Η Γερμανική Αυτοκρατορία του Γουλιέλμου Β’ εναντίον της Ρωσικής Αυτοκρατορίας του Νικολάου Β’

Στις αρχές του 20ου αιώνα, πριν από τους δύο παγκόσμιους πολέμους, η κεντρική Ευρώπη ήταν βαθιά ασταθής. Σε αυτή τη μεγάλη πεδιάδα συγκρούονταν δύο δυνάμεις: στη Δύση η Γερμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και στην Ανατολή η Ρωσική Αυτοκρατορία. Οι πληθυσμοί σπρώχθηκαν να επιλέξουν τον προστάτη τους, γνωρίζοντας ότι τα σύνορα είχαν τροποποιηθεί πολλές φορές και ότι κανένα δεν φαινόταν οριστικό.

Ωστόσο, η Ρωσική Αυτοκρατορία για αρκετούς αιώνες, είχε αφήσει τους υπηκόους της σε κατάσταση άγνοιας και πλήρους εξαθλίωσης, ενώ η Γερμανική Αυτοκρατορία είχε γίνει το κύριο επιστημονικό κέντρο του κόσμου και αναπτυσσόταν με μεγάλη ταχύτητα. Έτσι, οι περισσότεροι κεντροευρωπαίοι διανοούμενοι επέλεξαν να υποστηρίξουν τη Γερμανία και όχι τη Ρωσία.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, τα Υπουργεία Εξωτερικών της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας ξεκίνησαν μια κοινή μυστική επιχείρηση: τη δημιουργία της Λέγκας των Αλλογενών Λαών της Ρωσίας (Liga der Fremdvölker Rußlands - LFR) [1], η οποία στελεχώθηκε με διανοούμενους υψηλού επιπέδου. Στόχος ήταν να προκαλέσουν την διάλυση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας δίνοντας αφορμή για αυτονομιστικά κινήματα. Αυτή η Λέγκα κάλεσε τις Ηνωμένες Πολιτείες (που μπήκαν στον πόλεμο μόλις το 1917) να απελευθερώσουν τους σκλαβωμένους λαούς.

Ο Dmytro Dontsov, ο μελλοντικός ιδρυτής του «ουκρανικού ολοκληρωτικού εθνικισμού» [2], υποστήριξε αυτό το κίνημα και μάλιστα έγινε και αμειβόμενος υπάλληλος του. Χωρίς ντροπή, διηύθυνε το παράρτημα της Βέρνης και επιμελήθηκε το γαλλόφωνο μηνιαίο Δελτίο των Ρωσικών Εθνοτήτων .

Ο Παγκόσμιος Σύνδεσμος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (World League for Freedom and Democracy) πραγματοποίησε το τελευταίο του ετήσιο συνέδριο στις 22 Ιανουαρίου 2022 στην Ταϊβάν.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης

Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS Office of Strategic Services), στη συνέχεια η CIA, οργάνωσαν τη μεταφορά αντικομμουνιστών ηγετών από τον Άξονα προς τον Τρίτο Κόσμο και τους στρατολόγησαν σε διάφορες κυβερνήσεις. Δημιούργησαν μια Αντικομμουνιστική Ένωση των Ασιατικών Λαών (Asian Peoples’ Anti-Communist League) γύρω από τον Κινέζο Τσιανγκ Κάι Σεκ, στη συνέχεια μια Παγκόσμια Αντικομμουνιστική Ένωση (World Anti-Communist League -WACL), με την συμμετοχή του πρώην ολοκληρωτικού εθνικιστή πρωθυπουργού της Ουκρανίας, ναζί Yaroslav Stetsko [3]. Αυτή η μυστική οργάνωση, της οποίας η έδρα βρίσκεται ακόμα στην Ταϊβάν, πήρε το 1990 το όνομα του Παγκόσμιου Συνδέσμου για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.

Δεν είναι τυχαίο ότι τον πόλεμο στην Ουκρανία ακολουθούν προκλήσεις στην Ταϊβάν, είναι η λογική επέκταση αυτής της στρατηγικής. Ο Σύνδεσμός εξακολουθεί να χρηματοδοτείται από τις μυστικές υπηρεσίες της Ταϊβάν.

