Staten
Irak

2784 artikels


De Westerse media slagen er niet in de oorlogen die het « ingewikkelde Oosten » agiteren, uit te leggen want ze weigeren ze op regionale schaal te overzien. In plaats van te discuteren of de gebeurtenissen in Syrië een burgeroorlog of een revolutie zijn, en of de repressie in Turkije gerechtvaardigd is of niet, Thierry Meyssan stelt een andere lezing van de feiten voor, door middel van het voorbeeld van de koerden.
Dagbrief over de verandering van de wereldorde #5
Kan men de algehele oorlog nog verhinderen?door
Thierry Meyssan

De gebeurtenissen versnellen zich rondom de Syrische crisis en onthullen de omvang van het conflict tussen het Atlantisch gerichte kamp en het Russisch-Chinese blok. Na het steeds grotere risico van een algehele conventionele of zelfs kern-oorlog te hebben geobserveerd, analyseert Thierry Meyssan de Amerikaanse manoeuvres en de Russische reacties.

Het tegenwoordige project voor Koerdistan, gesteund door Frankrijk en de Verenigde Staten heeft geen enkel verband met dat, wat legitiem was en erkend door de dezelfde landen tijdens de Conferentie van Sèvres (1920). Het is in het geheel niet gesitueerd op hetzelfde terrein! Dit pseudo-Koerdistan is alleen een Westerse krijgslist om de Syrische Koerden tegen Damascus te keren. Zijn creatie zal het Koerdische probleem niet oplossen en een conflict uitlokken vergelijkbaar met dat welke al sinds bijna 70 jaar tussen Israël en de Palestijnen heerst. Om de huidige situatie te ontwarren reconstrueert Thierry Meyssan hier de tegenstrijdige standpunten van de negen belangrijkste buitenlandse mogendheden in deze affaire.

Terugkomend op de moordpartij van Orlando, herinnert Thierry Meyssan er aan dat het conflict tussen Daesh en de Syrisch Arabische republiek in de eerste plaats een strijd tussen twee maatschappijvormen is, gedomineerd door mannen voor de eerste, en met gelijke rechten voor de tweede. Het is voor hem ook een gelegenheid om te onderstrepen dat de Syrische beschaving een lange weinig bekende geschiedenis van integratie van de homoseksuelen heeft welke Daesh poogt te vernietigen.

De Westerse pers spreekt weinig over de militaire operaties in Syrië, behalve om zonder het minste bewijs te beweren dat de Coalitie met succes de jihadisten van Daesh zou bombarderen, terwijl Rusland onschuldige inwoners zou doden. Het is inderdaad moeilijk zich een idee van de huidige situatie te vormen, temeer omdat dat elke partij zijn uitrusting toespitst met het oog op een grotere confrontatie. Thierry Meyssan beschrijft hier hetgeen ons te wachten staat.

Parijs en Londen vermenigvuldigen hoogdravende declaraties tegen Daesh, diens etnische purificatie en diens aanslagen. Desalniettemin bereiden ze achter de schermen de etnische purificatie van het Noorden van Syrië voor om er een pseudo Koerdistan te creëren, zowel als de herconcentratie van Daesh in Al-Anbar om er een Soennistan te creëren. Thierry Meyssan analyseert dit plan en onderstreept de talrijke tegenstrijdigheden van de officiële argumentatie.

Met één hand mobiliseert de Franse regering alle media om zijn bevolking te concentreren op de aanslagen van 13 november. Met de andere lanceert ze met Israël een nieuwe oorlog in Irak en Syrië. Haar doel is niet meer het Syrische seculaire regime ten val te brengen, noch diens leger te vernietigen, maar van nu af aan een koloniale Staat te creëren schrijlings over de de Iraaks-Syrische grens, beheerd door de Koerden om de Arabische Staten in te klemmen. De droom van een Israëlische macht van de Nijl tot de Eufraat is weer terug.

De interventie van de CVVO tegen het terrorisme in Irak en Syrië kan het begin zijn van een wereldorde gebaseerd op de samenwerking en de verdediging van de bevolkingen of, in tegendeel, van een periode van een confrontatie Oost-West waarin het Westen openlijk het terrorisme zou ondersteunen. In tegenstelling tot een vooroordeel heeft deze militaire ontplooiing minder de verdediging van Irak en de Arabisch Syrische republiek tot doel als wel die van de lidstaten van de CVVO zelf. Daarover kan niet onderhandeld worden. De debatten van de Algemene vergadering en van de Veiligheidsraad van de VN op 30 september maken het mogelijk het antwoord aan de CVVO van Washington en zijn bondgenoten te kennen. Hoe het ook zij, niets zal meer hetzelfde zijn.

Verenigd in Doesjanbe (Tadzjikistan) op 15 september 2015 hebben de Staatshoofden van de lidstaten van de Collectieve Veiligheidsverdragorganisatie (CVVO) het terrorisme in Irak en in Syrië sterk bekritiseerd, in het bijzonder dat van de zogenaamde Islamitische Staat (« Daesh »).
De Staatshoofden van de lidstaten van de CVVO hebben eraan herinnerd dat hun organisatie zich van nu af aan kon ontplooien onder bescherming van de Onu, op dezelfde wijze als de Navo.
Ze zijn overeengekomen hun (...)
De sabotage van het Iraans-Amerikaans staakt-het-vuren
Hoe Israël de oorlog in de Levant weer wil lancerendoor
Thierry Meyssan

Ver van zich gewonnen te geven is Netanyahu van plan het verdrag dat Washington en Iran 30 juni aanstaande moeten ondertekenen, te saboteren. Ten dien einde zou hij de oorlog tegen Syrië weer kunnen lanceren. Zijn idee is het al verrichte werk van Islamitisch Emiraat in Irak, Syrië, Libië en Jemen te vervolgen met het toepassen van het plan Wright : het creëren van een onafhankelijk pseudo-Koerdistan op de grens tussen Irak en Syrië.

Tijdens het bezoek van Masoud Barzani, president van de federale staat Iraaks-Koerdistan (hoofdstad Arbil), aan het Witte Huis, op 5 mei 2015, hebben president Barack Obama en de vice-president Joe Biden sterk de nadruk gelegd op hun steun aan een verenigd en federaal Irak, d.w.z. hun verzet tegen het project tot stichting van een onafhankelijk Koerdistan. De Amerikaanse machthebbers hebben de pro-Israëlische Koerden elk initiatief sterk afgeraden.
Sinds enkele maanden bereidt de federale (...)
DE VERZWEGEN SLACHTOFFERS VAN DE WESTERSE OORLOGEN
4 miljoen doden in Afghanistan, in Pakistan et in Irak sinds 1990door
Nafeez Mosaddeq Ahmed

De Westerse publieke opinies zijn er van overtuigd: het kolonialisme behoort tot het verleden; hun Staten plegen geen massamoorden meer. Maar de werkelijkheid is heel anders. Dit hebben meerdere internationale verenigingen (waaronder de Nobel Vredesprijs van 1985, toen deze onderscheiding nog iets betekende) kortgeleden aangetoond; alleen al in Afghanistan, Pakistan en Irak hebben de westerse oorlogen waarschijnlijk 4 miljoen doden gekost.

Populairste artikelen

DE VERZWEGEN SLACHTOFFERS VAN DE WESTERSE OORLOGEN

De sabotage van het Iraans-Amerikaans staakt-het-vuren