Hoe Bulgarije drugs en wapens aan Al-Qaeda en Daesh heeft verschaft

Het schijnt dat alles per ongeluk begonnen is. Sinds een dertigtal jaren werd fenetylline als doping gebruikt in de West-Duitse sportieve milieus. Volgens de trainer Peter Neururer gebruikten meer dan de helft van de spelers dit middel regelmatig

. De Bulgaarse zwarthandelaars zagen hier een goede kans. Van de ontbinding van de Sovjetunie af tot de toetreding in de Europese Unie begonnen ze het illegaal in Duitsland te produceren en te exporteren onder de naam van Captagon.

Twee maffiose groepen beconcurreerden elkaar hevig, Vasil Iliev Security (VIS) en Security Insurance Company (SIC), waaraan de karateka Boïko Borissov was verbonden. Deze sportief van hoog niveau, professor aan de politie academie, creëerde een beschermingsbedrijf voor hoge persoonlijkheden en werd lijfwacht van zowel de voormalige pro-Sovjet president Todor Jivkov als van pro-US Simeon II von Saxe-Cobourg-Gotha. Zodra deze laatste Eerste minister was geworden, werd Borissov benoemd tot centraal directeur van het ministerie van Binnenlandse zaken en vervolgens tot burgemeester van Sofia.

In 2006 stelt John Beyrle, ambassadeur van de Verenigde Staten in Bulgarije (en toekomstig ambassadeur in Rusland) een portret van hem op in een door Wikileaks onthuld confidentieel telegram. Hij presenteert hem als in verbinding met twee grote maffiose bazen: Mladen Mihalev (bijgenaamd « Madzho ») en Roumen Nikolov (bijgenaamd « De Pacha ») [1], de oprichters van de SIC.

In 2007, en op grond van een door een grote Zwitserse maatschappij opgemaakt rapport, verzekert de U.S. Congressional Quarterly dat hij talrijke enquêtes had verdonkeremaand op het ministerie van Binnenlandse zaken, en zelf in 28 maffiose moorden geïmpliceerd was. Hij zou een partner van John E. Laughlin, adjunct directeur van de CIA, geworden zijn. Hij zou in Bulgarije een geheime gevangenis van het agentschap geïnstalleerd hebben, en zou bijstand hebben verleend aan het beschikbaar stellen van een militaire basis in het kader van het aanvalsplan tegen Iran, ging het blad verder [2].

In 2008 kwalificeert Jürgen Roth, de Duitse specialist van de georganiseerde misdaad, Boïko Borissov als de « Bulgaarse Al Capone » [3].

Toen hij Eerste minister was geworden en terwijl zijn land al lid van de Navo en de Europese Unie was, werd hij door het Agentschap verzocht aan de geheime oorlog tegen Mouamar el-Kadhafi mee te werken. Boïko Borissov leverde Captagon, gefabriceerd door de SIC, aan de jihadisten van al-Qaeda in Libië. De CIA maakte deze synthetische drug aantrekkelijker en doelmatiger door menging met een natuurlijke drug, de hasjiesj, hetgeen het manipuleren van de strijders gemakkelijker maakte en ze afschrikwekkender te maakten, in lijn met het werk van Bernard Lewis [4]. Nadien breidde Borissov zijn afzetgebied tot Syrië uit.

Maar het belangrijkste kwam toen de CIA, door het gebruiken van de bijzonderheden van een ex-lidstaat van het Warschaupact dat tot de Navo was toegetreden, voor 500 miljoen dollar aan Sovjet-soortige wapens van hem kocht en naar Syrië zond. Het ging hier hoofdzakelijk om 18.000 draagbare granaatwerpers en 700 antitank raketsystemen Konkurs.

Toen Hezbollah een equipe naar Bulgarije stuurde om inlichtingen in te winnen over deze smokkelhandel, onderging een bus met Israëlische vakantiegangers een aanslag in Burgas, daarbij 32 gewonden veroorzakend. Onmiddellijk beschuldigden Benjamin Netanyahu en Boïko Borissov de Libanese verzetsbeweging daarvan, terwijl de Atlantistische pers talrijke aantijgingen over een veronderstelde kamikaze van Hezbollah verspreidde. Uiteindelijk merkte de lijkschouwer, Dr. Galina Mileva op dat het lichaam van de overledene niet overeenkwam met de beschrijvingen van de getuigen, en een verantwoordelijke van de contraspionage, kolonel Lubomir Dimitrov, signaleerde dat het hier niet ging om een kamikaze maar eenvoudig om een drager en dat de bom op afstand tot ontploffing was gebracht, waarschijnlijk buiten zijn medeweten; en terwijl de pers twee Arabieren van Canadese en Australische nationaliteit beschuldigde, noemde de Sofia News Agency een Amerikaans medeplichtige bekend onder het pseudoniem David Jefferson. Zodat, toen de Europese unie deze affaire opnam om Hezbollah als « terrorische organisatie » te classificeren, de minister van Buitenlandse zaken, in de korte periode dat Borissov van de uitvoerende macht was uitgesloten, Kristian Vigenine, onderstreepte dat in werkelijkheid niets aanleiding gaf de aanslag met de Libanese verzetsbeweging in verband te brengen [5].

Van 2014 af maakte de CIA een einde aan zijn aankopen en kwam Saoedi Arabië in zijn plaats, die op deze manier geen Sovjet-soortige wapens maar materiaal van de Navo kon kopen, zoals anti-tank verankerde projectielwerpers BGM-71 TOW. Spoedig kreeg Riad medewerking van de Verenigde Arabische emiraten [6]. De twee Staten verzorgden zelf de levering aan Al-Qaeda en Daesh, via Arabian Cargo en Etihad Cargo, hetzij in Tabuk aan de Saoedi-Jordaanse grens, hetzij in de émiraten-franse-US basis van Al-Dhafra.

In juni 2014 draaide de CIA de schroef nog wat aan. Deze keer ging het erom Bulgarije te verbieden de Russische gasleiding South Stream die West Europa van gas had kunnen voorzien over zijn grondgebied te laten lopen [7]. Deze beslissing, welke Bulgarije van heel belangrijke inkomsten beroofde, maakt het enerzijds mogelijk de ontwikkeling van de Europese unie volgens het plan Wolfowitz te vertragen [8] en anderzijds de sancties tegen Rusland met als voorwendsel de Oekraïense crisis, toe te passen; het maakt ook de ontwikkeling van schaliegas in Oost Europa mogelijk [9], en tenslotte de handhaving van het belang de Syrische Arabische republiek, potentieel groot gasexporteur, ten val te brengen [10].

Volgens de laatste berichtgevingen volhardt Bulgarije —lidstaat van de Navo en van de Europese unie— in het illegaal verschaffen van drugs en wapens aan Al-Qaeda en aan Daesh, ondanks de recente resolutie 2253 die unaniem door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd aangenomen.