Ο σουπρεματισμός οδηγεί αναπόφευκτα στο έγκλημα

Όλες οι αναφορές στο παρόν άρθρο ειπώθηκαν ή γράφτηκαν πραγματικά τους τελευταίους δύο μήνες

Όλοι ξέρουμε ότι οι ιδεολογίες της υπεροχής γεννούν απίστευτες σφαγές. Τα τελευταία χρόνια, γίναμε μάρτυρες της γενοκτονίας των Τούτσι από το Hutu Power ή της γενοκτονίας των Γιαζίντι από το Ντάες. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν επρόκειτο για την απαλλαγή από πολιτικούς αντιπάλους, αλλά για την σωματική εξάλειψη μιας πληθυσμιακής ομάδας που θεωρείται μη-ανθρώπινη.

Τους τελευταίους δύο μήνες, πολλές ισραηλινές προσωπικότητες ταύτισαν όλους τους Παλαιστίνιους με τα εγκλήματα της Χαμάς και εξέφρασαν την περιφρόνηση τους για όλο τον λαό τους. Ο υπουργός Άμυνας ,Yoav Gallant, τους αποκάλεσε «ανθρώπινα ζώα». Ορισμένες προσωπικότητες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο πόλεμος έπρεπε να είναι «ολοκληρωτικός».

Για παράδειγμα:

• Ο βουλευτής Nissim Vaturi (Λικούντ), αντιπρόεδρος της Κνεσέτ, έγραψε στο Χ «Όλη αυτή η φασαρία για να μάθουμε αν η Γάζα έχει Ιντερνέτ ή όχι δείχνει ότι δεν μάθαμε τίποτα. Παραείμαστε ανθρώπινοι (...) «Κάψτε τη Γάζα τώρα, τίποτα λιγότερο! Μην αφήνετε να μπει κανένα καύσιμο, μην παρέχετε κανένα νερό μέχρι να επιστρέψουν οι όμηροι!».
• Ο υπουργός Οικονομικών, Bezalel Smotrich, δήλωσε: «Είμαστε πολύ χαρούμενοι για την επιστροφή των απελευθερωμένων ομήρων, αλλά τώρα η ιδέα μιας εκεχειρίας έχει κερδίσει έδαφος. Το να συμφωνήσουμε να σταματήσουμε [τον πόλεμο] περαιτέρω θα ήταν ένα τρομερό λάθος που αντανακλά μόνο αδυναμία (...) Πρέπει να σπάσουμε όλους τους δεσμούς και τις διαπραγματεύσεις με τη Χαμάς και τους διαμεσολαβητές και να κοιτάξουμε τον εχθρό μόνο μέσα από το σκοπευτήριο ενός τουφεκιού».
• Ο υπουργός Πολιτιστικής Κληρονομιάς Amichai Eliyahu δήλωσε στο Radio Kol Berama ότι το Ισραήλ εξέταζε το ενδεχόμενο χρήσης ατομικών όπλων στη Γάζα: «είναι μια λύση... είναι μια επιλογή». Στη συνέχεια, συνέκρινε τους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας με τους «Ναζί», διαβεβαιώνοντας ότι «δεν υπάρχουν μη πολεμιστές στη Γάζα» και ότι η περιοχή αυτή δεν αξίζει ανθρωπιστική βοήθεια. «Δεν υπάρχουν μη εμπλεκόμενοι άνθρωποι στη Γάζα».

Σε αυτή την ιδεολογική βάση, οι Ισραηλινοί και Ευρωπαίοι ηγέτες ανέφεραν πρώτα το «όνειρο» των «ρεβιζιονιστών Σιωνιστών» – δηλαδή των μαθητών του Ουκρανού Βλαντιμίρ Τζαμποτίνσκι (1880-1940) –: την αναγκαστική εκδίωξη όλων των Παλαιστινίων ή τη σφαγή τους.

