Σε ποιον χρωστάει ο Εμανουέλ Μακρόν;

Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν προοριζόταν για την πολιτική. Νεαρός, ήλπιζε να γίνει φιλόσοφος, στη συνέχεια υψηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος, μετά τραπεζίτης επενδύσεων. Για να επιτύχει τους στόχους του, παρακολούθησε τις καλές νεραΐδες του θείου Σαμ: το Γαλλο-Αμερικανικό Ίδρυμα (French-AmericanFoundation) και το Γερμανικό Ταμείο Marshall των Ηνωμένων Πολιτειών(German Marshall Fund of the United States).

Είναι στο πλαίσιο αυτό που συνάντησε τους Henry και Marie-Josée Kravis, στην κατοικία τους στο Park Avenue της Νέας Υόρκης [1]. Οι Κράβις, αδιάκριτοι υποστηρικτές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ, μετράνε στις μεγάλες περιουσίες του κόσμου που κάνουν πολιτική έξω από το πεδίο των καμερών. Η εταιρεία τους, η KKR (Kohlberg Kravis Roberts & Co), είναι με την Blackstoneκαι τον όμιλο Carlyle, μια από τα κορυφαία επενδυτικά κεφάλαια στον κόσμο.

« Η περιέργεια του Εμανουέλ για τη can do attitude, αυτή η ικανότητα να πει στον εαυτό σου ότι αν θέλεις μπορείς, ήταν συναρπαστική. Αλλά έχει μια επιθυμία να μάθει, να καταλάβει το τι λειτουργεί χωρίς όμως να το απομιμηθεί ή να το αντιγράφει που τον κάνει να παραμείνει πολύ Γάλλος », δηλώνει σήμερα ηMarie-Josée Drouin (η κυρία Κράβις) [2].

Εφοδιασμένος με τη διπλή σύσταση των Κράβις και του Jean-Pierre Jouyet [3], μπαίνει στον κλειστό κύκλο της ομάδας εκστρατείας του François Hollande. Σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, ο διευθυντής του πολιτικού σχεδιασμού Τζέικ Σάλιβαν, περιγράφει τα τέσσερα βασικά μέλη της ομάδας εκστρατείας του σοσιαλιστή υποψηφίου, συμπεριλαμβανομένου του άγνωστου Εμανουέλ Μακρόν. Διευκρινίζει ότι αναμένεται να γίνει Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών (« the top civil servant at the Finance Ministry ») [4].

Ωστόσο, όταν εξελέγη ο François Hollande, ο Εμανουέλ Μακρόν έγινε αναπληρωτής γενικός γραμματέας στα Ηλύσια, ένα πιο πολιτικό αξίωμα. Φαίνεται ότι φιλοδοξούσε να διαδεχθεί τον Jean-Pierre Jouyet ως διευθυντή του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, θέση που είχε περιέλθει τον Μάιο του 2014 στον Γενικό Γραμματέα των Ηλύσιων. Καλείται, λίγες μέρες αργότερα, στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ μετά από πρόταση του ζεύγους Κράβις. Θα κάνει μια δυνατή παρέμβαση σε τέλεια αγγλικά εναντίον του αφεντικού του, FrancoisHollande. Πίσω στο Παρίσι, παραιτήθηκε από το αξίωμα του.

Οι σύζυγοι Κράβις συγκαταλέγονται στους βασικούς πυλώνες της λέσχης Μπίλντερμπεργκ, από τους οποίους η Marie-Josée Drouin-Kravis είναι διευθύντρια. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η Μπίλντερμπεργκ δεν είναι τόπος λήψης αποφάσεων. Τα αρχεία του δείχνουν ότι δημιουργήθηκε από τη CIA και τη MI6, κατόπιν έγινε όργανο επιρροής του ΝΑΤΟ το οποίο της εξασφαλίζει άμεση ασφάλεια [5]. Η παρέμβαση του Μακρόν έγινε καλά δεχόμενη, και έγινε έτσι ένας από τους άνδρες του ΝΑΤΟ στη Γαλλία.

