Waar zijn de VS en Duitsland mee bezig?

De oorlog in Oekraïne dient als afleiding. We zien het alleen maar en zijn het grote conflict waarin het zich bevindt vergeten. Als gevolg daarvan begrijpen we niet wat er op het slagveld gebeurt en hebben we geen juist beeld van de manier waarop de wereld zich reorganiseert en met name van de manier waarop het Europese continent zich ontwikkelt.

Het begon allemaal met de komst van Joe Biden in het Witte Huis. Hij omringde zich met voormalige medewerkers die hij tijdens zijn vice-presidentschap had gekend: de Straussianen [1]. Deze kleine sekte varieert in politieke kleur, Republikein of Democraat, afhankelijk van de partij van de zittende president. Haar leden, bijna allemaal Joods, volgen de mondelinge leer van wijlen Leo Strauss. Ze zijn ervan overtuigd dat mensen slecht zijn en democratieën zwak. Meer dan dat, deze mensen konden hun volk niet redden van de Holocaust en zullen dat de volgende keer ook niet kunnen. Ze geloven dat ze alleen kunnen overleven door zelf een dictatuur te vormen en de controle te behouden. In de jaren 2000 richtten zij het Project voor een Nieuwe Amerikaanse Eeuw op. Zij riepen op tot een "Nieuw Pearl Harbor" dat de geesten van de Amerikanen zo zou schokken dat zij erin zouden slagen hun standpunten op te leggen. Dat waren de aanslagen van 11 september 2001.

Deze informatie is onthutsend en moeilijk te aanvaarden. Toch is er veel serieuze literatuur over dit onderwerp. Vooral de ontwikkeling van de Straussianen vanaf 1976, toen Paul Wolfowitz [2] in het Pentagon werd benoemd, tot op heden, bevestigt grotendeels de ergste vrees. In Europa zijn de Straussianen niet bekend, maar de journalisten die hen steunen wel. Ze worden "neo-conservatieven" genoemd. Het moet gezegd worden dat Joodse intellectuelen deze kleine Joodse sekte nooit hebben gesteund.

Laten we terugkeren naar onze geschiedenis. In november 2021 stuurden de Straussianen Victoria Nuland om de Russische regering te bevelen zich bij hen aan te sluiten. Maar het Kremlin reageerde door een verdrag voor te stellen dat vrede garandeerde, namelijk door niet alleen het Straussiaanse project maar ook het zogenaamde veiligheidsbeleid van de Verenigde Staten aan te vechten [3]. President Vladimir Poetin heeft vraagtekens gezet bij de uitbreiding van de NAVO naar het oosten, die zijn land bedreigt, en bij de manier waarop Washington voortdurend staten aanvalt en vernietigt, vooral in het "grotere Midden-Oosten".

De Straussianen hebben toen opzettelijk geprovoceerd om Rusland op het verkeerde been te zetten. Zij moedigden de Oekraïense "integraal-nationalisten" aan hun landgenoten in Donbass te bombarderen en een gelijktijdige aanval op Donbass en de Krim voor te bereiden [4]. Moskou, dat geen vertrouwen had in de Minsk-akkoorden en zich sinds 2015 had voorbereid op een wereldwijde confrontatie, oordeelde dat de tijd rijp was. 300.000 Russische troepen trokken Oekraïne binnen om het land te "denazificeren" [5]. Het Kremlin is terecht van mening dat de " integraal-nationalisten ", die tijdens de Tweede Wereldoorlog bondgenoten waren van de nazi’s, nog steeds hun racistische ideologie delen.

Nogmaals, wat ik schrijf is schokkend. De standaardboeken van Oekraïense nationalisten zijn nooit vertaald in westerse talen, waaronder Dmytro Dontsovs Nationalisme. Terwijl niemand weet wat Dontsov tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft gedaan, zijn wel de misdaden van zijn volgelingen Stepan Bandera en Jaroslav Stetsko bekend. Deze mensen waren toegewijd aan kanselier Adolf Hitler. Zij hebben de moord op minstens 1,7 miljoen landgenoten, waaronder 1 miljoen Joden, aangemoedigd en soms begeleid. Op het eerste gezicht lijkt het moeilijk te geloven dat zij geallieerd waren met de Straussianen en de Joodse president Zelensky, wat de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov beweerde. De Israëlische premier, Naftali Bennett, nam er inderdaad onmiddellijk stelling tegen [6]. Hij raadde zelfs president Zelensky aan om de Russen te helpen zijn land te zuiveren. De machtsverhoudingen zijn echter zodanig dat zijn opvolger, Yair Lapid, weliswaar de ideeën van Bennett deelt en weigert wapens aan Oekraïne te leveren, maar een Atlantisch geluid laat horen. Wij herinneren ons echter dat Paul Wolfowitz in Washington een belangrijk congres met Oekraïense ministers voorzat. Daar beloofde hij de strijd van de integraal-nationalisten tegen Rusland te steunen [7].

Maar de banden tussen de Oekraïense "integraal-nationalisten" en de "revisionistische zionisten" van de Oekraïner Vladimir Jabotinsky zijn historisch. In 1921 sloten ze een overeenkomst dat ze zich zouden verenigen tegen de bolsjewieken. Gezien de lange opeenvolging van pogroms die de "Oekraïense nationalisten" reeds hadden gepleegd, leidde de onthulling van deze overeenkomst, toen Jabotinsky eenmaal was gekozen in het bestuur van de Wereld Zionistische Organisatie, tot een unanieme afwijzing door de Joodse diaspora. De Pool David ben Gurion, die Jabotinsky’s milities in Palestina overnam, noemde hem een "fascist" en "mogelijk een nazi". Vervolgens ging Jabotinsky in ballingschap in New York, waar hij gezelschap kreeg van een andere Pool, Bension Netanyahu, de vader van Benjamin Netanyahu, die zijn privé-secretaris werd [8].

