Thierry Meyssan
Politiek consulent, président-oprichter van Voltaire Netwerk en van de Axis for Peace conferentie. Laatste in het Frans gepubliceerde werk: Sous nos yeux - Du 11-Septembre à Donald Trump (2017).
6826 artikels


De aanval op het Capitool door aanhangers van president Trump wordt gepresenteerd als een poging tot staatsgreep, terwijl hij nog in het Witte Huis zit. Bij nader inzien kan het ook andersom zijn. De vrijheid van meningsuiting is in beslag genomen door een onwettige macht, ten gunste van Joe Biden.

Als Joe Biden wordt ingehuldigd als president van de Verenigde Staten, zou hij de plannen van de Iraanse en Turkse presidenten kunnen steunen. Hij zou de ontwikkeling van een Iraans regionaal imperium in de Levant en een Turks regionaal imperium in de Kaukasus kunnen ondersteunen, beide ten koste van Rusland. Thierry Meyssan onderzoekt hier de veranderingen die in Iran hebben plaatsgevonden.

Toen de drukkunst werd uitgevonden, daagden veel auteurs de vooroordelen van hun tijd uit. Het heeft vier eeuwen van strijd gekost voor het Westen om eindelijk de vrijheid van meningsuiting te garanderen. Met de uitvinding van het internet werd het auteurschap echter gedemocratiseerd en werd de vrijheid van meningsuiting onmiddellijk in twijfel getrokken. Het kan enkele eeuwen duren om deze schok op te vangen en deze vrijheid te herstellen. In de tussentijd is de censuur weer terug.

Het probleem is niet meer wie er rechtmatig tot president van de Verenigde Staten is gekozen, maar hoe lang kan de burgeroorlog worden uitgesteld? Verre van een gevecht tussen een narcistische tv-presentator en een seniele oude man, wordt het land verscheurd over een fundamentele culturele kwestie die sinds zijn ontstaan smeult.

Niemand betwistte de NAVO-regels tijdens de Koude Oorlog, behalve Frankrijk. Maar gezien de excessen sinds 2001 denkt elk van zijn leden (behalve Turkije) eraan om eruit te stappen, ook de Verenigde Staten voor wie het toch onontbeerlijk is. Het interne verslag over wat het zou moeten worden, illustreert de tegenstrijdigheden en de moeilijkheid om het te hervormen.

Het pardon dat president Trump verleende aan zijn voormalige Nationale Veiligheidsadviseur, generaal Michael Flynn, blijkt een steun in de rug te zijn van QAnon; een groep waarmee hij zich verbonden voelt. Net zoals het ontslag van de leiders van het Pentagon de doelstellingen van generaal Flynn lijkt te volgen.

Het Pentagon, dat de oorlog in Nagorno-Karabach had gepland, werd ingehaald door zijn Britse bondgenoten. Maar geen van de grote mogendheden maakte zich zorgen over de doden die het zou veroorzaken. Bovendien, terwijl Londen en Ankara hun historische alliantie hernieuwden, hebben Washington en Moskou niets gewonnen, terwijl George Soros en de Armeniërs veel verloren

Te midden van de uitslag van de presidentsverkiezingen heeft president Donald Trump zich ertoe verbonden het Pentagon te zuiveren van de rebelse leiders. Het eerste doelwit was de Secretaris van Defensie, die bleef liegen om de echte doelstellingen van de generaals te verbergen.

Het resultaat van de Amerikaanse presidentsverkiezingen markeert de triomf, niet van de Democraten en een seniele senator, maar van de puriteinse stroming over de Jacksonians. Het weerspiegelt niet de politieke opvattingen van de Amerikaanse burgers en maskeert de crisis van de beschaving waarin hun land ten onder gaat.

De Fransen waren met stomheid geslagen toen ze vernamen dat hun regering een maatregel voor de openbare orde, een avondklok, als effectief beschouwt om een epidemie te voorkomen. Iedereen heeft begrepen dat geen enkel virus stopt volgens de bij decreet vastgestelde schema’s en gezien de vele eerdere fouten stelt men zich de vraag: wat is het nut van een avondklok?

Het westerse model, dat gebaseerd is op kapitalisme en democratie, is niet langer in staat om het algemeen belang te verdedigen of de soevereiniteit van het volk te garanderen. Door deze twee mislukkingen te accumuleren, brengt het de twee ingrediënten van een veralgemeende revolutie samen.
Karabagh: De NAVO steunt Turkije en probeert President Erdogan uit te schakelen
door
Thierry Meyssan

In de Karabagh-oorlog is het hedendaagse recht tegenstrijdig, afhankelijk van de vraag of het wordt geïnterpreteerd in termen van eigendom van het grondgebied of de zelfbeschikking van het volk. Het Turkse volk (zowel Turkije als Azerbeidzjan) heeft van deze dubbelzinnigheid geprofiteerd en heeft dit gebied, dat zelf onafhankelijk is verklaard (kunstakh), aangevallen, hoewel het de facto verbonden is met Armenië. Rusland heeft al laten weten dat het volgens de verdragen Armenië zal verdedigen als het wordt aangevallen, maar dat zijn nationale veiligheid niet wordt geschaad door wat er in Karabagh gebeurt. De enige vraag is dan ook of Turkije in opdracht van het Westen heeft gehandeld, of dat het een risico heeft genomen dat zijn eigen bondgenoten zich tegen het land zullen (...)

Het conflict in Nagorno-Karabach heeft zeker zijn oorsprong in de beëindiging van de USSR, maar het werd nieuw leven ingeblazen door de wil van de Turkse president. Het is onwaarschijnlijk dat hij dit initiatief heeft genomen zonder het eerst aan Washington te melden. Dit is ook wat president Saddam Hoessein deed voordat hij Koeweit binnenviel, waarbij hij door ambitie in de val liep die voor hem was opgezet en zijn ondergang veroorzaakte.

President Macron, die Deus ex machina speelt, kwam de goede en slechte punten onder de Libanese leiders verdelen. Zeker van zijn superioriteit, zei hij dat hij zich schaamde voor het gedrag van deze politieke klasse. Maar dit alles is gewoon een slecht toneelstuk. Hij probeert op slinkse wijze het verzet te vernietigen en het land om te vormen tot een belastingparadijs.

De twee programma’s van de kandidaten Trump en Biden lijken niet op die van de vorige kandidaten. Het gaat niet langer om de Verenigde Staten aan te passen aan de ontwikkelingen in de wereld, maar om te bepalen wat ze zullen zijn. De vraag is existentieel, dus het is heel goed mogelijk dat de dingen zullen ontaarden en eindigen in geweld. Voor sommigen moet het land een natie zijn die ten dienste staat van zijn burgers, voor anderen moet het zijn keizerlijke status herstellen.

Populairste artikelen