Οι Ουκρανοί Ολοκληρωτικοί Εθνικιστές κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας

Ο Ουκρανός ολοκληρωτικός εθνικιστής Ντμίτρο Γιαρός δημιούργησε στη Τερνόπολη (Δυτική Ουκρανία) το 2007 - δηλαδή υπό την προεδρία του Viktor Yushchenko - ένα «Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο», μια οργάνωση με στόχο την διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Όμως, ενώ οι προσπάθειες της δεκαετίας του 1910 βασίζονταν στην δύναμη της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και εκείνες του Ψυχρού Πολέμου στον αντικομμουνισμό, αυτή η τρίτη επιχείρηση στηρίχτηκε στους τζιχαντιστές [4].

Σε αυτό έπρεπε να συμμετάσχει ο πρώτος Ισλαμικός εμίρης της Ιτσκερίας (Τσετσενίας), Ντόκου Ουμάροφ, αλλά καταζητούμενος παγκοσμίως δεν κατάφερε να φύγει από τη Ρωσία. Έστειλε λοιπόν μήνυμα συμπαράστασης και εξελέγη συμπρόεδρος της οργάνωσης. Συμμετείχαν τζιχαντιστές από την Κριμαία, την Αδύγεα, το Νταγκεστάν, την Ινγκουσετία, την Καμπαρντίνο-Μπαλκαρία, την Καρατσάγεβο-Τσερκεσία και την Οσετία.

Ο Dmytro Yarosh και πολλοί Ουκρανοί ολοκληρωτικοί εθνικιστές πολέμησαν στην Τσετσενία στο πλευρό του Ισλαμικού Εμιράτου της Τσετσενίας. Την εποχή εκείνη, ο δυτικός Τύπος έκανε λόγο για κίνημα εθνικής απελευθέρωσης, ενώ αγνοούσε την επιβολή του νόμου της Σαρίας από τον Ντόκου Ουμάροφ.

Το Φόρουμ των Ελεύθερων Λαών της Ρωσίας δημοσίευσε αυτόν τον χάρτη της διάλυσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Το Φόρουμ των Ελεύθερων Λαών της Ρωσίας

Σήμερα, το έντυπο των έργων του Dontsov αποτελεί υποχρεωτική ανάγνωση για τους 120.000 στρατιώτες των ολοκληρωτικών εθνικιστικών πολιτοφυλάκων της Ουκρανίας και ο Dmytro Yarosh έχει γίνει σύμβουλος του αρχιστράτηγου των ουκρανικών στρατών. Ο αγνώστου πατρότητας χορηγός του κινήματος, που φαίνεται να είναι η γερμανική BND, ή η CIA και το ουκρανικό SBU, οργάνωσε στην Πράγα, στις 23 και 24 Ιουλίου 2022, ένα Φόρουμ των Ελεύθερων Εθνών της Ρωσίας (Free Nations of Russia) [5].

Φαίνεται ότι το SBU ήταν απρόθυμο να συμμετάσχει και ότι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες να συστήσουν στον πρόεδρο Volodymyr Zelenskyy να απομακρύνει τον διευθυντή του.

Η έκφραση «Ελεύθεροι Λαοί» υιοθετεί αυτήν που χρησιμοποιούν οι Ουκρανοί εθνικιστές, συμπεριλαμβανομένου του Ουκρανού οικονομολόγου Lev Dobriansky. Αυτός ο άνθρωπος ίδρυσε την Εθνική Επιτροπή των Αιχμαλώτων Εθνών (National Captive Nations Committee) με τον πρόεδρο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και τον Γιαροσλάβ Στέτσκο και στη συνέχεια συμμετείχε στη δημιουργία της Παγκόσμιας Αντικομμουνιστικής Ένωσης. Η κόρη του, Paula Dobriansky, έπαιξε κεντρικό ρόλο στον προπαγανδιστικό μηχανισμό του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ και στο πρακτορείο ειδήσεων Thomson Reuters. Μεταξύ των άλλων, υπηρέτησε ως υφυπουργός Εξωτερικών για τις παγκόσμιες υποθέσεις κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζορτζ Μπους. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αντιτάχθηκε στον διορισμό της ως υφυπουργού Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις.