Έχοντας εγκαταλείψει την πολιτική, δεν θέλει να επιστρέψει. Εξηγεί πολλές φορές στο περιβάλλον του ότι σκοπεύει να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου. Με τη βοήθεια του δοκιμιογράφου Alain Minc (που χρήστηκε το 2008 στη Μπίλντερμπεργκ), αναλαμβάνει μια θέση στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και μια άλλη στο London School of Economics, αλλά δεν καταφέρει να προσληφθεί από το Χάρβαρντ.

Ωστόσο, τον Αύγουστου 2014 -τρεις μήνες μετά την «εγκατάλειψη της πολιτικής» - διορίζεται από τον Φρανσουά Ολάντ μετά από πρόταση του Jean-Pierre Jouyet (που χρήστηκε το 2009 στη Μπίλντερμπεργκ), ως υπουργός Οικονομίας, Βιομηχανίας και Ψηφιακής.

Σε ένα βιβλίο που δημοσιεύτηκε το 2018, ο Φρανσουά Ολάντ ισχυρίζεται ότι αυτή η επιλογή ήταν δικιά του ιδέα [6]. Είναι πιθανό, αλλά αυτό υποθέτει ότι δεν ενημερώθηκε για την παρέμβαση του Μακρόν στη Μπίλντερμπεργκ. Και όμως, μια από τις υπουργούς του και φίλη του, η Fleur Pelerin, είχε επίσης προσκληθεί.

Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Χένρι Κράβις δημιούργησε τη δική του υπηρεσία πληροφοριών, το KKR Global Institute. Διορίζει ως επικεφαλής τον πρώην διευθυντή της CIA, στρατηγό David Petraeus. Ο τελευταίος Θα συνεχίσει με τα ιδιωτικά μέσα του Κράβις (το επενδυτικό ταμείο KKR) -και χωρίς αναφορά στο Κογκρέσο- την επιχείρηση «Timber Sycamore » που είχε ξεκινήσει ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Είναι το μεγαλύτερο εμπόριο όπλων στην Ιστορία που περιλαμβάνει τουλάχιστον 17 κράτη και αντιπροσωπεύει αρκετές δεκάδες χιλιάδες τόνους όπλων για δισεκατομμύρια δολάρια [7]. Έτσι, οι Κράβις και Πετρέους είναι οι κύριοι προμηθευτές του Ντάες [8].

Ο πρόεδρος της Μπίλντερμπεργκ, ο Γάλλος Henri de Castries, καλεί τον αναπληρωτή δήμαρχο της Χάβρης, Édouard Philippe, στην ετήσια συνεδρίαση, που πραγματοποιήθηκε αυτή τη φορά τον Ιούνιο του 2015, στην Αυστρία. Θα προσκληθεί ξανά στη Γερμανία αυτή τη φορά τον Μάιο του 2016. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας στη Γαλλία, ο Henri de Castries και οEdouard Philippe θα είναι υποστηρικτές του François Fillon. Θα τον εγκαταλείψουν αμέσως μόλις ο Jean-Pierre Jouyet [9] παραδώσει στο Canard enchaîné τα οικονομικά έγγραφα που συγκέντρωσε η Inspection des Financesγια τις αμφιλεγόμενες θέσεις εργασίας της Madame Fillon [10]. Θα συσπειρωθούν τότε με τον Εμανουέλ Μακρόν.

Τον Απρίλιο του 2016 ο Εμανουέλ Μακρόν ιδρύει το πολιτικό κόμμα του, EnMarche !, του οποίου το μάρκετινγκ έχει ως πρότυπο το Καντίμα!, το κόμμα που φέρεται ούτε δεξιό ούτε αριστερό του Αριέλ Σαρόν. Το πρόγραμμά του, διαφημίζει τις σημειώσεις του ΟΟΣΑ [11] και εκείνες του ΙνστιτούτουMontaigne, του οποίου ο πρόεδρος είναι ο Henri de Castries. Εξάλλου, είναι στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου που ιδρύθηκε το κόμμα. Αλλά ο Castries κάνει τον Fillon να πιστεύει ότι δεν υποστηρίζει την Μακρόν και ότι είναι καθαρή σύμπτωση. Θα συνεχίσει εξάλλου να τον κάνει να πιστεύει για μήνες ότι είναι έτοιμος να γίνει πρωθυπουργός του.