Ιδού η προετοιμασία για αυτό το έγκλημα:

• Ο βουλευτής Eliyahu Revivo (Λικούντ) έγραψε στην Επιτροπή Διορισμών να μην αντιστοιχεί πλέον η λέξη Γάζα σε καμία τοποθεσία και να μην εμφανίζεται πλέον σε καμία οδική σήμανση. Σύμφωνα με τον ίδιο, «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το όνομα «Γάζα» συνδέεται αμέσως με μια αρνητική και σατανική χροιά».

• Η υπουργός Πληροφοριών, Γκίλα Γκαμλιέλ, συνέταξε ένα σημείωμα στις 13 Οκτωβρίου για την προσοχή της κυβέρνησης συνασπισμού (κανένας υπουργός της αντιπολίτευσης δεν είχε προσχωρήσει σε αυτήν εκείνη την εποχή). Με τίτλο Εναλλακτικές σε μια πολιτική οδηγία για τον άμαχο πληθυσμό στη Γάζα, προτείνει την απέλαση των 2,2 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας στο αιγυπτιακό Σινά [1]. Καθώς αυτό το κείμενο διέρρευσε στις 29 Οκτωβρίου, το γραφείο του Πρωθυπουργού διαβεβαίωσε τους ξένους δημοσιογράφους ότι η Γκίλα Γκαμλιέλ ήταν μια ασήμαντη υπουργός που έγραφε ό,τι να είναι για να κάνει τους ανθρώπους να μιλάνε για αυτήν.

• Ένας προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού, ο Amir Weitman, συνέταξε μια έκθεση για το Institute for National Security and Zionist Strategy με τίτλο Σχέδιο για επανεγκατάσταση και μόνιμη αποκατάσταση στην Αίγυπτο ολόκληρου του πληθυσμού της Γάζας: οικονομικές πτυχές [2]. Υπολογίζει το κόστος της αναγκαστικής μετεγκατάστασης του πληθυσμού από τη Γάζα στο Σινά σε περίπου 8 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτός ο Likudnik θεωρεί επίσης ότι η Ρωσία είναι η μόνη υπεύθυνη για τις συνεχιζόμενες σφαγές.

• Ο στρατηγός Giora Eiland, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ariel Sharon, δήλωσε στα τέλη Οκτωβρίου: «Η Γάζα πρέπει να γίνει ένα μέρος όπου κανένα ανθρώπινο ον δεν θα μπορεί να ζήσει, και το λέω ως μέσο παρά ως σκοπό. Το λέω αυτό γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή για τη διασφάλιση της ασφάλειας του ισραηλινού κράτους. Μαχόμαστε κατά ενός πόλεμου που απειλεί την ύπαρξή μας».

• Δύο βουλευτές Danny Danon (Likud) και Ram Ben-Barak (Yesh Atid), δημοσίευσαν ένα άρθρο στη Wall Street Journal στις 14 Νοεμβρίου [3]. Γράφουν: «Η Ευρώπη έχει μακρά ιστορία παροχής βοήθειας σε πρόσφυγες που φεύγουν από συγκρούσεις (…) Η διεθνής κοινότητα μπορεί να συνεργαστεί για να παράσχει εφάπαξ χρηματοδότηση για προγράμματα υποστήριξης για τους κατοίκους της Γάζας που ενδιαφέρονται να μετακινηθούν. Μπορεί να βοηθήσει για τα έξοδα μετακίνησης και για την ενσωμάτωσή τους. Απλώς χρειαζόμαστε μια χούφτα έθνη για να μοιραστούν την ευθύνη για την υποδοχή των κατοίκων της Γάζας. Ακόμα κι αν αυτές οι χώρες λάμβαναν μόνο 10.000 η καθεμία, αυτό θα βοηθούσε στην άμβλυνση της κρίσης».

• Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, επισκέφτηκε το Κάιρο στις 18 Νοεμβρίου. Πρώτα προσπάθησε να πείσει την Αίγυπτο να ανοίξει τα σύνορά της και να δώσει άσυλο στα 2,2 εκατομμύρια πολίτες της Γάζας. Στη συνέχεια, αντιμέτωπη με την άρνηση του στρατηγού-προέδρου Αλ-Σίσι, πρότεινε τη δημιουργία ενός γιγαντιαίου στρατοπέδου για να φιλοξενήσει προσωρινά τους Γαζαουϊτες στο Σινά, για το χρόνο που θα χρειαστεί πριν μεταφερθούν σε άλλα κράτη, μεταξύ των άλλων στη Γερμανία και τη Γαλλία.

