قبرس ، یونان ، ایتالیا و اسرائیل قرار دادی مشترک برای ساخت شبکه ی گازی در دریای مدیترانه امضا کردند .این شبکه بلندترین و عمیق ترین در دریا می باشد . و قادر است حدود ۱۲ میلیارد متر مکعب در سال گاز منتقل سازد . هزینه ی این شبکه حدود ۸ میلیارد دلار می باشد ، و تا پنج سال آینده می تواند عملیاتی شود . با این وجود زمان آغاز ساخت و ساز هنوز اعلام نشده است .

مصر ، فلسطین ، لبنان ، سوریه و ترکیه به طور رسمی در این قرار داد شرکت ندارند ، در حالی که منابع گازی کشف شده در سال ۲۰۱۱ به تمامی این کشورها تعلق دارد .

نکته : ترکیه هیچ رابطه ای با این منبع گازی ندارد ، اما از آنجاییکه در بخش شمالی قبرس مستقر شده ، این قرار داد شامل حال این کشور نیز می باشد . در ماه فوریه ی ۲۰۱۸ ، نیروی دریایی ترکیه به کشتی های ایتالیایی اجازه ی حفر اعماق ساحل قبرس شمالی را نداد . در ماه ژوئن ، پرزیدنت رجب طیب اردوغان اعلام کرد به کلیه ی کسانی که بدون مجوز او اقدام به تحقیقات در این منطقه نمایند برخورد خواهد کرد .

در واقع حماس و مصر جزو طرفین این قرار داد می باشند .
 اجازه ای که در ابتدای این ماه از سوی اسرائیل به قطر داده شد تا هزینه های مسئولین فلسطینی را تامین نماید ، در عوض به رسمیت شناختن مرزهای دریایی از سوی فلسطین بود که اسرائیل به طور یک جانبه ترسیم کرده بود. گاز فلسطین از سوی اسرائیل استخراج خواهد شد و حقوق آن از سوی قطر به حماس پرداخت میشود.
 اسرائیل همچنین قرار دادی با مصر بسته است که برای این کشور گاز صادر نماید .این قرار داد دوجانبه از سوی سازمان ( گاز شرقی ) که سرویس های اطلاعات مخفی مصر از سهامداران اصلی آن می باشند بسته خواهد شد . در اینجا نیز گاز ساحلی مصر از سوی اسرائیل مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت و به سمت مصر منتقل خواهد شد تا آنجا به گاز مایع تبدیل گردد و صادر شود .

تمام این معادلات پیچیده در جهت پوشاندن لفاظی های رسمی حاکمین و واقعیتی است که آنها در عمل انجام می دهند .

تمامی این پیمان ها زیر نظر اتحادیه ی اروپا و قطر انجام شده است .

ترجمه توسط
Sylvia Bejanian