Na Somalië, Zuid-Soedan en Soedan breidt de chaos zich uit naar Ethiopië en binnenkort ook naar Eritrea

De Ethiopische nationale kiescommissie heeft de parlementsverkiezingen van september 2020 uitgesteld vanwege de Covidepidemie. De TPLF (de belangrijkste politieke partij van Tigray) heeft niettemin besloten de verkiezingen in haar regio Tigray te houden en zich aldus duidelijk van de rest van het land af te scheiden. De federale regering heeft deze verkiezingen uiteraard niet erkend. Het vertoon van geweld leidde tot een burgeroorlog.

Ethiopië heeft 110 miljoen inwoners, waarvan slechts 7 miljoen Tigrayanen.

In één jaar tijd hebben TPLF-functionarissen en anderen van de federale regering oorlogsmisdaden begaan zonder dat bekend is of zij deze op eigen initiatief of in opdracht van hun autoriteiten hebben gepleegd (in dat geval zouden zij als "misdaden tegen de menselijkheid" kunnen worden aangemerkt). Hoe dan ook, de hongergebieden nemen toe en de slachtpartijen vermenigvuldigen zich.

Zoals altijd beschuldigt elke partij de andere van het ergste zonder er rekening mee te houden dat andere hoofdrolspelers een rol zouden kunnen spelen. Als wij ons echter afvragen: "Wie heeft er baat bij deze misdaad?", moeten wij antwoorden: "Zij die hopen het land nog een beetje meer te kunnen breken".

De vernietiging van de staatsstructuren in de Hoorn van Afrika is het doel van het Pentagon, na de vernietiging van de staatsstructuren in het Midden-Oosten in ruimere zin. De vernietiging van Sudan (in 2011 opgedeeld in Sudan zelf en Zuid-Sudan) en Ethiopië (in 1993 opgedeeld in Ethiopië zelf en Eritrea) heeft reeds plaatsgevonden. Beide landen bevinden zich thans midden in nieuwe burgeroorlogen die waarschijnlijk tot nieuwe scheidingen zullen leiden.

De Amerikaanse diplomaat Jeffrey D. Feltman heeft eerst tien jaar lang de oorlog in Syrië georganiseerd - d.w.z. de financiering en bewapening van de jihadisten - [1], voordat hij de speciale gezant van president Joe Biden voor de Hoorn van Afrika werd. Zijn toespraak, op 1 november 2021, voor de denktank van het Pentagon, het U.S. Institute of Peace (het equivalent van de National Endowment for Democracy -NED- [2] in het Secretariaat van Staat), herhaalde dezelfde retoriek die achtereenvolgens werd ontwikkeld tegen Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Jemen en Libanon.

De Verenigde Staten zijn reeds bezig met het repatriëren van hun onderdanen en houden alleen het belangrijkste personeel ter plaatse op hun ambassade. Westerse persagentschappen verspreiden berichten dat Addis Abeba binnenkort zal worden veroverd, hetgeen het einde betekent van Ethiopië en de Afrikaanse Unie, die daar haar hoofdkwartier heeft.

Het enige land dat de door het Pentagon doorgevoerde Rumsfeld/Cebrowski doctrine [3] heeft overleefd is Syrië. Als het daarin is geslaagd, komt dat omdat de gehele bevolking zich ervan bewust is dat alleen een staat haar kan beschermen tegen vijanden die moeilijk te identificeren zijn. De Levant is het gebied van de wereld waar in de oudheid het begrip staat werd uitgevonden. Het gaat hier niet om macht, maar om de staat, d.w.z. om datgene wat een volk in staat stelt "stand te houden" (stand in het Latijn, waaruit in de Europese talen de staat is ontstaan). Na enkele maanden geloofd te hebben dat in hun land een revolutie aan de gang was, begrepen de Syriërs dat zij vanuit het buitenland werden aangevallen en dat alleen de staat hen kon redden. Dus wat hun grieven tegen de macht ook waren, zij dienden en verdedigden de staat. Alle andere landen in het bredere Midden-Oosten die reeds zijn ingestort, werden eerst verdeeld in stammen of geloofsgroepen.

Ethiopië is een federaal land dat bestaat uit regio’s die worden gedomineerd door een bepaalde etnische groep. Het huidige conflict wordt ervaren als Tigrayanen tegen Omoros en Amharas. De oppositie tegen de federale regering binnen de Omoro’s heeft echter een alliantie gevormd met de Tigrayanen. Deze laatsten zijn ervan overtuigd dat zij door Washington worden gesteund. Zij tonen met trots de korte toespraak van Jeffey Feltman op de begrafenis van premier Meles Zenawi, een lid van hun stam. Zij merken op dat Feltman de federale regering herhaaldelijk heeft beschuldigd van allerlei misdaden, waarbij hij de misdaden van de Tigrayanen kort heeft genoemd en nooit hun bondgenoten heeft genoemd. Dit is niet zoals het functioneren van de Amerikaanse diplomatie na 9/11 begrepen kan worden. Washington geeft om geen van beide partijen. Zij wil niet dat een van beide partijen wint. Het wil beide partijen dwingen elkaar te doden tot geen van beide zijn stem kan verheffen.

