Taktik hava ulaştırması, Rus Ordusunun zayıf noktası

Rusya’nın Doğusu ile Batısını 6 000 km ayırmaktadır. Kara ulaşım ağı Sibirya ve Uzak Doğu’da geri kalmış durumdadır. İşgal halinde Rusya’nın güçlerini hızlı bir şekilde konuşlandırabilmesi için nakliye uçaklarına ihtiyacı olacaktır. Modern stratejik nakliye uçakları, asker, tank ve hatta füze sistemlerini dahi taşıyabilmektedir.

Rusların askeri nakliye uçak sayısı ABD’ninkine eşittir, yani 600 uçağa yakındır. Rusya, hipersonik ve hava savunma füzesi anlamında ABD’den üstün olsa da, lojistik üstlenme alanı onun « yumuşak karnı » olmaya devam etmektedir.

Rusların kara donanımı (özel yükleme ve boşaltma araçları açısından) yetersizdir. Uçakların çoğunluğu eski modeldir, yedek parçaları azdır ve ancak % 40’ına yakını kullanılabilir durumdadır. Ruslar aynı şekilde uçakların dengesini korumaya yönelik tanktaki yakıtın tüketiminin bilgisayar destekli olarak yönetimini sağlayan modern havacılığın kullandığı elektronik sistemlere sahip değildir. Rus ordusunun çok fazla sayıdaki uçak tipiyle, tek tip olmayan bir uçak varlığı vardır.

Bu durumun nedenlerinden biri de 1990 ve 2011 yılları arasındaki eski uçakları yenileyecek parasal imkanlara sahip olamamasıdır. Ukrayna’daki Euromaidan rejim değişikliğiyle birlikte Antonov, Rusya ile her türlü işbirliğini sonlandırmıştır.

Stratejik Ulaştırma Havacılığı

Bu sınıfa, karada aktarma ya da ikmal yapmaksızın Rusya’nın tamamını kapsayan uçaklar girmektedir. ABD, stratejik nakliye uçağı olarak 267 adet C-5 ve C-17 uçağı kullanmaktadır. Rus tarafında bu sınıfta İl-76, An-124, An-12, An-22 ve Tu-154 uçakları yer almaktadır. Özellikle An-12 ve An-22 uçaklarının, dört adet turbo tahrikli motora sahip An-70 uçaklarıyla (47 t yük taşıma kapasiteli) değiştirilmesi de gerekliydi. Rus Ordusu 500 adet An-70’e sahip olmak istiyordu. Ukrayna ile ortak proje olarak üretimi Kiev tarafından 2014 yılında durduruldu.

Rus Ordusunun önerisi üzerine, 2016 yılında 80 t taşıma kapasiteli İl-106 projesinin yeniden başlatılması kararlaştırıldı. 1990 yılında ortaya çıkan bu modelin ilk uçuşunu 1995’te gerçekleştirmesi öngörülüyordu, ama kaynak yetersizliği nedeniyle yarım bırakıldı. An-124’ün yerini alacak olan İl-106’nın ilk uçuşunun 2025 yılında gerçekleştirilmesi planlanıyor.

Taktik Ulaştırma Havacılığı

Bu uçaklar, 1 000 ila 3 000 km arasındaki uzaklıklarda 15 t’a yakın yük taşıyabilmektedir. Bu tipteki uçakların eksikliği Rusya’nın en büyük zayıflığıdır. Bu sınıfa An-26, An-72, An-30, İl-18/20 ve L-410 uçakları dahildir. Bu yüzden operasyonel durumları çok zayıftır. ABD, 325 adet C-130 (80 yolcu ya da 20 t taşıma kapasitesine sahip) taktik nakliye uçağına sahiptir.

Samara’daki fabrika iflas edinceye kadar, dokuz adet An-140 uçağı (5 t yük ya da 52 yolcu taşıma kapasiteli) Ukrayna’nın işbirliğiyle donatılabildi. Yine Ukrayna’nın işbirliğiyle Voronej Fabrikasında 15 adet An-148 uçağı (85 yolcu ya da 15 t yük taşıma kapasiteli) Rus Ordusu için üretildi. Ve bu işbirliğine Ukrayna tarafından son verildi. Bir başka terk edilen proje de, ilk uçuşunun 2017’de yapılması planlanan, Rusya-Hindistan işbirliği ürünü olan İl-276’nın üretimidir. Hindistan 2015 yılında projeden geri çekildi. Bu uçak 150 yolcu ya da 20 t yük taşıyabilecek ve Rus Ordusuna 105 adet İl-276 teslim edilecekti. Rusya’nın elinde 55 adet bulunan İl-18’lerin yerini almaları bekleniyordu.

70 adet An-26 uçağının yerini almak üzere Rus Ordusunun elinde geriye kalan tek teminat İl-112 V (44 yolcu ya da 5 t yük taşıma kapasiteli) uçağıdır. İl-112 V’nin ilk örneği pist denemeleri yaptı ve ilk deneme uçuşunu Voronej fabrikasında gerçekleştirmesi beklenmektedir.