Το Φόρουμ των Ελεύθερων Λαών της Ρωσίας χρησιμοποιεί το επιχείρημα της αυτοδιάθεσης των λαών για να δικαιολογήσει τη διχοτόμηση της Ρωσίας. Μετά τη διάλυσή της, η ΕΣΣΔ απελευθέρωσε δεκαπέντε χωριστά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η ιδέα είναι να επεκταθεί αυτός ο διαμελισμός, δημιουργώντας αυτή τη φορά περίπου είκοσι επιπλέον κράτη. Δεν θα ήταν μόνο θέμα δημιουργίας νέων κρατών στον Καύκασο, αλλά επίσης να αλλάζει εντελώς ο χάρτης της Σιβηρίας, δηλαδή των βημάτων της Κίνας.

Ωστόσο, εάν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα ανάπτυξης σε ορισμένες περιοχές της Ρωσίας, αυτό βρίσκεται σε διαδικασία επίλυσης με τη δημιουργία νέων οδών επικοινωνίας, πρώτα Ανατολής-Δύσης, και μετά τα τελευταία δέκα χρόνια, Βορράς-Νότος. Οι λαοί που η BND, η CIA και το SBU επιθυμούν να «απελευθερώσουν» δεν εξέφρασαν ποτέ την επιθυμία τους να εγκαταλείψουν τη Ρωσική Ομοσπονδία, με εξαίρεση την Τσετσενία, η οποία βρίσκεται σήμερα σε ειρήνη.

Και εδώ πάλι, δεν είναι τυχαίο που ο ρωσικός στρατός βάζει μπροστά, στην ειδική στρατιωτική του επιχείρηση κατά των Ουκρανών «Ναζί» στο Donbass [προτιμώ την έκφραση «Ουκρανοί ολοκληρωτικοί εθνικιστές»], τις μονάδες Τσετσένων του. Είναι ένας τρόπος για να υπενθυμίζει ότι ικανοποίησε τις απαιτήσεις των Τσετσένων μετά από δύο τρομερούς πολέμους. Ομοίως, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τσετσενίας, Ραμζάν Καντίροφ, καλεί τον λαό του να εκδικηθεί για τις καταχρήσεις που διαπράχθηκαν στο εσωτερικό της χώρας του από τους Ουκρανούς εθνικιστές.

Στις 15 Αυγούστου 2022, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος έχει πλήρη επίγνωση αυτής της δυτικής στρατηγικής, ανακοίνωσε τη σύγκληση παγκόσμιας αντιναζιστικής διάσκεψης στη Μόσχα.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[2Σε προηγούμενα άρθρα, χρησιμοποίησα τον όρο «Ναζί» για να περιγράψω αυτό το ρεύμα σκέψης. Ωστόσο, αυτός ο όρος είναι εσφαλμένος στο βαθμό που πρόκειται για δύο διακριτές ιδεολογίες. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησα τον όρο «μπαντερίστες». Αλλά δεν είναι όμως πιο κατάλληλος στο βαθμό που αναφέρεται στο πλαίσιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Χρησιμοποιώ λοιπόν στο εξής την έκφραση των «ολοκληρωτικών εθνικιστών» που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι. Αναφέρεται στα γραπτά του Γάλλου Charles Maurras και ιδιαίτερα σε αυτά του Ουκρανού Dmytro Dontsov. Ωστόσο, ο πρώτος ήταν γερμανόφοβος ενώ ο δεύτερος ήταν γερμανόφιλος.

[3« La Ligue anti-communiste mondiale, une internationale du crime », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 12 mai 2004.

[4Η CIA συντονίζει Nαζί και Nτζιχαντιστές”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος, 19 mai 2014.