De regels die in de moderne politieke communicatie heersen werden opgelegd door de Verenigde Staten, die tot vandaag toe gedomineerd werden door de puriteinse ideologie (geeft aan wat politiek correct is, openbare excuses die gelijk zijn aan absolutie, geloof door God gekozen te zijn om de wereld te verlichten, scheiding tussen WASP [White Anglo-Saxon Protestant: Amerikaanse blanke, socio-culturele en politieke elite] en minoriteiten, geloof dat rijkdom een gift van God is aan hen die hem dienen, enz.). Door het ten val brengen van de door Washington in het algemeen en de Clinton dynastie in het bijzonder geïncarneerde puriteinse ideologie, heeft Trump eveneens een eind gemaakt aan de tegenwoordige regels van de politieke communicatie.

Hij heeft zijn verkiezingscampagne niet gebaseerd op grote mi-divertissements/mi-politieke shows. Terwijl zijn concurrenten zich in scène hebben gezet naast de sterren van de show-business en enorme budgetten gebruikten, heeft hij zich geconcentreerd op zijn boodschap en heeft 10 keer minder geld uitgegeven dan Mevrouw Clinton.

Beschouwend dat over het algemeen de media hem vijandig tegenover stonden, heeft hij bijna geen interviews gegeven en heeft onophoudelijk in elke meeting hen hun vooringenomenheid verweten. Zijn woordvoerder heeft nooit gepoogd de journalisten te charmeren, in tegendeel, zij heeft gesteund op maatschappijkritische Internet sites, of die al een publiek hadden of niet; zijn campagne directeur animeerde zelf een van die sites, Breitbart.com.

Daar hij zijn campagne tegen de politieke klasse van Washington heeft georiërenteerd, heeft hij er geen campagne-lokalen gehuurd en is in zijn Trump Tower in New York gebleven. Logisch met zichzelf heeft hij ook geen lokalen in Washington gehuurd om er zijn transitie-team te installeren. In feite, terwijl de Obama administratie de lopende zaken in Washington afhandelt, wordt de toekomst in New-York beslist.

Toen hij eenmaal gekozen was heeft hij noch een persconferentie, noch interviews gegeven, maar heeft zich rechtstreeks tot de Amerikanen gericht via Twitter en YouTube. Het is de eerste keer dat een staatshoofd zich op deze manier tot zijn volk richt, voorbijgaand aan de grote media.

Alsof de verkiezingscampagne niet afgelopen was, heeft hij een dankzeggingstournee ondernomen, daarbij nieuwe meetings houdend welke de pers vermeden heeft te vermelden. In zijn redevoeringen bedankt hij eerst de kiezers uit de minderheden (vrouwen, latino’s, afro-amerikanen en gays) die op hem hebben gestemd ondanks het racistische beeld dat de grote media aan hem hadden gehecht. Hij herhaalt zijn boodschap, niet tegen de elites, maar tegen de functioneringswijze die ze in Washington hebben aangenomen, en de puriteinse ideologie die ze incarneren. Tenslotte kondigt hij zijn eerste beslissingen aan. Wat betreft de buitenlandse politiek bevestigt hij een eind te maken aan het Trans Pacifisch Partnership, dat tegen China werd gesloten, een eind te maken aan de regime veranderingen (in Syrië inbegrepen), waar dat ook maar mogelijk is samenwerking in plaats te zetten van de huidige confrontatie (met Rusland inbegrepen), de geheime diensten te hervormen waarvan vandaag de enige functie is de leiders van de derde-wereld te vermoorden.

(Zie het gedeelte van de 46e minuut af)

Vroeger beschikte de presidentiële pers over comfortabele lokalen in het Witte-Huis en besloot over de thema’s waarover gesproken moest worden. Vandaag hebben de meerderheid van zijn leden Washington verlaten en wachten er de hele dag aan de voet van de Trump Tower op of « de » Donald bereid is naar beneden te komen om één van zijn gasten naar zijn wagen te begeleiden, en in het voorbijgaan enkele woorden wil rondstrooien.

De grote media, geschreven en audiovisueel, volharden in het aanvallen van de president-elect, en hem te te beschuldigen van incompetentie en van extremisme, maar hij trekt er zich niets van aan. Hij is erin geslaagd over hun hoofden te passeren en direct met zijn compatriotten te communiceren.

Vertaling
Bart Ero
Bron
Al-Watan (Syrië)