De 70e verjaardag van de NAVO werd gevierd door de 29 ministers van Buitenlandse Zaken, niet op het NAVO-hoofdkwartier in Brussel, maar op het hoofdkantoor in Washington. De Ceremoniemeester was de secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, die zich beperkte tot het aankondigen van de openingstoespraak van staatssecretaris Michael Pompeo.

De NAVO - verklaarde het ministerie van Buitenlandse Zaken - is belangrijk, vanwege het bestaan ervan, « de Verenigde Staten beter kunnen sturen, hetzij door militaire of politieke macht, elke wereldwijde dreiging tegen hun belangen. De NAVO blijft fundamenteel gewijd aan militaire operaties door de VS in de transAtlantische regio (met andere woorden, Europa) of in andere strategisch kritische gebieden, zoals het Midden-Oosten en Zuid-Azië ».

Het is dus het ministerie van Buitenlandse Zaken dat heel duidelijk stelt dat de NAVO een instrument van de Verenigde Staten is. Er was geen politieke reactie van Italië.

Het enige antwoord kwam van het Symposium georganiseerd door de Comitato No Guerra No Nato en door Global Research, het onderzoekscentrum onder leiding van Michel Chossudovsky (Montreal). Het symposium bracht ongeveer zeshonderd deelnemers samen in het Odeon-bioscooptheater in Florence op 7 april.

Hun conclusies zijn uiteengezet in de

VERKLARING VAN FLORENCE
VOOR EEN INTERNATIONAAL FRONT-NAVO-EXIT

Het risico van een grote oorlog die, met het gebruik van kernwapens, het einde van de mensheid zou kunnen betekenen, is reëel en groeit, hoewel het niet wordt opgemerkt door het grote publiek, dat wordt in onwetendheid wordt gehouden over dit onmiddellijke gevaar.

Een sterke betrokkenheid bij het vinden van een uitweg uit het oorlogssysteem is van vitaal belang. Dit roept de vraag op van de aansluiting van Italië en andere Europese landen bij de NAVO.

Amerikaanse bases in de lidstaten van de NAVO dienen om deze landen te bezetten, door een permanente militaire aanwezigheid te handhaven die Washington in staat stelt hun beleid te beïnvloeden en te controleren en echte democratische keuzes te voorkomen.

De NAVO is een oorlogsmachine die opereert voor de belangen van de Verenigde Staten, met de medeplichtigheid van de grote Europese machtsgroepen wat hen schuldig maakt aan misdaden tegen de mensheid.
De agressieoorlog van de NAVO in 1999 tegen Joegoslavië effende de weg voor de globalisering van militaire interventies, met oorlogen tegen Afghanistan, Libië, Syrië en andere landen, in volledige schending van het internationale recht. Deze oorlogen worden gefinancierd door de lidstaten, wier militaire budgetten voortdurend toenemen ten koste van de sociale uitgaven, ter ondersteuning van kolossale militaire programma’s zoals die van het Amerikaanse nucleaire programma dat 1,2 biljoen dollar kost.

In strijd met het Non-Proliferatie Verdrag, verspreid de VS kernwapens in vijf niet-nucleaire NAVO-staten, onder het valse voorwendsel van de ’’ Russische dreiging ’’. Door dit te doen riskeren ze de veiligheid van Europa.
Om het oorlogssysteem dat steeds meer schade veroorzaakt en ons blootstelt aan toenemende gevaren te verlaten, moeten we de NAVO verlaten en onze rechten als soevereine en neutrale staten bevestigen.

Op deze manier wordt het mogelijk om bij te dragen aan de ontmanteling van de NAVO en alle andere militaire allianties, aan de herconfiguratie van de structuren van de hele Europese regio, voor de vorming van een multipolaire wereld waarin de aspiraties van het volk voor vrijheid en sociale rechtvaardigheid kunnen worden gerealiseerd.

We stellen de oprichting voor van een NAVO EXIT Internationaal Front in alle Europese lidstaten van de NAVO door een organisatorisch netwerk op te bouwen op een basisniveau dat sterk genoeg is om de zeer moeilijke strijd te ondersteunen die we moeten aangaan om dit doel te bereiken, Wat essentieel is voor onze toekomst.

Vertaling
Martien van den Hurk
Bron
Il Manifesto (Italië)