Het conflict heeft de stammenvooroordelen die min of meer verdwenen waren, weer doen opleven.

De federale premier Abiy Ahmed heeft er alles aan gedaan om zijn land te verzoenen met de voormalige, nu onafhankelijke provincie Eritrea. De kwaliteit van zijn optreden werd erkend door het Nobelcomité, dat hem de Nobelprijs voor de Vrede 2019 toekende. Er zij ook op gewezen dat een pinksterchristen erin geslaagd was vrede te sluiten met moslims. Het lijkt feitelijk moeilijk om Abiy Ahmed te beschuldigen van "misdaden tegen de menselijkheid", zoals is gedaan tegen president Bashar al-Assad. Maar het voorbeeld van Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi uit 1991 toont aan dat laster niet onmogelijk is. De Hoge Commissaris voor de mensenrechten van de Verenigde Naties, Michelle Bachelet, heeft in haar rapport over de schendingen in Ethiopië niet nagelaten te zeggen dat de regering van Abiy Ahmed onschuldig is... maar dat de geconstateerde misdaden later geherclassificeerd zouden kunnen worden als "misdaden tegen de menselijkheid". Kortom, hij is een eerlijk man, maar dat kan achteraf veranderen als hij moet worden afgevoerd.

Abiy Ahmed krijgt overigens niet alleen te maken met een probleem dat hij dacht te hebben opgelost. Hij moet zich ook bezighouden met de grote Renaissance-dam, die momenteel wordt gevuld en die zou kunnen leiden tot verzilting van de Nijl ten nadele van Soedan en Egypte, en met het oplossen van het territoriale geschil met Soedan over de Al-Fashaga-driehoek. Hij moet ook oppassen voor de islamitische rechtbanken die in Somalië heersen en de vrede handhaven die het met Eritrea had gesloten.

Strikt genomen vielen de Tigray-rebellen niet alleen Ethiopië aan, maar bombardeerden zij ook de grens van Eritrea (een voormalige provincie met 6 miljoen inwoners) om de burgeroorlog te doen herleven die het voormalige Abessijnse rijk veertig jaar lang verscheurde. Eritrea, waarvan de president Isaias Afwerki zelf etnisch Tigrrayaans is, maar nauwe banden met China onderhoudt, is niet in deze val gelopen, maar heeft de TPLF achtervolgd tot op Ethiopisch grondgebied, zonder echter het Ethiopische leger aan te vallen. Ambassadeur Jeffrey Feltman, zijn beleid van ondermijning van de vrede in de regio voortzettend [4], legde vervolgens sancties op aan Eritrea [5]. Onverwacht kwam Addis Abeba vervolgens Asmara [de hoofdstad van Eritrea] te hulp door de VS te vragen een staat die "geen bedreiging vormt voor een duurzame vrede" niet aan te vallen [6]..

Verscheidene Afrikaanse leiders hebben het optreden van ambassadeur Jeffrey Feltman geïnterpreteerd als de wil van Washington om niet alleen Soedan en Ethiopië te vermorzelen en vervolgens achter Eritrea aan te gaan, maar daarbij ook de Afrikaanse Unie te treffen.

De TPLF heeft een enorme hoeveelheid wapens. Zij schijnen te zijn besteld bij Zwitserland door de directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), Tedros Adhanom Ghebreyesus [7]. Gezien de nauwe banden van de heer Tedros met Peking, zou men kunnen veronderstellen dat ze uit China kwamen. Dat is onwaarschijnlijk. Het zijn eerder wapens geleverd door onderaannemers van het Pentagon.

Washington, dat reeds sancties tegen Ethiopië heeft ingesteld, bereidt zich voor om Addis Abeba terug te trekken uit het programma van de African Growth and Opportunity Act (AGOA). De afgelopen tien jaar is Ethiopische olie gekocht door Amerikaanse transnationals in ruil voor in de VS geproduceerde goederen. Dit is niet erg voordelig, maar als Ethiopië niet langer kan profiteren van AGOA, zal het niet langer kunnen exporteren of importeren met het Westen. Tenzij Rusland of China ingrijpt, zullen hongersnood en oorlog wijdverbreid worden.