Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ είναι καταδικασμένη σε ήττα αν πρέπει να αντιμετωπίσει το Συριακό Αραβικό Στρατό ο οποίος διαθέτει από τώρα και στο εξής τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα, τα καλύτερα στο κόσμο. Δεν έχει άλλη επιλογή παρά να φύγει πριν από τη ταπείνωση.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Στο παρελθόν, στο Ιράκ, οι ΗΠΑ είχαν χρησιμοποιήσει Κούρδους μαχητές στους οποίους είχαν υποσχεθεί ένα Κράτος, πριν να τους αφήσουν να σφαχτούν από τον Σαντάμ Χουσεΐν. Σήμερα αφήνουν άλλους Κούρδους, στους οποίους υποσχέθηκαν επίσης ένα Κράτος, μόνους τους ενώπιον της Τουρκίας.
Σε μερικούς μήνες θα τελειώσει ο πόλεμος. Μετά από οκτώ χρόνια μαχών και τη θυσία δεκάδων χιλιάδων ισλαμιστών μισθοφόρων, θα αποτύχει το όνειρο του ΝΑΤΟ να καταστρέψει τις κρατικές υποδομές της Συρίας.
Πριν από μία εβδομάδα, δύο συστοιχίες πυραύλων S-300 αναπτύχθηκαν στο Ντέιρ Εζζόρ στην ανατολική Συρία. Αμέσως μετά, η ένταση των πτήσεων του συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ μειώθηκε κατά 80% στη βορειοανατολική Συρία. Από τις 18 Σεπτεμβρίου, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία δεν έκανε καμία επιδρομή στον συριακό εναέριο χώρο.
Μια αντιπροσωπεία του ισραηλινού στρατού, με επικεφαλής τον υποστράτηγο Aharon Haliva (COO, αρχηγός των επιχειρήσεων), επισκέφτηκε τη Μόσχα και συναντήθηκε με τον υποστράτηγο Vasily Trushin (αναπληρωτής επικεφαλής των επιχειρήσεων του ρωσικού στρατού). Οι σχέσεις μεταξύ των δύο στρατών επιδεινώθηκαν μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους IL-20 κατά την επίθεση σε συριακούς στόχους κοντά στη ρωσική αεροπορική βάση του Hmeymim από ισραηλινούς F-16.
Η ισραηλινή αντιπροσωπεία έφτασε στη Μόσχα επειδή δεν κατάφερε να βρει ρήγματα στη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, που επέβαλαν τα νέα συριακά αμυντικά συστήματα που παραδόθηκαν από τη Ρωσία. Οι Ισραηλινοί πίστευαν ότι θα μπορούσαν να συνεισφέρουν τους Ρώσους για να πάρουν τους κώδικες ασφαλείας των συριακών πυραύλων. Η Ρωσία, φυσικά, αρνήθηκε να τους τους δώσει.
Ποια είναι τα στοιχεία της αυτοματοποιημένης διαχείρισης του συριακού εναέριου χώρου που εμποδίζουν τους Ισραηλινούς και τους Αμερικανούς να δράσουν; Η Συρία έλαβε 6 έως 8 συστοιχίες S-300 / PMU2, με ακτίνα δράσης 250 χιλιομέτρων. Οι πύραυλοι εξασφαλίζουν την ασφάλεια των συριακών αεροσκαφών και στρατιωτικών στόχων. Ωστόσο, αυτές οι συστοιχίες δεν είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία.
Η διαχείριση παρέχεται από το αυτοματοποιημένο σύστημα διαχείρισης Polyana D4M1. Ο ρόλος του αυτοματοποιημένου συστήματος διαχείρισης αποτελεί απαραίτητη διεπαφή για την ταυτόχρονη λειτουργία των μονάδων αεροπορικής και αεράμυνας της Συρίας. Το Polyana D4M1 μπορεί να καλύψει έκταση 800 × 800 χιλιομέτρων, να παρακολουθήσει 500 αεροπορικούς στόχους και βαλλιστικούς πυραύλους και να κλειδώσει τους 250. Χάρη στο Polyana D4M1, τα κέντρα διοίκησης της Συριακής Πολεμικής Αεροπορίας λαμβάνουν επίσης εξωτερικές πληροφορίες από το ρωσικό αεροσκάφος A-50U (AWACS) και τους ρωσικούς δορυφόρους παρακολούθησης.