Na de Tweede Wereldoorlog werden het meesterbrein Dontsov en de twee belangrijkste moordenaars, Bandera en Stetsko, opgepakt door de Angelsaksen. De eerste werd verbannen naar Canada en vervolgens naar de Verenigde Staten, ondanks zijn verleden als beheerder van het Reinhard Heydrich Instituut, belast met de coördinatie van de "Endlösung" [9], terwijl de andere twee werden verbannen naar Duitsland om te werken aan de anticommunistische radio van de CIA [10]. Na de moord op Bandera werd Stetsko medevoorzitter ( samen met Chiang Kai-shek) van de World Anti-Communist League waarin de CIA haar favoriete dictators en criminelen verenigde, waaronder Klaus Barbie [11].

Laten we terugkeren naar ons onderwerp. De Straussianen geven niets om Oekraïne. Waar zij in geïnteresseerd zijn is de wereldheerschappij en dus de verzwakking van alle andere hoofdrolspelers: Rusland [China] en de Europeanen. Dit is wat Wolfowitz in 1992 schreef toen hij deze mogendheden beschreef als "concurrenten", wat ze niet zijn [12].

De Russen hebben zich hierin niet vergist. Daarom hebben ze heel weinig troepen naar Oekraïne gestuurd. Drie keer minder dan het Oekraïense leger. Het is dus onnozel om hun traagheid te interpreteren als tegenslag, terwijl zij zich sparen voor een rechtstreekse confrontatie met Washington.

Momenteel hebben de Straussianen aangedrongen op de sabotage van de Nord Stream pijpleidingen. In tegenstelling tot wat sommigen beweren, is het niet de bedoeling de Russische economie te ruïneren, die immers andere klanten heeft, maar de Duitse industrie, die niet zonder het gas kan [13]. Normaal gesproken had Berlijn moeten reageren op de misdaad van zijn overheerser. Maar nee! Het tegenovergestelde was waar. Zodra Olaf Scholtz de kanselarij overnam, zette zijn regering een uitgebreid systeem op om " de berichtgeving te harmoniseren " [14]. Het staat onder toezicht van de minister van Binnenlandse Zaken, de sociaaldemocrate Nancy Faeser. Alle op een westers publiek gerichte Russische media werden door de "democratieën" verboden vanaf 24 februari 2022, d.w.z. vanaf het moment dat het Russische leger resolutie 2202 van de Veiligheidsraad uitvoerde. In Duitsland wordt het citeren van deze resolutie en het delen van de Russische interpretatie beschouwd als "propaganda". Het is zeer verbazingwekkend om te zien hoe Duitsers hun eigen instellingen onderuit halen. In de 20e eeuw werd Duitsland, dat vóór de Eerste Wereldoorlog het baken van wetenschap en technologie was, in een paar jaar tijd een blind land dat de ergste misdaden pleegde. In de 21e eeuw, toen zijn industrie de meest efficiënte ter wereld was, wordt Duitsland opnieuw verblind zonder reden. Zij bekrachtigen zelf hun eigen ondergang ten gunste van Polen en die van de Europese Unie ten gunste van het Drie Zeeën Initiatief (Intermarium) [15].

Van hun kant maken de Straussianen gebruik van hun privileges in Duitsland. De Amerikaanse militaire bases daar hebben volledige extraterritorialiteit en de federale regering heeft niet het recht om hun activiteiten te beperken. Toen bondskanselier Gerhard Schröder zich in 2002 verzette tegen de oorlog van de Straussianen in het Midden-Oosten, kon hij derhalve niet voorkomen dat het Pentagon zijn faciliteiten in Duitsland gebruikte als uitvalsbasis voor zijn invasie en vernietiging van Irak.

In Ramstein (Rijnland-Palts) is de contactgroep Oekraïne voor defensie bijeengekomen. De afgevaardigden van de ongeveer vijftig uitgenodigde staten kregen, na te zijn gemaand Kiev te voorzien van een veelheid aan wapens, uitleg over het Resistance Operating Concept (ROC). Dit is de zoveelste reactivering van de stay-behind netwerken die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog zijn opgezet [16]. Destijds werden ze aanvankelijk gecreëerd door de Amerikaanse CIA en de Britse MI6, voordat ze in de NAVO werden opgenomen. Voormalige nazi’s en Oekraïense "integraal-nationalisten" vormden daarin de belangrijkste component.

Het huidige stay-behind netwerk wordt sinds 2013 gecoördineerd door de Navo op haar basis in Stuttgart-Vaihingen (Baden-Württemberg), waar de US Special Forces for Europe (SOCEUR) zijn gestationeerd.

Het doel was een regering in ballingschap te vormen en sabotage te organiseren naar het voorbeeld van wat generaal Charles De Gaulle en prefect Jean Moulin tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden gedaan. Otto C. Fiala voegde daar de geweldloze demonstraties aan toe die professor Gene Sharp in het Oostblok had onderzocht, en later tijdens de "kleurenrevoluties" [17], waren getest. Er zij aan herinnerd dat, in tegenstelling tot wat hij beweerde, Gene Sharp altijd voor het Atlantisch Bondgenootschap had gewerkt [18]. De eerste demonstratie van de Oekraïense Stay-behind vond plaats op 8 oktober met de sabotage van de Krimbrug over de Straat van Kertsj.