Ο δυτικός Τύπος είναι πληθυντικός, αλλά όχι πλουραλιστικός: όλες οι μεγάλες εφημερίδες δημοσίευσαν στις 20 Αυγούστου πρωτοσέλιδο με την ίδια φωτογραφία.

Όπως σε όλους τους πολέμους, ο πόλεμος κατά της Συρίας δίνει την ευκαιρία για μια χιονοστιβάδα προπαγάνδας. Και η χρήση των παιδιών εξακολουθεί να είναι στη πρώτη γραμμή.

Έτσι, κατά την έναρξη του πολέμου, το Κατάρ ήθελε να αποδείξει ότι η Δημοκρατία, μακριά από το να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, περιφρονούσε το λαό. Η πετρελαιο-δικτατορία μετέδωσε τότε από τη τηλεόραση Αλ Τζαζίρα, το θρύλο των παιδιών της Deraa, που βασανίζονταν από την αστυνομία. Για να φανεί η σκληρότητα του αντιπάλου του, το Κατάρ διευκρίνιζε ότι τους είχαν τραβήξει τα νύχια. Φυσικά, παρά τις έρευνες, κανένας δημοσιογράφος δεν βρήκε ίχνος αυτών των παιδιών. Το BBC έχει μεταδώσει τη συνέντευξη με δύο από εκείνα, αλλά είχαν ακόμα τα νύχια τους.

Καθώς ο μύθος ήταν ανεξέλεγκτος, το Κατάρ, ξεκίνησε τότε μια νέα ιστορία: αυτή ενός παιδιού, Hamza Ali Al-Khateeb (13 ετών), το οποίο φέρεται να βασανιζόταν και ευνουχίστηκε από την αστυνομία του «καθεστώτος». Αυτή τη φορά είχαμε μια πειστική εικόνα. Ο καθένας μπορούσε να δει μια σορό χωρίς φύλο. Όπα! Η αυτοψία έδειξε ότι η σορός δεν είχε διατηρηθεί καλά, ότι είχε υποστεί ζύμωση και είχε πρηστεί. Η κοιλιά έκρυβε το φύλο του παιδιού, πάντα στη θέση του...

Σε αυτό το περιοδικό, ο Sir Arthur Conan Doyle φαντάζεται τη σύλληψη ενός Γερμανού κατασκόπου από τον Σέρλοκ Χολμς. Ο συγγραφέας εργαζόταν για το Γραφείο της πολεμικής προπαγάνδας.

Στο τέλος του 2013, οι Βρετανοί ανέλαβαν τη πολεμική προπαγάνδα. Διαθέτουν μια μακρά εμπειρία στον τομέα αυτό και θεωρούνται οι εφευρέτες της σύγχρονης προπαγάνδας, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου με το Γραφείο του Πολεμικής Προπαγάνδας. Ένα χαρακτηριστικό των μεθόδων τους είναι να καταφεύγουν πάντα σε καλλιτέχνες γιατί η αισθητική εξουδετερώνει το κριτικό πνεύμα. Το 1914, προσέλαβαν τους μεγάλους συγγραφείς της εποχής, όπως τους Arthur Conan Doyle, HG Wells και Ράντγιαρντ Kipling -για να δημοσιεύουν κείμενα που απέδιδαν φανταστικά εγκλήματα στο γερμανικό εχθρό. Στη συνέχεια προσλάβανε τους ιδιοκτήτες των μεγάλων εφημερίδων τους για να αναμεταδώσουν τις φανταστικές πληροφορίες των συγγραφέων τους.

Όταν οι Αμερικανοί πήραν το βρετανικό σύστημα το 1917 με την Επιτροπή Δημοσίων Πληροφοριών, μελέτησαν με μεγαλύτερη ακρίβεια τους μηχανισμούς της πειθούς με τη βοήθεια του δημοσιογράφου αστέρι Walter Lippmann και του εφευρέτη της σύγχρονης διαφήμισης, Edward Bernays (ανιψιού του Sigmund Freud). Αλλά πεπεισμένοι για τη δύναμη της επιστήμης, ξέχασαν την αισθητική.

