بوده است.

در نتیجه، یا کلود هرمان در یک عملیات نفوذ سلولهائی شرکت داشته که بی آن که از آنها جلو گیری شود دست به چنین حملاتی زده اند، و یا موردی که احتمال آن کمتر است، مقامات ارشد کنونی، احتمالاً در الیزه، خودشان در سازماندهی این حملات تروریستی دست داشته اند. با این وجود همین باقی می ماند که بدانیم چرا و به نام چه کسی مقامات ارشد کلود هرمان به چنین کاری دست زده اند.