• Στη συνέχεια, η Gila Gamliel επέστρεψε στον αγώνα, στις 19 Νοεμβρίου, δημοσιεύοντας ένα άρθρο στην Jerusalem Post [4], έγραψε: «Ορισμένοι ηγέτες του κόσμου συζητούν ήδη για ένα παγκόσμιο πρόγραμμα επανεγκατάστασης προσφύγων και λένε ότι θα καλωσορίσουν τους κατοίκους της Γάζα στη χώρα τους. Αυτό θα μπορούσε να υποστηριχθεί από πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, ειδικά εκείνες που ισχυρίζονται ότι είναι φίλες των Παλαιστινίων (…) Πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι νέο και καλούμε τη διεθνή κοινότητα να βοηθήσει να γίνει αυτό. Αυτή θα μπορούσε να είναι μια λύση win-win: μια νίκη για τους πολίτες της Γάζας [sic] που αναζητούν μια καλύτερη ζωή και μια νίκη για το εβραϊκό κράτος μετά από αυτή την καταστροφική τραγωδία».

Ωστόσο, οι εικόνες της σφαγής ζωντανά στα κοινωνικά δίκτυα προκάλεσαν την αγανάκτηση του 95% των χρηστών του Διαδικτύου. 20.000 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν αν αθροίσουμε τα πτώματα που βρέθηκαν και τα πτώματα των αγνοουμένων, ακόμα κάτω από τα ερείπια. Η κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία παρέχει τις βόμβες για να τους σκοτώσουν, έχει αναγκαστεί να ασκήσει πίεση στην ισραηλινή κυβέρνηση για να «επιδείξει αυτοσυγκράτηση».

Ρητορική που δεν ανταποκρίνεται στις δράσεις, αφού οι IDF δεν έχουν βόμβες εκ των προτέρων και η Ουάσιγκτον συνεχίζει να τους τις παρέχει. Ωστόσο, γνωρίζοντας ότι ξεκινάει η προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ, ο Τζο Μπάιντεν θα αναγκαστεί κάποια στιγμή να διακόψει τις παραδόσεις του και επομένως να σταματήσει τη σφαγή, λόγω έλλειψης όπλων για να συνεχιστεί. Ως εκ τούτου, οι Ισραηλινοί ηγέτες σκέφτονται ότι οι Παλαιστίνιοι θα μείνουν στη πατρίδα τους και ότι θα πρέπει να οριστεί μια κυβέρνηση εκεί, από την οποία η Χαμάς θα πρέπει να αποκλειστεί.

Δύο επιλογές εξετάζονται:

– Να εγκατασταθεί μια προσωρινή διεθνής διοίκηση, με εντολή του ΟΗΕ
Ωστόσο, κανένα κράτος δεν είναι υποψήφιο ούτε για την ανάπτυξη στρατευμάτων Κυανοκράνων των Ηνωμένων Εθνών ούτε για τη διακυβέρνηση των Παλαιστινιακών Εδαφών.

– Δημιουργία παλαιστινιακής διοίκησης
• Ο πρώην Υπουργός Επικρατείας για την Ασφάλεια στην κυβέρνηση Αμπάς, Μοχάμεντ Νταλάν, εξόριστος στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, περιοδεύει στις αραβικές τηλεοράσεις. Είναι ξεκάθαρα υποψήφιος για να ηγηθεί μιας «ανανεωμένης Παλαιστινιακής Αρχής» (sic). Έστειλε τον αναπληρωτή του από το «Μπλοκ της Δημοκρατικής Μεταρρύθμισης», Σαμίρ αλ-Μασχαράουι, για να συναντήσει μια αντιπροσωπεία της Χαμάς στο Κάιρο. Επετεύχθη συμφωνία μεταξύ τους.
• Ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς είναι επίσης υποψήφιος για την ίδια τη δική του διαδοχή. Ωστόσο, η ασάφεια της θέσης του σχετικά με τη σφαγή τον καθιστά ακόμη λιγότερο νόμιμο σήμερα από ό,τι πριν από αυτήν τη σφαγή.

