Η τουρκική επιχείρηση στα συριακά σύνορα ξεκίνησε μόλις ανακοινώθηκε η ξαφνική απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής.
Υπενθυμίζεται ότι το 1998, ο πρόεδρος Χαφέζ αλ-Άσαντ είχε χορηγήσει στους Τούρκους το δικαίωμα να κυνηγήσουν σε αυτή την ζώνη 30 χλμ βάθους τους πυροβολητές του PKK που τους απειλούσαν.
Ο Τύπος παρουσιάζει την επιχείρηση της Άγκυρας ότι περιέχει το κίνδυνο μιας σφαγής των Κούρδων γενικά, ξεχνώντας ότι πολλοί Κούρδοι κατέχουν σημαντικές θέσεις στην τουρκική κρατική μηχανή.
Προπαντός, παρουσιάζει μόνο την αμερικανική εκδοχή της σύγκρουσης μεταξύ του προέδρου Τραμπ (υποστηρικτή της απόσυρσης των ΗΠΑ) και ορισμένων αξιωματούχων του Πενταγώνου (υποστηρικτών της συνέχισης του πολέμου). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επιμένει για τη τύχη των Κούρδων μισθοφόρων που εργάστηκαν για το Πεντάγωνο κατά της Συρίας.
Ένα στοιχείο συσκοτίζεται συστηματικά: στις 16 Σεπτεμβρίου, η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν κατέληξαν σε συμφωνία για το κουρδικό ζήτημα. Το ρώσικο σχέδιο Συντάγματος για τη Συρία φέρεται ότι θα προτείνει τη μορφή μιας πολιτιστικής ομοσπονδίας (και όχι πλέον διοικητικής, όπως αρχικά προβλεπόταν –σ.μτ. και αντιτιθόταν η Τουρκία ). Η επιστροφή των Σύρων Κούρδων συμμάχων των ΗΠΑ στην αγκαλιά της εξουσίας της Συρίας φέρεται ότι θα την οδηγήσει το Ιράν, του οποίου οι Κούρδοι έχουν διεισδύσει υπομονετικά στην διοίκηση του YPG.
Η Γαλλία, η οποία εδώ και έναν αιώνα ποντάρει στη δημιουργία ενός Κουρδιστάν με βάση το πρότυπο του Ισραήλ, βρίσκεται απομονωμένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες για αυτή τη διευθέτηση του κουρδικού ζητήματος.
