در رابطه با ارسال سلاح و مهمات به سوی سوریه و عراق ، نوشته های بسیاری منتشر شده است .

در مطالعه ی بلندی [1] ( conflict Armement Research )
در ارتباط با گستردگی فروش اسلحه که داعش طی سه سال گذشته از آن بهره برده ، مطالبی نوشته . این سازمان اسرار آمیز ، ۸۴ مکان در عراق و ۲۷ مکان در سوریه را مطالعه کرده است . همچنین شماره های سریال بیش از ۱۸۰۰ سلاح را با کمک دولت عراق و نیروهای ائتلاف نزدیک به ایالات متحده را شناسایی کرده است . نتیجه ای که گرفته است نشان می دهد ، سلاح های دست داعش از انبارهایی بدست آمده که می بایستی به دست گروههایی برسد که کشورهای غربی از آن ها حمایت می کنند . هزینه ی این مطالعه ی دقیق از طرف اتحادیه ی اروپا و وزارت امور خارجه ی آلمان پرداخت شده است . با وجود هیاهوی زیادی که در مطبوعات صورت گرفته ، نتیجه ی بدست آمده مایوس کننده می باشد : و بار دیگر اسناد مربوط به حمل و نقل این سلاح ها را برای ما روشن می کند .

در مقاله ی مربوط به سیاست خارجی [2] نوشته ی آدام راونزلی ، اریک وود و کریستیان تریبر ، به ما نشان می دهند که فروش سلاح جنگی ایالات متحده و مهمات به عناصر جهادی ، توسط بازار ساده ی اینترنتی روی سیستم تلگرام ، انجام می شده است . این امکان وجود دارد که همه گونه سلاح به صورت کلی و یا واحد ، از کالاشنیکو تا تانک ، و همچنین چاشنی های انفجاری برای ساختن بمب های دست ساز را از این طریق خریداری نمود . هنوز روشن نیست که این محصولات به صورت عمدی از سوی پنتاگون و سازمان سیا به مقاطعه کاران خصوصی داده شده است یا نه ، تا آنها به طور رسمی کاری که واشنگتن انجام آن را رسماََ نفی می کند ، در دست بگیرند . همچنین این مقاله مشخص نمی کند که این کالاها به سوی خاور میانه حمل می شوند . این موضوع به قدری جدی بوده که جمهوری عرب سوریه از دیبر کل سازمان ناتو و شورای امنیت شکایت کرده است ( نامه ی مربوط به ۱۱ ماه دسامبر سال ۲۰۱۷ ، با شماره ی S/2017/1036

ترجمه توسط
Sylvia Bejanian

[2The Messaging App Fueling Syria’s Insurgency”, Adam Rawnsley, Eric Woods & Christiaan Triebert, Foreign Policy, November 6, 2017.