Παρεμπιπτόντως, εάν διατηρηθούν τα Παλαιστινιακά Εδάφη, πολλοί Ισραηλινοί ηγέτες επιθυμούν να τα αποικίσουν σταδιακά.

• Ο Itamar Ben-Gvir, υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, δήλωσε σε συνέντευξη στο δημόσιο ραδιόφωνο Kan Sunday: «Μετά την εκκένωση των οικισμών Gush Katif [το 2005], ο κόσμος άλλαξε· η πραγματικότητα έχει αλλάξει (...) Αυτό που χρειαζόμαστε εδώ είναι μια κατοχή. Κάθε φορά που οι εχθροί μας έχασαν εδάφη, έχασαν και τον πόλεμο. Θα έπρεπε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο· αυτό θα απέτρεπε τους εχθρούς μας, θα τους ενημέρωνε ότι κερδίσαμε και θα επιτρέψουμε στους κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Δεν φοβάμαι αν οι Ισραηλινοί θα επανεγκατασταθούν στη Γάζα».

• Ο Yoav Kisch, υπουργός Παιδείας, δήλωσε ότι δεν απέκλειε ένα σενάριο στο οποίο θα ανοικοδομούσε οικισμούς στη Λωρίδα της Γάζας. Κατατέθηκε νομοσχέδιο στην Κνεσέτ για την αποκατάσταση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας. Η κυβέρνηση ενότητας έχει πλησιάσει πολλά συμμαχικά κράτη για αυτό το θέμα. Φαίνεται ότι τα τελευταία εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους, αλλά δεν θα διέκοψουν τους δεσμούς τους με το «εβραϊκό κράτος».

• Ο Bezalel Smotrich, υπουργός Οικονομικών αρμόδιος για την πολιτική διοίκηση της Δυτικής Όχθης, ζήτησε τη δημιουργία ζωνών ασφαλείας γύρω από τους οικισμούς της Δυτικής Όχθης. Αυτή η στρατηγική θα μπορούσε μεσοπρόθεσμα να καταστήσει δυνατή την επέκτασή τους.

Προφανώς, δεν υποστηρίζουν όλοι οι Ισραηλινοί την τύφλωση και την οργή των ηγετών τους.

• Το Γραφείο του Πρωθυπουργού αρνείται να συνεργαστεί με τη στρατιωτική ομάδα που είναι υπεύθυνη για την επισκευή των υποδομών. Πράγματι, η τελευταία διοικείται από τον στρατηγό Roni Numa, ο οποίος υπέβαλε αίτηση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της «μεταρρύθμισης» των θεμελιωδών νόμων της χώρας, την οποία περιέγραψε ως «πραξικόπημα».

• Η Υπουργός Πληροφοριών, Distel Atbaryan, παραιτήθηκε, αρνούμενη να καταπιεί άλλα φίδια. Οι IDF συνεχίζουν να λογοκρίνουν τον ισραηλινό Τύπο με την ευκαιρία αυτού του πολέμου, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών θεμάτων που δεν σχετίζονται με αυτόν.

• Ο πρωθυπουργός απαγόρευσε όλες τις διαδηλώσεις υπέρ του άμαχου πληθυσμού της Γάζας. Μια αραβική ισραηλινή οργάνωση, η Adalah, και το κόμμα Hadash οδήγησαν την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο.

• Οι κάτοικοι του Kafr Aqab, μιας γειτονιάς στην Ανατολική Ιερουσαλήμ όπου η ισραηλινή κυβέρνηση ήλπιζε να περιορίσει την πρωτεύουσα ενός πιθανού παλαιστινιακού κράτους, είναι κλειδωμένοι στα σπίτια τους μετά τις 5 μ.μ.