Στις αρχές του 2014, η βρετανική MI6 δημιούργησε την εταιρεία Innovative Communications & Strategies (InCoStrat) [Επικοινωνία και καινοτόμες στρατηγικές] στην οποία οφείλουμε τους τόσο όμορφους λογότυπους των ένοπλων ομάδων, από τον πιο "μετριοπαθή" στον πιο "εξτρεμιστικό". Η εταιρεία αυτή, η οποία διαθέτει γραφεία στην Ουάσιγκτον και την Κωνσταντινούπολη, οργάνωσε την εκστρατεία για να πείσει τους Ευρωπαίους για τη φιλοξενία ενός εκατομμύριου προσφύγων. Πραγματοποίησε τη φωτογραφία του νεαρού Aylan Kurdi, που πνίγηκε σε μια τουρκική παραλία, και κατάφερε σε δύο ημέρες να είναι πρωτοσέλιδο στις μεγάλες δυτικές εφημερίδες σε όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ και του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου.

Κάθε χρόνο, πριν από τον πόλεμο, μια εκατοντάδα ανθρώπων πέθαιναν από πνιγμό στις τουρκικές ακτές, και κανείς δεν μίλαγε γι ’αυτό. Και προπαντός, μόνο οι εφημερίδες σκανδάλων έδειξαν πτώματα. Αλλά εκείνη η φωτογραφία ήταν τόσο καλοφτιαγμένη ...

Όπως είχα επισημάνει ότι ένα σώμα δεν μπορεί να αφεθεί από τη θάλασσα κάθετο προς τα κύματα, ο φωτογράφος εξήγησε αργότερα ότι είχε μετακινήσει το πτώμα για τις ανάγκες της φωτογραφίας.

Εκείνη η φωτογραφία του μικρού Omran Daqneesh (5 ετών), σε ένα ασθενοφόρο στο ανατολικό Χαλέπι συνοδεύεται από ένα βίντεο. Και οι δύο εκδοχές επιτρέπουν να αγγίξουν τόσο τον έντυπο τύπο όσο και τις τηλεοράσεις. Η σκηνή είναι τόσο δραματική ώστε μια εκφωνήτρια του CNN δεν μπορούσε να συγκρατηθεί να κλάψει. Φυσικά, όταν το καλοσκεφτόμαστε, παρατηρούμε ότι το παιδί δεν υποστηρίζεται από νοσηλευτές έκτακτων καταστάσεων που του παρέχουν τις πρώτες βοήθειες, αλλά από κομπάρσους (οι «White Helmets, τα Λευκά Κράνη») που το έχουν καθίσει με το πρόσωπο ενώπιον του φακού.

Οι Βρετανοί σκηνοθέτες δεν νοιάζονται για το παιδί, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τραβήξουν τις εικόνες τους. Σύμφωνα με το Associated Press, η φωτογραφία λήφθηκε από τον Μαχμούντ Raslan, ο οποίος φαίνεται επίσης στο βίντεο. Ωστόσο, σύμφωνα με το λογαριασμό του στο Facebook, ο άνθρωπος αυτός είναι μέλος της Harakat al-Nour al-Din Zenki (που υποστηρίζεται από τη CIA, που την προμήθευσε με αντιαρματικούς πυραύλους BGM-71 TOW). Πάντα σύμφωνα με το λογαριασμό του στο Facebook, που επιβεβαιώθηκε από άλλο βίντεο, είναι αυτός που έσφαξε προσωπικά στις 19 Ιουλίου 2016 ένα νεαρό Παλαιστίνιο παιδί, τον Αμπντουλάχ Tayseer Al Issa (12 ετών).

Οι ευρωπαϊκοί νόμοι ρυθμίζουν αυστηρά το ρόλο των παιδιών στη διαφήμιση.

Προφανώς, αυτοί οι νόμοι δεν ισχύουν για τη πολεμική προπαγάνδα.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά
Πηγή
Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)