Η μνήμη των διακομιστών του Polyana D4M1 αποθηκεύει το ίχνος ραντάρ όλων των αεροπορικών στόχων, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων κρουζ και του "αόρατου" αεροσκάφους F-35. Όταν ανιχνεύεται ένας αεροπορικός στόχος από ραντάρ στη Συρία, το αυτοματοποιημένο σύστημα Polyana D4M1 εμφανίζει την πληροφορία για όλα τα ραντάρ ανίχνευσης και συστήματα καθοδήγησης των συριακών και ρωσικών αεροσκαφών και του αντιαεροπορικού πυροβολικού. Μόλις ταυτοποιηθούν, οι αεροπορικοί στόχοι κλειδώνουν αυτόματα για να καταρριφτούν. Το αυτοματοποιημένο σύστημα Polyana D4M1 εξασφαλίζει ότι οι παλαιότεροι συριακοί πύραυλοι από τη σοβιετική εποχή (S-200, S-75, S-125 κλπ.) γίνονται σχεδόν τόσο ακριβείς όσο και τα S-300.
Το δίκτυο Polyana D4M1 περιλαμβάνει επίσης το σύστημα Krasukha-4 για την παρεμβολή των ραντάρ εδάφους, των αεροσκαφών AWACS, των αεροσκαφών αναγνώρισης με ή χωρίς πιλότο. Το δίκτυο χρησιμοποιεί επίσης τα συστήματα Zhitel R-330ZH για την παρεμβολή των συσκευών πλοήγησης NAVSTAR (GPS) που εξοπλίζουν τα μέσα επίθεσης (αεροσκάφη, ελικόπτερα, πύραυλοι cruise, κατευθυνόμενες βόμβες, κλπ).
Ποια είναι η συνέπεια της εφαρμογής από την Ρωσία της αυτοματοποιημένης διαχείρισης του συριακού εναέριου χώρου;
Οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία αποτελούνται κυρίως από στρατεύματα στα οποία έχουν ανατεθεί ειδικές επιχειρήσεις, δηλαδή ένα ελαφρύ πεζικό, χωρίς θωρακισμένα ή υποστήριξη πυροβολικού. Οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις δεν μπορούν επομένως να αντισταθούν σε οποιαδήποτε επίθεση εκ μέρους του συριακού στρατού που υποστηρίζεται από την αεροπορία. Έχοντας συνειδητοποιήσει ότι οι αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις δεν μπορούν να περάσουν το συριακό αντιπυραυλικό φράγμα χωρίς υπερβολικές απώλειες, οποιαδήποτε επέμβαση από μέρους τους καθίσταται ακατάλληλη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες μόλις ανακοίνωσαν ότι θα αρχίσουν να αποσύρουν τους 2.000 στρατιώτες [1] τους από τη Συρία. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία, υποστηριζόμενη από τη Ρωσία, προετοιμάζεται να ξεκινήσει νέα επίθεση κατά του YPG στη βόρεια Συρία. Αυτές οι νέες συνθήκες σημαίνουν ότι ο συριακός στρατός θα πολεμήσει παράλληλα με τους Τούρκους. Οι Κούρδοι του YPG, οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν και υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα χάσουν γρήγορα όλα τα εδάφη που είχαν πάρει από το Ισλαμικό κράτος στη Συρία.
[1] Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι έχουν αναπτύξει 2.000 στρατιώτες στη Συρία. Στη πραγματικότητα είναι το διπλάσιο.