• Ο υπουργός Ασφαλείας Itamar Ben-Gvir επιτέθηκε σε τρεις Ισραηλινούς Άραβες δικαστές. Στα μάτια του, δεν είχαν καταδικάσει επαρκώς τη Maisa Abdel-Had, μια ηθοποιό που είχε εκφράσει αλληλεγγύη στους πληθυσμούς που εκδιώχθηκαν από την Ανατολική Ιερουσαλήμ· εναντίον ενός ηλικιωμένου άνδρα που κατήγγειλε τις συνθήκες φυλάκισης των Παλαιστινίων κρατουμένων· ή ακόμη αρνείται να αποκαλύψει το όνομα ενός κατηγορούμενου που κατηγορείται ότι είναι υπέρ της Χαμάς.

• Ένας καθηγητής αγωγής του πολίτη και Ιστορίας, ο Εβραίος ειρηνιστής Meir Baruchin, συνελήφθη και φυλακίστηκε από την Shin Bet επειδή δημοσίευσε ένα tweet με τα ονόματα και τις ηλικίες έξι νεαρών Παλαιστινίων, ηλικίας 14 έως 24 ετών, που σκοτώθηκαν στη Γάζα με το τίτλο: «Γεννήθηκαν υπό κατοχή. Έζησαν εκεί όλη τους τη ζωή. Ποτέ δεν γνώρισαν ούτε μια μέρα ελευθερίας. Τους εκτέλεσαν τα υπέροχα αγόρια μας».

• Οι βουλευτές Aida Touma-Sliman (Hadash-Ta’al) και Iman Khatib-Yassin (Ενωμένη Αραβική Λίστα) τέθηκαν σε αναστολή από την Κνεσέτ με παρακράτηση μισθού. Είχαν παρατηρήσει ότι τα εγκλήματα που αποδίδονταν στη Χαμάς ήταν στην πραγματικότητα παράπλευρα Ισραηλινά θύματα του Ισραηλινού Στρατού.

Για να διεξαγάγει τον πόλεμο της, η κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης αναγκάστηκε να στρατολογήσει σχεδόν όλους τους Εβραίους (όχι τους Άραβες) σε ηλικία μάχης. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου φοβήθηκε ότι ορισμένοι θα επαναστατούσαν και θα αρνούνταν να υπακούσουν σε εγκληματικές διαταγές. Αυτός είναι ο λόγος που θέσπισε εκ των προτέρων, στο κόρφο των IDF, μια νέα διαδικασία για το προσδιορισμό των στόχων. Στο παρελθόν, το επιτελείο κατάφερνε μετά βίας να επιλέξει περίπου εκατό στόχους την ημέρα. Οι αξιωματικοί έπρεπε να εξασφαλίσουν την ελαχιστοποίηση των παράπλευρων ζημιών. Από εδώ και πέρα κανείς δεν επιλέγει, επιλέγονται οι στόχοι με λογισμικά τεχνητής νοημοσύνης. Δεν υπάρχει πλέον καμία ανθρώπινη ευθύνη και επομένως κανείς να αντιταχθεί σε εγκληματικές διαταγές. Η μηχανή επιλέγει πεντακόσια στόχους την ημέρα. Δεν ενημερώνει πλέον για πιθανές παράπλευρες ζημιές. Όσο λιγότερα γνωρίζουμε, τόσο καλύτερα λειτουργεί.

Εικόνες μόλις κυκλοφόρησαν στα κοινωνικά δίκτυα. Βλέπουμε Παλαιστίνιους που συνελήφθησαν από τον ισραηλινό στρατό. Πρόκειται για ανθρώπους που συνελήφθησαν επειδή βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Ίσως ένα μέλος της Χαμάς να έμπλεξε μαζί τους. Είναι με τα εσώρουχά τους, χωρίς παπούτσια, γονατιστοί κάτω από τα όπλα που τους απειλούν. Στη συνέχεια, οδηγούνται, πάντα χωρίς ρούχα, με ανατρεπόμενα φορτηγά σε ανακριτικά κέντρα. Η γενική εισαγγελέας Gali Baharav-Miara εξουσιοδότησε την κράτησή τους για 60 ημέρες χωρίς επαφή με γιατρό ή δικηγόρο. Μετά από 60 ημέρες, δεν θα είναι πλέον δυνατό να βρεθούν ίχνη των βασανιστηρίων τους.