Αρχικά, η χρηματοδότηση του En Marche! δεν ελέγχεται. Είναι μια απλή ένωση που μπορεί να λάβει δωρεές από το εξωτερικό. Τα ονόματα των δωρητών δεν αποστέλλονται στις φορολογικές αρχές. Ο δισεκατομμυριούχος Χένρι Κράβις είναι ένας από εκείνους.

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Εμανουέλ Μακρόν συναντά τακτικά τον πρώην πρόεδρο του ΔΝΤ Ντομινίκ Στράους-Καν ("ΔΣΚ"). Αυτές οι συνεδρίες εργασίας θα τις αρνείται μέχρι να αποκαλυφθούν από το Le Parisien , πολύ αργότερα, όταν η εικόνα για τις σεξουαλικά διεστραμμένες σχέσεις του θα έχουν μετριαστεί. Ο ΔΣΚ (που έγινε μέλος της Μπίλντερμπεργκ το 2000) φέρνει τόσο την υποστήριξη της ανώτερης δημόσιας διοίκησης όσο και της γαλλικής εργοδοσίας, την κοινωνιολογική συμμαχία που έφερε στη δοκιμασία το δοσίλογο καθεστώς του Philippe Pétain και το οποίο μεταρρυθμίστηκε στη δεκαετία του 1980 γύρω από το Ίδρυμα Saint-Simon.

Τον Ιούνιο του 2018, ο υπουργός Παιδείας και Νεολαίας, Jean-Michel Blanquerκαλείται μετά από πρόταση του Henri de Castries στην ετήσια συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, που πραγματοποιήθηκε αυτή τη φορά στην Ιταλία. Αυτός ο νομικός, ειδικός στο συνταγματικό δίκαιο, πάντα σύνδεε την πολιτική επιστήμη και την παιδαγωγική. Ήταν ένας από τους τρεις κεντρικούς διευθυντές του Υπουργείου Παιδείας και διευθυντής της διάσημης Ανώτατης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστήμων (ESSEC Business School). Είχε γνωρίσει από καιρό τον Castries τον οποίο συναντούσε στο Ινστιτούτο Montaigne.

Όταν η κρίση των Κίτρινων Γιλέκων αρχίζει στη Γαλλία [12], είναι γρήγορα προφανές ότι το πρόβλημα είναι βαθύ και δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς να τεθεί σε αμφιβολία η χρηματοπιστωτική παγκοσμιοποίηση, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει ο πρόεδρος Μακρόν. Κατά τη διάρκεια της εκλογικής του εκστρατείας, εξέπληξε τους δωρητές του κατά τη διάρκεια δείπνου στη Νέα Υόρκη επιτιθέμενος κατά τη διαδικασία της χρηματοοικονομικοποίησης της οικονομίας. Ήταν εκλογική ρητορική. Είχε διορθωθεί από τους Κράβις: η χρηματοπιστωτική οικονομία είναι αυτή που επιτρέπει την " μοχλευμένη εξαγορά " (leveraged buy-out) που τους επέτρεψε να γίνουν αυτοί που είναι.

Ως εκ τούτου, για να αντιμετωπίσει τα κίτρινα γιλέκα, ο πρόεδρος Μακρόν θα πρέπει να θυσιάσει τον πρωθυπουργό του ως εξιλαστήριο θύμα στις επόμενες εκλογές (τις ευρωπαϊκές το Μάιο του 2019 που θα χάσει σίγουρα). Αλλά, πέρα από το αυτό γεγονός, θα χρειαστεί να περάσουν άλλοι πέντε μήνες και τίθεται το ερώτημα: από ποιον θα αντικατασταθεί; Όταν κάποιος οφείλει τη χρηματοδότηση της εκλογικής εκστρατείας του και την επιλογή του πρωθυπουργού του στο ΝΑΤΟ, δεν νοείται να τον αντικαταστήσει χωρίς να αναφέρεται στη Συμμαχία. Ο ιδανικός υποψήφιος για αυτή τη θέση θα ήταν οJean-Michel Blanquer.